Held

Opeens bekroop mij het gevoel dat ik niet alleen was in huis, het was een vaag maar een wel alom aanwezig gevoel. Op mysterieuze wijze werden mijn ogen als vanzelf naar een bepaald punt getrokken.
Een toen, een schreeuw, een deins achteruit, want boven de bank daar zat ie: De Spin!!!

Ik herpakte mezelf, 'Kom, kom, het huis is groot genoeg voor ons twee', maar ik vertrouwde hem niet.
Wie verzekerde mij dat De Spin geen ongewenste toenadering zou zoeken in lichamelijk contact?
Ik had hem toch ook niet uitgenodigd, nee, het was zeker De Spin moest gaan.

Als ie even niet keek zou ik De Spin kunnen ombrengen, maar dát vond ik te ver gaan, ook De Spin had recht om te leven. Ik moest het listig aanpakken. De deur naar de lanai alvast op een kier, met een glas en het tv-gidsje in de hand sloop ik nader, hij zag me nam een gevechtshouding aan en ik meende dat ie siste. Maar nu in de hitte van de strijd hield niets me meer tegen, met een snelheid die in geen enkele James Bond film zou misstaan, leidde ik hem met een onverwachtse beweging van de ene hand af en plaatste met m'n andere hand het glas over De Spin heen.
De Spin scheen radeloos, was zich ervan bewust dat ie geen kant meer op kon, ik benutte het moment van euforie om de ondraaglijke spanning van het moment even te laten bezinken alvorens ik het moeilijkste onderdeel van de operatie moest gaan uitvoeren: Het tv-gidsje op het juiste moment onder het glas plaatsen. Zweetdruppels parelden langs mijn slapen naar beneden, De Spin gleed in wanhoop naar de bodem van het glas en in één soepele beweging schoof ik het gidsje tussen glas en muur in.
De Spin wist het nog niet, maar slechts enkele stappen was hij van de vrijheid verwijderd.
Op de lanai heb ik hem op een plant gezet alwaar hij van zijn angstige avontuur kon bijkomen.

En ik voelde me een held!

Het evenwicht - Martin Bril (met verrassing)

Ben vandaag begonnen in het boek "Het Evenwicht" van de helaas te vroeg overleden Martin Bril.
In het boek vertelt hij over zijn leven nadat bij hem de diagnose darmkanker is geconstateerd.
Ik hou erg van zijn schrijfstijl en ondanks dat het een zwaar onderwerp is belicht hij het met de nodige relativering en, zoals van hem bekend is, scherp observatievermogen.

In één van de eerste hoofdstukken bezoekt hij het Koningin Wilhelminabos, aangelegd ter nagedachtenis aan mensen die aan kanker zijn overleden. Hij noemt daarin ook de naam van m'n goede vriend Harry Wanders van wie daar een aantal van zijn gedichten zijn geplaatst. Dat vond ik verrassend en leuk maar ook meteen weer heel erg Martin Bril om geen detail te missen.

Inmiddels heb ik Harry op de hoogte gesteld en die was net zo verrast!

Tegeltjeswijsheid 6

Oebele is hupsakee!

Ampexbanden werden er in de jaren 60 en 70 gebruikt om tv-programma's op te nemen, en die waren zo duur dat ze werden hergebruikt. Niemand kon toen vermoeden hoe de technologie zich zou ontwikkelen en we nu ach en wee klagen dat series als "Ja Zuster, Nee Zuster", "Hamelen" en "Oebele" voor altijd verloren zijn. Van "Hamelen" zijn de laatste 6 afleveringen bewaard gebleven, en van "Oebele" is pas een DVD-box uitgekomen met wat er toch nog bewaard is gebleven van de 31 afleveringen; 3 complete afleveringen en een aantal fragmenten (meest liedjes) die op film waren opgenomen.

