dinsdag 31 juli 2012
maandag 30 juli 2012
Herinnert U zich deze nog? #14
INTERNATIONALS
"YOUNG AND IN LOVE"
1977
Aantal weken: 9
Hoogste positie: 4
Vriend André deed mij vorige week onbewust denken aan dit singletje van het Haagse trio Internationals. Hij had op Facebook vanwege de zomerse temperaturen een clipje geplaatst van The Surfers met hun hit "Windsurfin'" uit 1978. Op dat nummer namen de Internationals de (dames)vocalen voor hun rekening die op TV door danseressen werden geplaybackt.
Een jaar eerder hadden de zusjes Sylvia, Cindy en Anita Crooks die de Internationals vormden hun enige grote hit met dit "Young And In Love". Begin 1978 namen ze deel aan het Nationaal Songfestival met "Boem Boem", ze wonnen niet maar hadden er een klein hitje mee.
Naast hun vocale bijdrage in de studio aan the Surfers kwamen er nog drie singles onder hun eigen naam uit die allemaal flopten. Daarna is er niets meer van ze vernomen.
Internationals en the Surfers waren beiden projecten van de heren van het in die tijd populaire Catapult uit Leiden.
zondag 29 juli 2012
De eerste vakantiedag
Mijn vakantie is begonnen en meteen de eerste dag al helemaal in het vakantiegevoel. Afgesproken met Rick, Chris en Jeroen voor in eerste instantie een boottochtje, maar gezien de weersvoorspellingen zijn we overgeschakeld op plan B, wat inhield dat we afreisden naar Den Haag voor een bezoek aan het Omniversum waar we de indrukwekkende documentaire Rocky Mountain Express hebben bekeken.
Daarna bleek het weer best aardig en zijn we naar Scheveningen gelopen voor een lichte lunch, even verder gewandeld en we waren het er unaniem over eens dat Scheveningen heel erg lelijk is, wat eens een badplaats met allure moet zijn geweest is nu een woestenij van spuuglelijke betonnen bouwsels geworden waar zo hier en daar nog iets van de vroegere bouwstijl te zien is in panden die bewaard zijn gebleven maar nu verdrukt worden door monsterlijke betonnen reuzen.
Het statige Kurhaus wat ik (gelukkig) nog gekend heb zoals het er vroeger bij stond met een groot ruim plein ervoor verdrinkt haast in de er om heen gebouwde architectonische gedrochten. Niet alle vernieuwing is verbetering.
Bovenstaande visuele ervaringen weerhielden ons er niet van om een geweldige middag en avond te hebben bij strandtent paviljoen EscuBelle waar we onder het genot van wijntjes, hapjes, koffie, thee en uiteindelijk ook een satéschotel ons realiseerden dat we het goed hadden zo met elkaar.
Daarna bleek het weer best aardig en zijn we naar Scheveningen gelopen voor een lichte lunch, even verder gewandeld en we waren het er unaniem over eens dat Scheveningen heel erg lelijk is, wat eens een badplaats met allure moet zijn geweest is nu een woestenij van spuuglelijke betonnen bouwsels geworden waar zo hier en daar nog iets van de vroegere bouwstijl te zien is in panden die bewaard zijn gebleven maar nu verdrukt worden door monsterlijke betonnen reuzen.
Het statige Kurhaus wat ik (gelukkig) nog gekend heb zoals het er vroeger bij stond met een groot ruim plein ervoor verdrinkt haast in de er om heen gebouwde architectonische gedrochten. Niet alle vernieuwing is verbetering.
Bovenstaande visuele ervaringen weerhielden ons er niet van om een geweldige middag en avond te hebben bij strand
 |
| Het Kurhaus zoals het ooit was in de jaren 70 |
 |
| Wijntje en een hapje |
zaterdag 28 juli 2012
Let the games begin
Gisteren weer een 'eerste keer' meegemaakt, het was namelijk de eerste keer dat ik gekeken heb naar de opening van de Olympische Spelen. Ik viel er in toen ik de TV aanzette en James Bond Koningin Elizabeth met parachute uit het vliegtuig zag duwen. Ik dacht dit kon nog wel eens leuk worden.
En dat was het ook, leuk en vooral indrukwekkend, en laat vooral niemand ooit meer zeggen dat de puntentelling bij het Eurovisie Songfestival zo lang duurt, hier werden alle deelnemende landen apart opgenoemd, buiten Griekenland en het gastland, keurig op alfabetische volgorde, zodat de machtige Verenigde Staten ergens achteraan aan de beurt kwamen en het kleine Monaco met evenveel ceremonieel werd aangekondigd als het enorme Australië.
Daarnaast zeer educatief, want veel landen waar ik nog nooit van had gehoord en wat vriend André gekscherend 'Suske en Wiske-landen' noemde.
Verder vielen me al die lachende vrolijke mensen op, de sporters die het belangrijkste moment van hun leven daar meemaakten. Lachende Europese, Aziatische, Afrikaanse, Arabische, Amerikaanse gezichten, die bijna zonder uitzondering met een cameraatje hun moment van glorie, het binnengehaald worden in een Olympisch Stadion, vastlegden, die zwaaiden naar hun staatshoofden of hoogwaardigheidsbekleders die even hard terugzwaaiden. Voor ons de onvermijdelijke Prins Willem Alexander en Prinses Máxima, maar ook o.a. Michelle Obama, de koningin van Denemarken en de prins van Monaco.
Het was hartverwarmend of zoals Facebookvriend Laurens het zei: "Als we dit iedere maand doen wil toch niemand meer oorlog voeren."
Maar dit was het wel voor mij, ik ga het verder niet volgen. Bij het Journaal hoor ik vast wel wat hoogtepunten. Alleen heb ik één verzoek zullen we het hebben over 'Gouden Medailles' en de term 'Gouden Plak' niet meer gebruiken, ik vind dat altijd een beetje viezig klinken.
En dat was het ook, leuk en vooral indrukwekkend, en laat vooral niemand ooit meer zeggen dat de puntentelling bij het Eurovisie Songfestival zo lang duurt, hier werden alle deelnemende landen apart opgenoemd, buiten Griekenland en het gastland, keurig op alfabetische volgorde, zodat de machtige Verenigde Staten ergens achteraan aan de beurt kwamen en het kleine Monaco met evenveel ceremonieel werd aangekondigd als het enorme Australië.
Daarnaast zeer educatief, want veel landen waar ik nog nooit van had gehoord en wat vriend André gekscherend 'Suske en Wiske-landen' noemde.