Vandaag heb ik dus de DVD-box van "Oebele" gekocht. Ik weet dat ik er als kind naar gekeken heb, maar kon me er niet veel meer van herinneren. De liedjes heb ik wel al kunnen scoren de 4 originele LP's zijn via Fonos op CD te bestellen.
De liedjes zijn zowel qua tekst (Harrie Geelen) en muziek (Joop Stokkermans) van uitzonderlijke kwaliteit. Met name komt dit doordat Geelen en Stokkermans nooit zoals zij zelf zeggen 'neerbuigend'
naar kinderen toe hun muziek en teksten schreven.
De bij leven al legendarische Willem Nijholt en Wieteke van Dort speelden de hoofdrollen in deze serie.

Ik heb nu 2 afleveringen gezien en het brengt je terug naar een tijd toen het allemaal zoveel eenvoudiger was en voor wie die tijd heeft meegemaakt lekker herkenbaar.

Breakfast at Tiffany's

Vanwege de officiële heropening van onze verbouwde en gerestylde winkel kregen we vanmorgen ontbijt op de zaak, bijgewoond door mensen die enige hand,- en span diensten hadden verricht.
Helaas was mijn favoriete directielid hierbij niet aanwezig maar werd hij vertegenwoordigd door een voor ons onbekende man, wat hem er niet van weerhield een kleine speech te houden.
Het was gezellig maar na het ontbijt was het weer business as usual.

Dit vind ik STOM!

- Dat bij datum op de verpakking staat: 'Zie elders op de verpakking'
- Vrouwen die zich opmaken in de metro
- Dat ik niet kan haasten en het juist daarom uiteindelijk wel altijd moet
- Dat de meeste (hetero)mannen een blauw/zwarte teennagel hebben. Is dat en geheim verbond ofzo?
- Mensen die altijd en overal bereikbaar willen zijn. Waarom?
- Mensen met obesitas die menen in nietsverhullende kleding te kunnen lopen.
- Dat je lichaam na je 40e een eigen leven gaat leiden
- Dat kinderen niet meer opgevoed worden
- Dat ik vandaag niks wist voor m'n blogje en ik dit idee geleend heb van het blad LINDA.

UPdate: wat ik ook MEGASTOM vind is dat ik niet meer kan reageren op blogs zelfs niet die van mezelf!

Partypooper

Bedrijfsfeestjes; ik heb er niet zo veel mee, ik vind het zelfs iets onnatuurlijks hebben. Ik zie dan altijd het beeld voor me van de man van de loonadministratie die dan ineens handtastelijk wordt met de juffrouw van de schrijfwaren of zoiets.
Het bedrijf waar ik werk is heel zuinigjes met feestjes en áls er dan al iets georganiseerd wordt is het, omdat we alle faciliteiten inpandig hebben, meestal gewoon in het restaurant. Werkt ook niet echt wervend.
Maar omdat we een grote verbouwing en restyling hebben ondergaan en we daar allemaal hard aan meegewerkt hebben, werd er een bedrag uitgetrokken voor eens iets anders dan rechtuit.

26 mei is de hernieuwde opening en het plan was om dan 28 mei iets te organiseren: "Kom maar met ideeën" riep onze (interim) bedrijfsleider ruimhartig.
Het idee was al gauw: een partyboot. Dát leek me nou wel leuk, eens iets anders.
De partyboot is het geworden, alleen de datum is door de bedrijfsleider gewijzigd, in zijn oneindige wijsheid heeft hij besloten het na de koopavond op vrijdagavond 3 juni te plannen. Om 22.00 uur vaart de boot af om dan om 1.00 uur weer aan te meren. Ik ben dus al weer afgehaakt.
Ik kom niet meer thuis en buiten dat mag ik de andere dag weer om 8.30 fris en fruitig present staan.
Dus ik ( en heus niet alleen ik) ben een partypooper. Ik wens de collega's die wel gaan natuurlijk heel veel plezier.

Corry Brokken - In den Boekenkast

Zaterdagavond kwam vriend Harry op visite voor één van onze dvd-avondjes. Eerst even wat gekletst over wat ons de laatste tijd bezig houdt en daarna viel onze keus op de dvd van voormalig vedette Corry Brokken uit de tijd toen we het Eurovisie Songfestival nog wisten te winnen. Leuk tijdsbeeld van de tv-shows uit de jaren 60.

In deze tijd waarin ons collectieve bewustzijn zo aan het veranderen is, wereldwijd, maar voor wie er gevoelig voor zijn en er voor open staan ook zeker in de persoonlijke levenssfeer, is het fijn als je, mede door de wet van de synchroniciteit, iemand leert kennen die precies begrijpt waar het om gaat. Dat is namelijk de kracht die nodig is om collectief de "Nieuwe Tijd" tegemoet te treden.
Nadira heb ik leren kennen via een gezamenlijk etentje met vrienden en er was vrijwel meteen een 'klik' van herkenning. Zondagavond hebben we heerlijk gegeten in ons lokale beroemdste restaurant 'In Den Boekenkast', en misschien nog wel belangrijker hele boeiende gesprekken gehad.

Het is een heel geslaagd en inspirerend weekend geweest.

Aidan of the jungle

Toen zo'n 2 jaar geleden de eerste 3 takjes van de gemeentelijke klimop voorzichtig de gallerij voor mijn keukenraam naar boven kwamen klimmen, was ik verrukt en heb zo nog vastgezet, leek me mooi.
Nu echter dreig ik overwoekert te worden, en dat niet alleen, de brandtrap aan de zijkant van het gebouw kan nu alleen gebruikt worden als de in nood zijnde buren een kapmes in hun bezit hebben.
Ik heb de beheerder er over ingelicht en "Het heeft zijn aandacht". Hij vertelde dat het niet zo eenvoudig is om het weg te halen vanwege de vijver, dat er een bootje ingezet dient te worden voor de klus.

Ik ben van plan iedere maand zolang er niets aan gedaan wordt er zeker van te zijn dat het nog steeds de aandacht van de beheerder heeft.

Toen en Nu: Amanda Lear

Amanda Lear is één en al mysterie, geboren in Hong Kong, op 18 november, het jaar varieert van 1939 tot 1946, opgegroeid in Parijs spreekt 5 talen is zangeres, schilderes, auteur, tv-host en actrice.
Vroeger gingen er geruchten dat ze geboren zou zijn als man. In 1978 had ze haar grootste hit "Follow Me"

Er is er één jarig...

Vandaag is mijn moeder jarig, ze wordt 85 jaar. Vanavond gaan mijn zus en ik bij haar eten om dit te vieren. En om haar in het (www)zonnetje te zetten, een foto van haar als mondaine dame in de jaren 50.

Tegeltjeswijsheid 5

Aidan-Jan de tuinman

Vandaag naar het tuincentrum geweest om plantjes te kopen voor de lanai. Oude heideplantjes verwijderd waaronder insecten leefden van prehistorische grootte; IEUW!
Het ziet er nu weer fleurig uit, met een zonnetje erbij zou het nog leuker staan!

With friends in London

Voor mijn verjaardag een reisje cadeau gekregen van André, Edo & Talitha: Een lang weekend Londen!
Hoe leuk en lief is dat?! Vrijdagochtend 13 mei (!) vertrokken we net na 7 uur 's morgens en kwamen vanwege het tijdsverschil ook op, ongeveer, dezelfde tijd aan. Londen begroette ons heel zonning en het weer is alle dagen heel behoorlijk geweest.
Ongelooflijk veel gedaan en gezien. Vrijdag: Oxfordstreet, lekker gewinkeld, zaterdag: Covent Garden, Picadilly Circus (had André véél groter verwacht) het bijzondere warenhuis Fortnum & Mason bezocht en het onvermijdelijke Harrods.
Zondag: London Dungeon (Edo's dag, hij werd vastgebonden op een stoel en onderging iets griezeligs), Tower Bridge en een rillerig boottochtje over de Thames, weer aan wal de Big Ben gezien, Downingstreet 10, en Talitha's zoektocht naar een toilet bracht ons in St. James Park en Buckingham Palace en het prachtige Hyde Park.
Maandag nog 1 keer Oxfordstreet en toen op weg naar Heathrow Airport om ons op ons gemak voor te bereiden voor de terug reis.