Verder vielen me al die lachende vrolijke mensen op, de sporters die het belangrijkste moment van hun leven daar meemaakten. Lachende Europese, Aziatische, Afrikaanse, Arabische, Amerikaanse gezichten, die bijna zonder uitzondering met een cameraatje hun moment van glorie, het binnengehaald worden in een Olympisch Stadion, vastlegden, die zwaaiden naar hun staatshoofden of hoogwaardigheidsbekleders die even hard terugzwaaiden. Voor ons de onvermijdelijke Prins Willem Alexander en Prinses Máxima, maar ook o.a. Michelle Obama, de koningin van Denemarken en de prins van Monaco.
Het was hartverwarmend of zoals Facebookvriend Laurens het zei: "Als we dit iedere maand doen wil toch niemand meer oorlog voeren."
Maar dit was het wel voor mij, ik ga het verder niet volgen. Bij het Journaal hoor ik vast wel wat hoogtepunten. Alleen heb ik één verzoek zullen we het hebben over 'Gouden Medailles' en de term 'Gouden Plak' niet meer gebruiken, ik vind dat altijd een beetje viezig klinken.
vrijdag 27 juli 2012
Toen en Nu: Michelle Phillips
Michelle Phillips is het laatst nog levende lid van de Mama's & Papa's waar ze samen met haar (destijds) man John Phillips, Cass Elliot en Denny Doherty in zat, vanwege onderlinge ruzies heeft de groep niet zo heel lang bestaan. Ook haar huwelijk met John was in 1970 ten einde.
Michelle heeft daarna ook als actrice naam gemaakt in diverse TV-series o.a. "Fantasy Island", "Star Trek" en "Knots Landing". Ze is nu 68 jaar.
Michelle heeft daarna ook als actrice naam gemaakt in diverse TV-series o.a. "Fantasy Island", "Star Trek" en "Knots Landing". Ze is nu 68 jaar.
 |
donderdag 26 juli 2012
Eindelijk
Na 21 dagen, 12 uur en 33 minuten was het dan zover, een sneeuwwitte lanai blonk mij 's-morgens tegemoet. Eindelijk kon ik alles wat tijdelijk in huis was opgeslagen weer uitstallen, maar niet alvorens eerst de rommel die de schilders hadden gemaakt op te ruimen, ramen te zemen en zien hoe de planten hun tijdelijke plaats, midden op de lanai dicht bij elkaar, hadden doorstaan.
Niet voor alle planten bleek dit een succesvolle oplossing te zijn geweest, naïef als ik was dacht ik dat alles binnen een week klaar zou zijn, maar dat het ruim drie weken zou duren had ik niet kunnen voorspellen.
De hele operatie wordt chaotisch en zonder enige structuur uitgevoerd, de heren zijn in álle woonblokken tegelijk bezig met van alles. Ik dacht dat ik dat alleen vond, maar uit een gesprekje met wat buren bleek dat zij dat ook zo ervaarden. Maar goed het is nu klaar, dat wil zeggen, het beton is klaar, het houtwerk moet nog.
Eerst vorige week kwam ik er achter dat in de bouwvakwereld de onderdelen 'beton' en 'hout' strikt gescheiden zijn. Ik vroeg namelijk aan iemand wanneer de lanai aan de beurt was en die man zei met een afwerend gebaar: "Ik ben van het houtwerk, dat weet ik niet". Nu is dus vorige week aan de galerijkant al het houtwerk geschuurd en de kozijnen van het keukenraam zijn geverfd, maar de buitendeur en de meterkast nog niet. Dat bedoel ik dus met zonder structuur werken.
Aan het houtwerk op de lanai is nog helemaal niets gedaan, hoewel het reinigen van het beton met de hogedrukspuit er voor gezorgd heeft dat er al wat verf van het hout af is. Ziet er nogal armetierig uit, maar ik leg me er bij neer, het komt wel. De grootste klus was het beton, daarvoor moest ik echt ruimte maken, voor de houtmannen hoef ik alleen maar wat spulletjes opzij te zetten.
Kan u weer op de lanai zitten met dit mooie weer.
Niet voor alle planten bleek dit een succesvolle oplossing te zijn geweest, naïef als ik was dacht ik dat alles binnen een week klaar zou zijn, maar dat het ruim drie weken zou duren had ik niet kunnen voorspellen.
De hele operatie wordt chaotisch en zonder enige structuur uitgevoerd, de heren zijn in álle woonblokken tegelijk bezig met van alles. Ik dacht dat ik dat alleen vond, maar uit een gesprekje met wat buren bleek dat zij dat ook zo ervaarden. Maar goed het is nu klaar, dat wil zeggen, het beton is klaar, het houtwerk moet nog.
Eerst vorige week kwam ik er achter dat in de bouwvakwereld de onderdelen 'beton' en 'hout' strikt gescheiden zijn. Ik vroeg namelijk aan iemand wanneer de lanai aan de beurt was en die man zei met een afwerend gebaar: "Ik ben van het houtwerk, dat weet ik niet". Nu is dus vorige week aan de galerijkant al het houtwerk geschuurd en de kozijnen van het keukenraam zijn geverfd, maar de buitendeur en de meterkast nog niet. Dat bedoel ik dus met zonder structuur werken.
Aan het houtwerk op de lanai is nog helemaal niets gedaan, hoewel het reinigen van het beton met de hogedrukspuit er voor gezorgd heeft dat er al wat verf van het hout af is. Ziet er nogal armetierig uit, maar ik leg me er bij neer, het komt wel. De grootste klus was het beton, daarvoor moest ik echt ruimte maken, voor de houtmannen hoef ik alleen maar wat spulletjes opzij te zetten.
Kan u weer op de lanai zitten met dit mooie weer.
 |
| Sneeuwwit geverfd beton |
 |
| Houtwerk steekt nu leljk af. |
woensdag 25 juli 2012
Only in America
Om zijn toenemende kaalheid te lijf te gaan nam de Amerikaan William McKee zijn toevlucht tot pillen die zijn haargroei moesten stimuleren. In plaats van weelderige lokken kreeg hij borsten en brede heupen.
Nadat hij negen maanden aan een stuk de pillen had geslikt, raakte zijn hormoonhuishouding overhoop. William begon vrouwenkleding te dragen, en blonde pruik, laat zich Mandi noemen en overweegt nu een totale geslachtsverandering.
William: "Ik had een borstkas van staal door het vele trainen door de pillen werd mijn torso slapper en kreeg ik borsten en brede heupen"
Tot zover de 'officiële' lezing. Ik heb hier andere gedachten over, een man die traint en een gespierde borst heeft, is erg in touch met z'n lichaam en zal dat zo willen houden en bij de eerste tekenen van verslapping te rade gaan hoe dat kan. Het feit dat ie nu een blonde pruik draagt, geeft aan dat die pillen niet geholpen hebben waarvoor ie ze slikte: meer haar. Waarom dan negen maanden iets slikken wat niet helpt?