's-Avonds steeds lekker gegeten en in Old Cromptonstreet onder het genot van een drankje mensen gekeken en zaterdags natuurlijk het songfestival waar we met vlaggetjes, voor de gelegenheid, de UK supporterden.

Breakfast at the hotel

My roomy Talithasia Beaverhausen

Treated like Royalty

Unexpected encounters

Dinner at Bistro's

Eurovision night

Ali B Op Volle Toeren

Vandaag een rap-cd gekocht. Mensen die mij kennen zullen denken dat dit één van de bijbelse voortekenen is dat het eind van de wereld naderbij komt.
Het is de cd naar aanleiding van het erg leuke tv-programma '' Ali B Op Volle Toeren", waarin rapper Ali B samen met bevriende rappers een bekende Nederlandse artiest bezoekt en dan een gouwe ouwe hit naar hun rapwereld halen, de artiest in kwestie gaat dan aan de slag om een rapnummer om te buigen naar een  nummer wat zomaar uit hun eigen repertoire zou kunnen komen. Ze hebben daar een week de tijd voor.
Ik vind het geweldige tv, twee ogenschijnlijk heel ver uit elkaar liggende werelden blijken eigenlijk meer overeenkomsten te hebben dan gedacht. Stoere rappers van top tot teen getatoeëerd en gepierced die volschieten als ze Lenny Kühr of Willeke Alberti hun nummer horen zingen, en artiesten die de rapwereld leren kennen als hun hit een totale (rap)makeover krijgt.

Lenny Kühr, Ben Cramer, Willeke Alberti, Stef Bos, Bonnie St. Claire, Dennie Christian. Anneke Grönloh en Henny Vrienten werden respectievelijk gekoppeld aan rappers Keizer, Fresku, Kleine Viezerik, Negativ, Darryl, Yes-R, Gio en Winne.

Bijna alles is op de cd terug te vinden alleen Anneke Grönloh en Stef Bos staan er met hun versie van de rapnummers niet op, geen idee waarom niet. (Vervelende platenmaatschappijen?)
Inmiddels is Ali B alweer begonnen met opnamen voor een tweede reeks, ik ga zeker weer kijken!
De leukste van dit seizoen vind ik de rap-versie van Dennie Christian's hit "Rosamunde"

6 van de 10

De eerste voorronde van het Eurovisie Songfestival is geweest en 6 van de 10 landen die door zijn had ik ook op m'n lijstje staan: Rusland, Zwitserland, Georgië, Finland, IJsland en Griekenland.
Ik vond het niet echt een spectaculaire show, de stage en de belichting is allemaal wel ok, maar niet opzienbarend. Het Nederlandse commentaar is té erg voor woorden, het sprekende TROS-vignet Daniël Dekker en een totaal onverstaanbare Jan Smit verzorgen dit op amateuristische wijze. Ik was dan ook blij dat de verbinding werd verbroken, maar helaas gingen ze daarna door een telefoon hun overbodige commentaar geven. Waar zijn de tijden van de ter zaken kundige ironische Cornald Maas?

Rusland: Alexey Vorobyov

Hold Tight 70's & 80's Night

Het laatste theaterbezoek van seizoen 2010/2011 was vandaag, samen met Letitia, David en Carla naar een voorstelling van 70's en 80's muziek van de David Graham Theatre Productions

Omdat ik uit m'n werk kwam had ik met Carla afgesproken eerst in de stad wat te gaan eten, dan zouden we Letitia en David bij het theater zien. We liepen de stad in om te kijken waar, en we kwamen langs een Mexicaans restaurant met terras en net toen ik op de menukaart wilde kijken, bleken Letitia en David daar ook te zitten! Die hadden ter elfder ure besloten ook maar wat te gaan eten in de stad.
Ik ben bezig in een boek waarin de wet van synchroniciteit wordt behandeld (kom ik vast nog in een blogje op terug) en dit was hier duidelijk een voorbeeld van.
Wij dus gevieren lekker gegeten en toen op naar het theater.