Ik denk dat meneer volgens goede Amerikaanse traditie de fabrikant van de pillen gaat aanklagen en een schadevergoeding eist waarvan hij de (dure) geslachtsveranderingsoperatie kan betalen, iets wat hij van het begin af aan wilde. Gotta love those Americans!
Nadat hij negen maanden aan een stuk de pillen had geslikt, raakte zijn hormoonhuishouding overhoop. William begon vrouwenkleding te dragen, en blonde pruik, laat zich Mandi noemen en overweegt nu een totale geslachtsverandering.
William: "Ik had een borstkas van staal door het vele trainen door de pillen werd mijn torso slapper en kreeg ik borsten en brede heupen"
Tot zover de 'officiële' lezing. Ik heb hier andere gedachten over, een man die traint en een gespierde borst heeft, is erg in touch met z'n lichaam en zal dat zo willen houden en bij de eerste tekenen van verslapping te rade gaan hoe dat kan. Het feit dat ie nu een blonde pruik draagt, geeft aan dat die pillen niet geholpen hebben waarvoor ie ze slikte: meer haar. Waarom dan negen maanden iets slikken wat niet helpt?
Ik denk dat meneer volgens goede Amerikaanse traditie de fabrikant van de pillen gaat aanklagen en een schadevergoeding eist waarvan hij de (dure) geslachtsveranderingsoperatie kan betalen, iets wat hij van het begin af aan wilde. Gotta love those Americans!
 |
| Mandi |
 |
| William |
dinsdag 24 juli 2012
maandag 23 juli 2012
Vooruitgang?
Dit weekend is er in Egypte een nieuwsstation begonnen 'Maria TV'. Programma's worden gemaakt door vrouwen voor vrouwen. De mensen achter het nieuwsstation Maria TV willen laten zien "dat er ook
succesvolle vrouwen zijn die boerka's en nikaabs dragen."
Iedereen die werkt bij het station, zowel voor als achter de camera, draagt de bedekkende kleding. Zelfs alle gasten of inbellende correspondenten moeten vrouw zijn.
Onder het regime van Mubarak mochten vrouwen niet met een hoofddoek op televisie verschijnen. Bij Maria TV is dat precies omgedraaid. Als ze een vrouw interviewen die normaal gesproken niet rondloopt in een nikaab, kan ze kiezen: nu wel volledig gesluierd, of het gezicht wordt onherkenbaar gemaakt.
Nu er dan voorzichtig een andere wind waait door Egypte, vind ik het een prima initiatief dat er een zender is die door vrouwen wordt gerund, alleen zou het echte progressie zijn als ze vrouwen laten zien zoals zij zélf kiezen door het leven te gaan, zonder hoofddoek, met hoofddoek, in boerka of nikaab. Diversiteit dus, nu worden vrouwen die geen allesbedekkende kleding dragen gediscrimineerd. 'Maria TV' zou dan een nieuwsstation zijn voor álle Egyptische vrouwen.
Er is nog een lange weg te gaan.
Iedereen die werkt bij het station, zowel voor als achter de camera, draagt de bedekkende kleding. Zelfs alle gasten of inbellende correspondenten moeten vrouw zijn.
Onder het regime van Mubarak mochten vrouwen niet met een hoofddoek op televisie verschijnen. Bij Maria TV is dat precies omgedraaid. Als ze een vrouw interviewen die normaal gesproken niet rondloopt in een nikaab, kan ze kiezen: nu wel volledig gesluierd, of het gezicht wordt onherkenbaar gemaakt.
Nu er dan voorzichtig een andere wind waait door Egypte, vind ik het een prima initiatief dat er een zender is die door vrouwen wordt gerund, alleen zou het echte progressie zijn als ze vrouwen laten zien zoals zij zélf kiezen door het leven te gaan, zonder hoofddoek, met hoofddoek, in boerka of nikaab. Diversiteit dus, nu worden vrouwen die geen allesbedekkende kleding dragen gediscrimineerd. 'Maria TV' zou dan een nieuwsstation zijn voor álle Egyptische vrouwen.
Er is nog een lange weg te gaan.
 |
 |
zondag 22 juli 2012
Een leven in verhalen
In oktober komt bij de jonge uitgeverij Xander het boek "Een leven in verhalen" uit, het boek gaat over het leven en werk van Piet Römer, het is geschreven door zijn zoon Peter die jarenlang heeft samengewerkt met zijn vader aan de TV-serie "Baantjer".
Ik hing aan Piet's lippen toen ik hem in een interview zag met Han Pekel. Die relativerende nuchterheid van deze man, wat hij allemaal had gedaan in zijn loopbaan en al die anekdotes daar over, geweldig!
Er is al eerder een boek verschenen tijdens zijn leven waarin Piet zelf terug keek op zijn jeugd en loopbaan als acteur, maar nu geeft zoon Peter een liefdevol beeld van deze kleurrijke man die zijn vader was. Het boek bevat veel ontroerende herinneringen, maar ook ongezouten kritiek, want de Römers nemen geen blad voor de mond.
Ik kan nu al haast niet wachten tot het uitkomt!
Ik hing aan Piet's lippen toen ik hem in een interview zag met Han Pekel. Die relativerende nuchterheid van deze man, wat hij allemaal had gedaan in zijn loopbaan en al die anekdotes daar over, geweldig!
Er is al eerder een boek verschenen tijdens zijn leven waarin Piet zelf terug keek op zijn jeugd en loopbaan als acteur, maar nu geeft zoon Peter een liefdevol beeld van deze kleurrijke man die zijn vader was. Het boek bevat veel ontroerende herinneringen, maar ook ongezouten kritiek, want de Römers nemen geen blad voor de mond.
Ik kan nu al haast niet wachten tot het uitkomt!
zaterdag 21 juli 2012
Roken
We vinden het nu terecht al heel gewoon dat roken niet zomaar vanzelfsprekend overal kan, maar hoe anders was het nog niet zo heel lang geleden. Thuis werd er bij ons flink gerookt, mijn ouders rookten en alle visite die kwam rookten ook, en jawel ook bij ons stonden met verjaardagen en partijen glaasjes met sigaretten op tafel met, heel belangrijk, verschillende merken.
Zelfs op school rookten de leraren en leraressen in de klas, kom daar nog eens om. Het kon je ook zomaar gebeuren als je een jaar of 12, 13 was dat iemand zijn pakje sigaretten presenteerde aan de aanwezigen, met uitnodigend een aantal sigaretten er al half uit en bij jou aangekomen vroeg: "Rook je al?" In die vraag lag besloten dat het vanzelfsprekend was dat je ooit zou gaan roken.
Ik heb nooit gerookt, ook niet om 'er bij te horen', al heel jong wist ik al, nu achteraf terug redenerend, dat ik niet iemand was die ergens bij wilde horen, maar gewoon z'n eigen plan trok.
Met verbazing keek ik naar leeftijdgenoten die ik zag beginnen met roken om ze vervolgens na een paar maanden met veel misbaar en moeilijkdoenerij hoorde verkondigen dat ze wilden stoppen maar dat dat zo moeilijk was.
Roken werd in die dagen ook gepromoot als iets waarmee je een persoonlijkheid kreeg, Reclames op TV in tijdschriften en in de bioscoop (Marlborroman) onderstreepten dat. Beroemdheden zouden ook naar jóu omkijken als je de door hun aangeprezen merken rookte
Dat er vroeger maar één treinstel was gereserveerd voor niet rokers geeft wel aan dat destijds roken de norm was. Gelukkig is dat nu 180 graden gedraaid, het is nu toch niet meer voor te stellen dat ik mijn lunch vroeger tussen rokende collega's nuttigde. De rookvrije horeca is op Europees niveau iets geweldigs, jammer alleen dat er in Nederland weer zoveel gezeik over is. Hoewel de verbetenheid die van die doorrookte koppies afstraalt als ze met een door de nicotine aangetaste stem tussen een aantal kuchen door met het liefst in iedere hand een sigaret in de camera roggelen dat ze 'g'woon bleifuh rookuh' (het zijn altijd mensen met een plat accent), natuurlijk te hilarisch grappig voor woorden is.
Zelfs op school rookten de leraren en leraressen in de klas, kom daar nog eens om. Het kon je ook zomaar gebeuren als je een jaar of 12, 13 was dat iemand zijn pakje sigaretten presenteerde aan de aanwezigen, met uitnodigend een aantal sigaretten er al half uit en bij jou aangekomen vroeg: "Rook je al?" In die vraag lag besloten dat het vanzelfsprekend was dat je ooit zou gaan roken.
Ik heb nooit gerookt, ook niet om 'er bij te horen', al heel jong wist ik al, nu achteraf terug redenerend, dat ik niet iemand was die ergens bij wilde horen, maar gewoon z'n eigen plan trok.
Met verbazing keek ik naar leeftijdgenoten die ik zag beginnen met roken om ze vervolgens na een paar maanden met veel misbaar en moeilijkdoenerij hoorde verkondigen dat ze wilden stoppen maar dat dat zo moeilijk was.
Roken werd in die dagen ook gepromoot als iets waarmee je een persoonlijkheid kreeg, Reclames op TV in tijdschriften en in de bioscoop (Marlborroman) onderstreepten dat. Beroemdheden zouden ook naar jóu omkijken als je de door hun aangeprezen merken rookte
Dat er vroeger maar één treinstel was gereserveerd voor niet rokers geeft wel aan dat destijds roken de norm was. Gelukkig is dat nu 180 graden gedraaid, het is nu toch niet meer voor te stellen dat ik mijn lunch vroeger tussen rokende collega's nuttigde. De rookvrije horeca is op Europees niveau iets geweldigs, jammer alleen dat er in Nederland weer zoveel gezeik over is. Hoewel de verbetenheid die van die doorrookte koppies afstraalt als ze met een door de nicotine aangetaste stem tussen een aantal kuchen door met het liefst in iedere hand een sigaret in de camera roggelen dat ze 'g'woon bleifuh rookuh' (het zijn altijd mensen met een plat accent), natuurlijk te hilarisch grappig voor woorden is.
 |
| Die heerlijke verbeten bekkies! |
 |
| Actrice Eva Gabor in een tabakadvertentie uit 1964. |
vrijdag 20 juli 2012
In Memoriam: Bert Berger
Bert Berger van het duo Cindy & Bert is overleden aan een zware longontsteking. Het duo was vooral in de jaren 70 erg populair en hadden hits met "Immer Wieder Sonntags" en "Wenn Die Rosen Erblüh'n In Malaga". Cindy en Bert zijn tot 1988 ook getrouwd geweest en hebben samen een zoon. Na de scheiding is Cindy solo gegaan om later toch weer samen met Bert op te gaan treden.
"Met zijn dood is ook een deel van mijn leven verleden tijd", reageert Cindy.
Bert Berger is 66 jaar geworden.
"Met zijn dood is ook een deel van mijn leven verleden tijd", reageert Cindy.
Bert Berger is 66 jaar geworden.
 |
| Bert Berger |
 |
| Cindy en Bert in hun hoogtijdagen |
donderdag 19 juli 2012
Herinnert U zich deze nog? #13
ANITA GARBO
"MIRACLES"
1977
Aantal weken: 6
Hoogste positie: 13
In de muziekgeschiedenis zijn veel zogenaamde 'one hit wonders', artiesten die slechts één hit scoren en daarna in de anonimiteit verdwijnen. Anita Garbo is zo'n artiest, met het sterk op de hits van de in die periode uitermate populaire groep The Sparks gelijkende "Miracles" heeft ze een Europese hit te pakken, en daar blijft het bij. Er komt nog een single, maar die flopt, daarna is er niets meer van haar vernomen.
Het was een Zweedse zangeres, maar er wordt ook wel beweerd dat ze Engels was. J. Boult, G. Trickley, J. Bradley, G. Hunt, D. Supner staan als schrijvers van dit nummer vermeld.
Tom Parker die later furore zou maken met New London Chorale heeft het nummer gearrangeerd.
Van Anita Garbo is, behalve informatie over deze single, helemaal niets te vinden op internet.
woensdag 18 juli 2012
Boekentrends
Er zijn mensen die het hele jaar door boeken lezen en er zijn mensen die zichzelf alleen in de vakantie tijd gunnen om een boek ter hand te nemen. Nu de vakantieperiode weer is begonnen merk je direct dat er meer boeken verkocht worden, klanten rekenen echt stapeltjes af.
Er zijn ook weer duidelijke 'trends' te zien.
Mannen lezen over het algemeen minder boeken dan vrouwen, maar als er dan een titel is die mannen aanstaat is ie ook niet meer aan te slepen. Op dit moment is dat het boek "Gijp" van Michel van Egmond. Het TV-programma "Voetbal International" is een groot succes, het is een soort koffietijd voor mannen, ik heb het nooit gezien, maar het schijnt dat er wat middelbare mannen over alles en eigenlijk niets aan het keuvelen zijn. Komische noot in dat programma is René van der Gijp en over hem gaat dit boek.
Kinderen zijn van nature nieuwsgierig en leergierig en het is dan ook een plicht van ouders om ze te laten kennismaken met boeken, het is goed voor hun taalvaardigheid, fantasie en ontwikkeling. Ouders die dat niet in hun opvoedprogramma hebben opgenomen kunnen beter een huisdier nemen i.p.v. een kind. Bij kinderboeken is het de laatste jaren zo dat als er een film van een boek of boekenreeks gemaakt wordt de boeken als warme broodjes gaan. Hary Potter boeken begonnen pas echt goed te lopen toen de films verschenen, het zelfde onlangs met de "Twilight" reeks. En nu gebeurt het zelfde met de "Hongerspelen" trilogie.