Het is het derde jaar dat ik naar de voorstelling van dit gezelschap ga en ook deze keer was het weer erg leuk, de aankleding, de muziek en de humor het was allemaal weer geweldig. Voor de pauze muziek uit de 70's en na de pauze uit de 80's. Viel me op dat 80's kleding stiekem best wel leuk was!
Helaas las ik op de flyer dat dit na 10 jaar de laatste voorstelling (in Nederland?) zou zijn. Jammer ik zou zó weer gegaan zijn, we hebben een heel leuke avond gehad.

Huwelijksknipdag

Omdat vriendin-kapster Letitia ook nog een gezin draaiende moet houden heeft haar salon beperkte openingstijden, tel daarbij de Paasdagen en koninginnedag op en dan ben je zomaar ineens 2 weken te laat voor een knipbeurt. Mijn lange haar heb ik dan ook de laatste 2 weken in een Grace Kelly-rol moeten dragen.
Toen ik vandaag haar salon betrad begroette ik haar met een welgemeend "Nou meid gefeliciteerd, hè!"
Ze keek me wat glazig niet begrijpend aan en vroeg zich af waarmee.
"Met je dertiende huwelijksverjaardag!" So much voor het huwelijk, man David en zij waren zich er totaal niet van bewust.

Haarverf alert

De bejaarde dementerende Gretta Duisenberg die heur haar graag verft in de kleur van haar ziel, heeft zich tijdens de dodenherdenking van 4 mei j.l. weer eens misdragen.
Tijdens de 2 minuten stilte kon zij tijdens haar verblijf in een restaurant niet het respect opbrengen om ter nagedachtenis aan de slachtoffers van alle oorlogen ook daadwerkelijk stil te zijn, ze telefoneerde, verzuchtte luid 'of het nou nog niet voorbij was', en "viel" van haar stoel.
Zij is het nog levende bewijs dat langdurig gebruik van goedkope haarverf op den duur je hersens aantast.

Toen en Nu: The Cosby Show

Omdat ik pas de DVD box van "The Cosby Show" heb aangeschaft en nu dus regelmatig te gast ben in huize Huxtable kwam de vraag bij me op: Hoe zien de acteurs er nu uit?

Bill Cosby (Cliff),  Phylicia Rashãd (Clair)

Sabrina Le Beauf (Sondra), Lisa Bonet (Denise)

Malcolm-Jamal Warner (Theo), Tempestt Bledsoe (Vanessa)
Keshia Knight-Pulliam (Rudy), Geoffrey Owens (Elvin)

Earle Hyman (Russell), Clarice Taylor (Anna)
Carl-Anthony Payne (Cockroach), Peter Costa (Peter)

                                               

Een Youp van 't Hekje

Als niet telefoonverslaafde die niet iedere 5 minuten naar z'n telefoon grijpt omdat ie denkt dat ie gebeld dan wel gesmst wordt heb je het niet makkelijk in deze maatschappij omdat het zo ongeveer de alom geaccepteerde regel is dit wél te doen. Ook de telecomaanbieders gaan hier klakkeloos van uit.

Vanwege de aanstaande trip naar Londen besloot ik voor die periode mijn voicemail uit te zetten, ik dit ingesteld op de T-Mobile site. Ik vergiste me met de datum en wilde dit herstellen, dat ging niet dan moest je een moment wachten, maar na een paar dagen lukte het nog steeds niet, tijd om T-Mobile hiervan op de hoogte te stellen.

Nou dan komen ze in actie hoor! Allereerst een standaard antwoord per mail beginnend met 'Ik begrijp dat u een probleem heeft met...', de schatten van T-Mobile hoeven dan alleen maar de woorden in te vullen waar het om gaat, ze lezen het probleem niet echt.
Als werkend mens heb ik mijn telefoon onder werktijd natuurlijk niet aanstaan, sommigen zullen bij het lezen van voorgaande zin een licht benauwd gevoel op de borst krijgen, maar geloof me het ís te doen.