Het vult elkaar aan en kinderen leren de verschillen tussen een boek en een film zien en hoe hun fantasie anders is dan de film het verhaal vertoond.
Vrouwen lezen veel en graag en op dit moment is de "Vijftig Tinten" trilogie helemaal hot. Letterlijk.
Alle drie de delen zijn hier in Nederland vrij snel achter elkaar verschenen en staan nu dan ook alle drie in de top 10. Het laat zich het best omschrijven als (sado)pornografie voor vrouwen, en daar blijkt enorme behoefte aan te zijn, alle drie de delen zijn uitverkocht, sommige vrouwen kopen alle delen tegelijk. Als heteroseksuele man zou ik me er maar eens in verdiepen wat vrouwen nu weer van jullie willen, blijkbaar is de meevoelende metroman alweer passé en moet er weer aan de haren naar de grot gesleept worden.
Er zijn ook weer duidelijke 'trends' te zien.
Mannen lezen over het algemeen minder boeken dan vrouwen, maar als er dan een titel is die mannen aanstaat is ie ook niet meer aan te slepen. Op dit moment is dat het boek "Gijp" van Michel van Egmond. Het TV-programma "Voetbal International" is een groot succes, het is een soort koffietijd voor mannen, ik heb het nooit gezien, maar het schijnt dat er wat middelbare mannen over alles en eigenlijk niets aan het keuvelen zijn. Komische noot in dat programma is René van der Gijp en over hem gaat dit boek.
Kinderen zijn van nature nieuwsgierig en leergierig en het is dan ook een plicht van ouders om ze te laten kennismaken met boeken, het is goed voor hun taalvaardigheid, fantasie en ontwikkeling. Ouders die dat niet in hun opvoedprogramma hebben opgenomen kunnen beter een huisdier nemen i.p.v. een kind. Bij kinderboeken is het de laatste jaren zo dat als er een film van een boek of boekenreeks gemaakt wordt de boeken als warme broodjes gaan. Hary Potter boeken begonnen pas echt goed te lopen toen de films verschenen, het zelfde onlangs met de "Twilight" reeks. En nu gebeurt het zelfde met de "Hongerspelen" trilogie.
Het vult elkaar aan en kinderen leren de verschillen tussen een boek en een film zien en hoe hun fantasie anders is dan de film het verhaal vertoond.
Vrouwen lezen veel en graag en op dit moment is de "Vijftig Tinten" trilogie helemaal hot. Letterlijk.
Alle drie de delen zijn hier in Nederland vrij snel achter elkaar verschenen en staan nu dan ook alle drie in de top 10. Het laat zich het best omschrijven als (sado)pornografie voor vrouwen, en daar blijkt enorme behoefte aan te zijn, alle drie de delen zijn uitverkocht, sommige vrouwen kopen alle delen tegelijk. Als heteroseksuele man zou ik me er maar eens in verdiepen wat vrouwen nu weer van jullie willen, blijkbaar is de meevoelende metroman alweer passé en moet er weer aan de haren naar de grot gesleept worden.
 |
 |
dinsdag 17 juli 2012
Hou op!!
Ja, het is al half juli, en er is hier in Nederland nog niet veel 'zomer' geweest. In deze maakbare maatschappij waarin mensen vinden dat ze recht hebben op zon, waarin nog maar weinigen met teleurstellingen kunnen omgaan, waarin de eerste zin die kinderen kunnen zeggen: "Ik wil dat hebbáááh" is, wordt nu al vanaf ergens in april alleen maar gemopperd, gezeurd, gezeikt, geklaagd, gekankerd, gezeverd, geouwehoerd over het weer.
Hou er mee op!!! Het heeft geen zin, het weer veranderd er niet door, sterker nog door al die negativiteit die dat oproept acht ik de kans groot dat de natuur dat oppikt en de zomer daardoor gewoon overgeslagen wordt. Het weer is (gelukkig) één van de weinige dingen die mensen niet naar hun hand kunnen zetten, deal er dan ook gewoon mee, neem het zoals het komt en pas je er aan aan.
Ook als het regent zijn er genoeg leuke dingen te doen, wees daar eens creatief in en laat je humeur niet van het weer afhangen, niets is zo dom dan je gemoedstoestand te laten bepalen door iets waar niemand wat aan kan doen.
Hou er mee op!!! Het heeft geen zin, het weer veranderd er niet door, sterker nog door al die negativiteit die dat oproept acht ik de kans groot dat de natuur dat oppikt en de zomer daardoor gewoon overgeslagen wordt. Het weer is (gelukkig) één van de weinige dingen die mensen niet naar hun hand kunnen zetten, deal er dan ook gewoon mee, neem het zoals het komt en pas je er aan aan.
Ook als het regent zijn er genoeg leuke dingen te doen, wees daar eens creatief in en laat je humeur niet van het weer afhangen, niets is zo dom dan je gemoedstoestand te laten bepalen door iets waar niemand wat aan kan doen.
maandag 16 juli 2012
zondag 15 juli 2012
Entrepreneur
Ik kwam er achter dat er CD's uit mijn CD-collectie ontbraken waarvan ik me afvroeg hoe ik heb kunnen leven zónder, meestal zijn dit exemplaren die niet meer zo heel gangbaar zijn en waarvoor je enige moeite moet doen om ze te vinden, voor een leuke prijs, dat laatste is wel van enig belang.
Zaken als de Platenboef of Concerto in Amsterdam bieden daarin wel eens soelaas, en vergeet het Wereld Wijde Web niet met een paar klikken heb je zo iets besteld. zelfs van de andere kant van de wereld. Laatst was m'n tripje naar Londen ook goed voor enkele door mij gewenste exemplaren.
En sinds vandeweek heb ik Marktplaats weer (her)ontdekt. Ik had daar in het verleden wel eens wat kunnen vinden en zelfs ook zelf wat aangeboden en verkocht op muzikaal gebied, en nu had ik zomaar 10 aanbieders gevonden met voor mij interessante aanbiedingen.
Met de meeste aanbieders verloopt zo'n contact vrolijk en soepel zodat ik de aankomende week een aantal pakketjes kan verwachten. Maar er zitten altijd mensen bij die niet zo goed weten hoe 'het spel' gespeeld moet worden. Je hebt de keuze als aanbieder om zelf een prijs te bepalen of om geïnteresseerden te laten bieden. Als je voor dat laatste gekozen hebt, kun je een bod te laag vinden en dat meedelen, maar je moet dan niet het bedrag noemen wat je wilt hebben, kies dan voor mogelijkheid 1.
En het ligt ook aan de manier waarop natuurlijk, één verkoper deed dat op zo'n leuke manier dat ik dacht: 'Ach die 2 Eurie meer is ook niet duur voor deze CD'
Maar nu is ook de entrepreneur in mij weer ontwaakt en heb ik mijn kratje met CD's die over zijn eens nagekeken en zelf nu ook weer wat te koop gezet op Marktplaats. Ben benieuwd, mijn prijsklasse lijkt in het wat hogere segment te zitten, maar de verzending binnen Nederland zit al bij de prijs in, en sommige CD's zijn best bijzonder, die zijn wat meer waard dan andere.
Zaken als de Platenboef of Concerto in Amsterdam bieden daarin wel eens soelaas, en vergeet het Wereld Wijde Web niet met een paar klikken heb je zo iets besteld. zelfs van de andere kant van de wereld. Laatst was m'n tripje naar Londen ook goed voor enkele door mij gewenste exemplaren.
En sinds vandeweek heb ik Marktplaats weer (her)ontdekt. Ik had daar in het verleden wel eens wat kunnen vinden en zelfs ook zelf wat aangeboden en verkocht op muzikaal gebied, en nu had ik zomaar 10 aanbieders gevonden met voor mij interessante aanbiedingen.
Met de meeste aanbieders verloopt zo'n contact vrolijk en soepel zodat ik de aankomende week een aantal pakketjes kan verwachten. Maar er zitten altijd mensen bij die niet zo goed weten hoe 'het spel' gespeeld moet worden. Je hebt de keuze als aanbieder om zelf een prijs te bepalen of om geïnteresseerden te laten bieden. Als je voor dat laatste gekozen hebt, kun je een bod te laag vinden en dat meedelen, maar je moet dan niet het bedrag noemen wat je wilt hebben, kies dan voor mogelijkheid 1.
En het ligt ook aan de manier waarop natuurlijk, één verkoper deed dat op zo'n leuke manier dat ik dacht: 'Ach die 2 Eurie meer is ook niet duur voor deze CD'
Maar nu is ook de entrepreneur in mij weer ontwaakt en heb ik mijn kratje met CD's die over zijn eens nagekeken en zelf nu ook weer wat te koop gezet op Marktplaats. Ben benieuwd, mijn prijsklasse lijkt in het wat hogere segment te zitten, maar de verzending binnen Nederland zit al bij de prijs in, en sommige CD's zijn best bijzonder, die zijn wat meer waard dan andere.
 |
| Eerste pakketjes al ontvangen. |
zaterdag 14 juli 2012
De melk kookt over
Als vroeger als kind je onderbroek per ongeluk boven je broek uitpiepte was er altijd wel iemand die riep "De melk kookt over". Dit omdat ondergoed vroeger bij voorkeur wit was. 'Per ongeluk' zijn ook de sleutelwoorden in deze zin, want hoe anders is het nu.
Nu is het bon ton om júist een stukje, lees: het merk, van je boxer boven je broek te laten zien. Grappig is de oorsprong van dit fenomeen, het komt uit de gevangeniswereld, waar het als code dient, degene die z'n boxer een stukje boven z'n broek draagt geeft daarmee aan seksuele diensten te willen verlenen in ruil voor, sigaretten, extra eten of iets van dien aard.
Dát weten heel veel van die hippe jongens niet!
Buiten de gevangenismuren geldt die code dan ook niet natuurlijk en is het alleen maar een modeverschijnsel die ik wel grappig vind, mits het niet overdreven wordt. Er zijn namelijk bepaalde groeperingen die hun broek ergens met een riem op hun dijen bij elkaar houdt en dus heel veel boxer laten zien, het ziet er niet alleen stom uit, het zit volgens mij ook helemaal niet lekker.
En nu pas aan de kantinetafel hoorde ik iets wat ik in eerste instantie niet geloofde, maar nu is het ook van belang dat er onder de zwemshort óók een boxer wordt gedragen vanwege het randje wat er zeer noodzakelijk bovenuit moet komen. Een collega met opgroeiende jongens beaamde dat ten stelligste zijn zonen deden dat ook. Ik was verbijsterd.
Nu is het bon ton om júist een stukje, lees: het merk, van je boxer boven je broek te laten zien. Grappig is de oorsprong van dit fenomeen, het komt uit de gevangeniswereld, waar het als code dient, degene die z'n boxer een stukje boven z'n broek draagt geeft daarmee aan seksuele diensten te willen verlenen in ruil voor, sigaretten, extra eten of iets van dien aard.
Dát weten heel veel van die hippe jongens niet!
Buiten de gevangenismuren geldt die code dan ook niet natuurlijk en is het alleen maar een modeverschijnsel die ik wel grappig vind, mits het niet overdreven wordt. Er zijn namelijk bepaalde groeperingen die hun broek ergens met een riem op hun dijen bij elkaar houdt en dus heel veel boxer laten zien, het ziet er niet alleen stom uit, het zit volgens mij ook helemaal niet lekker.
En nu pas aan de kantinetafel hoorde ik iets wat ik in eerste instantie niet geloofde, maar nu is het ook van belang dat er onder de zwemshort óók een boxer wordt gedragen vanwege het randje wat er zeer noodzakelijk bovenuit moet komen. Een collega met opgroeiende jongens beaamde dat ten stelligste zijn zonen deden dat ook. Ik was verbijsterd.
 |
| Randje |
 |
| Overdreven |
 |
| En ja hoor, boven de zwemshort |
vrijdag 13 juli 2012
Pet Shop Boys - Format
Noem me ouderwets als je wilt, maar ik ben sinds hun eerste album "Please" (1986) fan van het Britse electro/dance duo Pet Shop Boys (Neil Tennant & Chris Lowe). Ik heb dan ook al hun studioalbums in mijn bezit.
In 1995 kwam het dubbel album "Alternative" uit waarop alle b-kantjes tot dan toe op waren verzameld. Neil zegt over het fenomeen b-kant: "Omdat niemand in de muziekindustrie er aandacht aan besteedt kun je er op zetten wat je wilt" In het geval van de Pet Shop Boys waren de b-kantjes niet zomaar nummers of instrumentale versies van de a-kant. Het waren volwaardige nummers die het beluisteren waard waren. Het album was dan ook één van hun succesvolste.
En nu heb ik dan gisteren de dubbel cd "Format" gekocht wat als opvolger van "Alternative" kan worden beschouwd. Het bevat namelijk alle b-kantjes en bonustracks (van cd-singles en cassette(!) singles) van 1996-2009.
Wie opgroeide in het internettijdperk weet misschien niet wat een b-kant is. Neil noemt het compilatiealbum "Format" dan ook "een aaneenschakeling van vijftien jaar aan veranderingen in de muziekindustrie".