Ook T-Mobile gaat ervan uit dat je altijd bereikbaar bent. Ik ben 6 (zes!) keer gebeld en gesmst door T-Mobile op mijn per email gestelde vraag over het probleem, de dag erna weer.
Uiteindelijk een email ontvangen waarin enigzins bestraffend werd vastgesteld dat ik niet te bereiken ben en of ik dan per email nog maar eens uit wil leggen wat er aan de hand is (het ging om de begindatum van de voicemailstop die verandert moest worden)
Het antwoord daarop was dat dit nu was doorgestuurd naar een andere afdeling.
Per sms kreeg ik de mededeling dat op mijn verzoek de voicemailstop was uitgezet. Dat was dus niet mijn vraag, wel kon ik nu zelf weer de voicemailstop instellen met de juiste datum.

T-Mobile is dus niet in staat om heel simpele dingen simpel op te lossen, dat heb ik al eerder ervaren.
Alsof het nog niet genoeg was kreeg ik vandaag een smsje met de vraag of ik cijfers wilde geven voor de service, dat waren 5 (gratis) smsjes en als laatste mocht ik nog even (gratis) feedback geven, dat heb ik gedaan:

"Als jullie gewoon je werk doen en goed LEZEN wat een vraag is, daar geen T-Mobile standaard antwoord op geven, geen tijd verspillen om te proberen werkende niet mobielverslaafde mensen te bellen en te smsen over een per EMAIL gestelde vraag, hoeven jullie ook niet  zoiets stompzinnings als dit te doen"

Wij noemen dit thuis een 'Youp van 't Hekje'. Ik ben blij dat mijn T-Mobile abonnement bijna is beëindigd.
Ik ga dan voor simlockvrij!

Dik Trom

Eind vorig jaar zag ik in de bioscoop een preview van de film Dik Trom. Het leek me een leuke film, maar een bioscoop vol ouders met kinderen trek ik niet dus heb ik gewacht tot ie op DVD uit kwam.
In niets lijkt deze film op de eerdere verfilmingen van de boeken van C.J. Kieviet
Het is een nieuw verhaal, het enige wat nog authentiek is, is de zin "Het is een bijzonder kind en dat is ie".


De film is min of meer naar deze tijd gehaald en zeer kleurrijk, mijn favoriete actrice Eva van der Gucht speelt moeder Trom en de jonge Michael Nierse zet een goede, hartverwarmende Dik Trom neer. Het is natuurlijk een kinderfilm dus zit er een simpele verhaallijn in, maar wel heel leuk gespeeld en in beeld gebracht, ook voor volwassenen zitten er leuke dingen in, wat te denken van dieetgoeroe Sonja Slager met haar hond Atkins. Niet alle kinderrollen worden even overtuigend gespeeld, maar overall is het een hele vermakelijke film die zeker de moeite waard is!

Dierenpolitie

Ik ben heel erg voor dieren, dus juig ik de komst van de dierenpolitie toe.
Maar ik ben ook van de ironie dus heb ik erg gelachen om de onderstaande cartoon van "AAaRGh"

Lente 2011

Springview from my lanai.

Prettig geprijsd printen

Mijn printer weigerde nog langer dienst, althans hij weigerde zwart te printen, scannen en kleuren kopieëren en printen deed ie wel. Ook schoonmaken van de printerkop en een nieuwe cartridge brachten geen soelaas.
Ik ben nog van de reparatie-generatie, maar eerder met mijn mobile phone was het al duidelijk geworden dat weggooien dé oplossing is tegenwoordig, de economie moet wel draaiende gehouden worden.

Toen ik in de winkel vertelde dat mijn printer al een paar jaar oud was, was een meelijwekkende blik en een gelaten: "Ja een paar jáár..." mijn deel.
Een nieuwe moest er komen, en er was een aanbieding van Canon, een bakbeest van een ding, maar voor een prettige prijs, zo prettig dat als ik de cartridges moet gaan vervangen ik voor een paar Euries meer weer zo'n apparaat kan kopen. Ik vind dat hilarisch, maar de verkoper deelde mijn hilariteit niet en leek zelfs een beetje geïrriteerd door mijn vaststelling.
Maar goed, hij is geïnstalleerd dus ik kan er weer (een poosje) tegenaan!