In september van dit jaar komt hun nieuwe CD "Elysium" uit, het eerste nieuwe album sinds 2009.
Nodeloos te zeggen dat ik die zeker zal gaan aanschaffen.
In 1995 kwam het dubbel album "Alternative" uit waarop alle b-kantjes tot dan toe op waren verzameld. Neil zegt over het fenomeen b-kant: "Omdat niemand in de muziekindustrie er aandacht aan besteedt kun je er op zetten wat je wilt" In het geval van de Pet Shop Boys waren de b-kantjes niet zomaar nummers of instrumentale versies van de a-kant. Het waren volwaardige nummers die het beluisteren waard waren. Het album was dan ook één van hun succesvolste.
En nu heb ik dan gisteren de dubbel cd "Format" gekocht wat als opvolger van "Alternative" kan worden beschouwd. Het bevat namelijk alle b-kantjes en bonustracks (van cd-singles en cassette(!) singles) van 1996-2009.
Wie opgroeide in het internettijdperk weet misschien niet wat een b-kant is. Neil noemt het compilatiealbum "Format" dan ook "een aaneenschakeling van vijftien jaar aan veranderingen in de muziekindustrie".
In september van dit jaar komt hun nieuwe CD "Elysium" uit, het eerste nieuwe album sinds 2009.
Nodeloos te zeggen dat ik die zeker zal gaan aanschaffen.
donderdag 12 juli 2012
....en ik voelde dat het goed was.
Gisteren mijn intake gehad bij m'n nieuwe sportschool, de jongen die de intake afnam en nu mijn schema gaat maken was dikker dan ik, dus hoe serieus hij mijn verlangen om kilo's kwijt te raken nam weet ik niet. Ik behoor tot de groep 40 tot 59 jarigen, ik vind dat een ruime groep, zeker als er voor die groep een soort 'gemiddelde' is van hoe de verhouding lengte/gewicht/vet zou moeten zijn.
Niettegenstaande zit ik aan de, zoals hij het voorzichtig meldde, 'bovengrens'. Dus obesitas, maar nog niet morbide, zeg maar. Bovengrens dus, nog net toelaatbaar, maar mijn BMI was veel te hoog, hoe dat dan kon snapte hij ook niet helemaal. Dat bedoel ik dus met het indelen van groepen met een gemiddelde. Ik ben zeker geen gemiddelde, dat bleek maar weer.
Vanaf nu wordt het ook persoonlijker, want er wordt voor mij een schema gemaakt waarmee ik aan de slag kan een combi van cardio en gewichten, gisteren al een klein rondje gemaakt en vanaf zondag gaat het dan echt beginnen met m'n eigen schema. Na een aantal weken wordt er gekeken of er resultaat is.
Toen ik weer zo bezig was voelde ik dat ik de juiste beslissing had genomen.
Onderstaande foto laat zien hoe de progressie kán gaan.
Niettegenstaande zit ik aan de, zoals hij het voorzichtig meldde, 'bovengrens'. Dus obesitas, maar nog niet morbide, zeg maar. Bovengrens dus, nog net toelaatbaar, maar mijn BMI was veel te hoog, hoe dat dan kon snapte hij ook niet helemaal. Dat bedoel ik dus met het indelen van groepen met een gemiddelde. Ik ben zeker geen gemiddelde, dat bleek maar weer.
Vanaf nu wordt het ook persoonlijker, want er wordt voor mij een schema gemaakt waarmee ik aan de slag kan een combi van cardio en gewichten, gisteren al een klein rondje gemaakt en vanaf zondag gaat het dan echt beginnen met m'n eigen schema. Na een aantal weken wordt er gekeken of er resultaat is.
Toen ik weer zo bezig was voelde ik dat ik de juiste beslissing had genomen.
Onderstaande foto laat zien hoe de progressie kán gaan.
woensdag 11 juli 2012
Beautiful Thing
Gisteren samen met vriendin Nadira de film "Beautiful Thing" gekeken, de film komt uit 1996 en ik heb hem al talloze keren gezien, en hij verveeld nooit. Het is een zogenaamde 'coming of age' film en gaat over de buurjongens Steven en Jamie in een achterstandswijk in Londen die verliefd worden. Leuk is dat de soundtrack van de film die in de jaren 90 afspeeld muziek is uit de jaren 60 en 70 van de legendarische Cass Elliot
Van de twee acteurs, Scott Neal en Glenn Berry die elkaar destijds kenden van de Anna Scher Theatre die respectievelijk Steven en Jamie speelden is alleen Scott nog steeds actief als acteur in verschillende films en TV- series in Engeland. Ze hebben meermalen in verschillende producties samengewerkt voordat Glenn in 2003 stopte met acteren, hij is nu autoverkoop mananger in Chelmsford, Essex.
De foto van de twee jongens is gemaakt net nadat de film was opgenomen en er promotieinterviews gemaakt moesten worden.
Van de twee acteurs, Scott Neal en Glenn Berry die elkaar destijds kenden van de Anna Scher Theatre die respectievelijk Steven en Jamie speelden is alleen Scott nog steeds actief als acteur in verschillende films en TV- series in Engeland. Ze hebben meermalen in verschillende producties samengewerkt voordat Glenn in 2003 stopte met acteren, hij is nu autoverkoop mananger in Chelmsford, Essex.
De foto van de twee jongens is gemaakt net nadat de film was opgenomen en er promotieinterviews gemaakt moesten worden.
 |
| Glen Berry & Scott Neal |
 |
| Bijschrift toevoegen |
dinsdag 10 juli 2012
Beslissingen, beslissingen
Er zijn mensen die denken dat mijn leven als BA-er (Bewust Alleenstaande) gemakkelijk is, dat ik door het leven fladder zonder een zorg in de wereld. Dat beeld wil ik hier en nu even nuanceren.
Fladderen is gezien mijn huidige lichaamsgewicht al überhaupt niet mogelijk.
Neen, het leven van een BA-er is er één van passen en meten, wat kan wel wat kan niet, moet het zus of zo, doe ik dit of dat, een constant overleg met jezelf. Nu ik er dus uit was dat er weer gesport moest gaan worden en ik eigenlijk al een keus had gemaakt waar, drong zich toch een andere optie aan me op. Dan begint het voor,- en tegen lijstje in mijn hoofd, dus hoewel ik al bijna met 1 voet bij Noes binnen stond kies ik nu toch voor Fysiosport en Trainingscentrum, de enige tegenwerping was dat het iets duurder is dan Noes, maar daarentegen is het aan het eind van de straat, is het ook op zondag open en is er een intensieve introductie en begeleiding.
En dit laatste is wel van belang, want één van de redenen dat ik het sporten niet meer leuk vond was dat er geen resultaat meer was en dat is aan mezelf te wijten. De diehard BA-er kan zichzelf tot de orde roepen en dat heb ik bij deze gedaan. Lichtelijk eigenwijs als ik soms kan zijn heb ik nooit gebruik gemaakt van enige vorm van begeleiding omdat ik vond dat ik met zo'n staat van dienst als actief sporter het zelf allemaal wel wist.
Daar zal nu verandering in komen ik zal als was zijn in de handen van mijn toekomstige instructeur, als klei zal ik me laten vormen naar een ons van te voren besproken gezamenlijk doel.
Trouwens, één van de vele voordelen van het BA-erschap is dat er nooit iets op tafel komt waar ik geen trek in heb.
Fladderen is gezien mijn huidige lichaamsgewicht al überhaupt niet mogelijk.
Neen, het leven van een BA-er is er één van passen en meten, wat kan wel wat kan niet, moet het zus of zo, doe ik dit of dat, een constant overleg met jezelf. Nu ik er dus uit was dat er weer gesport moest gaan worden en ik eigenlijk al een keus had gemaakt waar, drong zich toch een andere optie aan me op. Dan begint het voor,- en tegen lijstje in mijn hoofd, dus hoewel ik al bijna met 1 voet bij Noes binnen stond kies ik nu toch voor Fysiosport en Trainingscentrum, de enige tegenwerping was dat het iets duurder is dan Noes, maar daarentegen is het aan het eind van de straat, is het ook op zondag open en is er een intensieve introductie en begeleiding.
En dit laatste is wel van belang, want één van de redenen dat ik het sporten niet meer leuk vond was dat er geen resultaat meer was en dat is aan mezelf te wijten. De diehard BA-er kan zichzelf tot de orde roepen en dat heb ik bij deze gedaan. Lichtelijk eigenwijs als ik soms kan zijn heb ik nooit gebruik gemaakt van enige vorm van begeleiding omdat ik vond dat ik met zo'n staat van dienst als actief sporter het zelf allemaal wel wist.
Daar zal nu verandering in komen ik zal als was zijn in de handen van mijn toekomstige instructeur, als klei zal ik me laten vormen naar een ons van te voren besproken gezamenlijk doel.
Trouwens, één van de vele voordelen van het BA-erschap is dat er nooit iets op tafel komt waar ik geen trek in heb.
maandag 9 juli 2012
Televisietijd : The Flintstones
30 september 1960 t/m
1 april 1966 (USA)
In Nederland is de serie uitgezonden van
6 juli 1962 t/m 20 september 1969.
De serie is op DVD verschenen.
"The Flintstones" van William Hanna en Joseph Barbera was de eerste tekenfilm die in Amerika op "prime-time"werd uitgezonden en was net als de Nederlandse comedy "Toen Was Geluk Heel Gewoon" gebaseerd op "The Honeymooners".
Het gaat over de lotgevallen van Fred Flintstone en zijn buurman en beste vriend Barney Rubble en hun vrouwen Wilma en Betty. Het speelt zich af in het stenen tijdperk waarin ze van alle gemakken voorzien zijn wat voor Amerika in de jaren 60 gewoon was: telefoon, vaatwassers, auto's, radio, etc.
Alleen dan nét even anders, de auto wordt in beweging gebracht door de voeten van Fred bijvoorbeeld.
Nauwkeurig met de waarheid is niet omgegaan in deze serie, zo gaat men er o.a. aan voorbij dat mensen en dinosaurussen nooit samen de aarde hebben bevolkt, maar hé, het is een comedy-tekenfilm, dus het mag.
Hieronder een foto van de (stem)acteurs die de belangrijkste personages hun stem gaven.
Fred Flintstone - Alan Reed (1907-1977)
Wilma Flintstone - Jean Vander Pyl (1919-1999)
Betty Rubble - Bea Benaderet (1906 - 1968)
Barney Rubble - Mel Blanc (1908 - 1989)
De laatste twee seizoenen heeft Gerry Johnson (1918-1990) de stem van Betty ingesproken omdat Bea een rol ging spelen in "Petticoat Junction".
zondag 8 juli 2012
Je moe-hóet!
In januari ben ik vol goede moed gestopt met sporten na 23 jaar, en ik moet zeggen het bevalt me prima, echter, ik ben walgelijk dik geworden. Ik weet, ik zou gaan hardlopen, maar toen ik dat zei wist ik eigenlijk al meteen dat dat niets voor mij is.
Dusssssssss, omdat m'n lichaam me erg in de weg zit zal ik er toch weer aan moeten geloven, ik ga voor de cardio omdat iemand van mijn jaren met zo'n opgepompt lichaam natuurlijk geen gezicht is en het nu zaak is dat er eerst wat kilo's gaan verdwijnen, hoeveel zeg ik niet, de schok zou te groot zijn. En ja, cardio vind ik in tegenstelling tot hardlopen buiten wel (een soort van) leuk.
Het lijkt me ook een prettig vooruitzicht weer in bepaalde kledingstukken te passen.
Woensdag zal ik me weer eens richting mijn oude sportschool Noes Fiolet begeven, dicht bij huis en prettig geprijsd.
Dusssssssss, omdat m'n lichaam me erg in de weg zit zal ik er toch weer aan moeten geloven, ik ga voor de cardio omdat iemand van mijn jaren met zo'n opgepompt lichaam natuurlijk geen gezicht is en het nu zaak is dat er eerst wat kilo's gaan verdwijnen, hoeveel zeg ik niet, de schok zou te groot zijn. En ja, cardio vind ik in tegenstelling tot hardlopen buiten wel (een soort van) leuk.
Het lijkt me ook een prettig vooruitzicht weer in bepaalde kledingstukken te passen.
Woensdag zal ik me weer eens richting mijn oude sportschool Noes Fiolet begeven, dicht bij huis en prettig geprijsd.
 |
| Dit ben ik (nog) niet.... |
zaterdag 7 juli 2012
Vind ik niet leuk
Facebook doet opeens gek, nou ja niet Facebook op zich, maar meer de site. Ik krijg meldingen binnen dat iemand heeft gereageerd, maar vervolgens zie ik die reacties niet, en dan opeens weer wel, en dan weer niet, op mijn Smartfoontje kan ik wel alles zien.
Even in het hulpmenu gekeken en ontdekt dat er meerdere zijn met dit probleem, daar ben ik altijd blij om, dan ligt het niet aan mij of mijn computer, maar aan Facebook zelf. Een melding hierover naar Facebook gestuurd, maar dat is iets vrij vaags. Ze melden van te voren al dat ze niet zullen reageren maar wel alles lezen, heb wel een ontvangstmail retour gekregen.
En nu wachten we, ik dus, maar af.
Even in het hulpmenu gekeken en ontdekt dat er meerdere zijn met dit probleem, daar ben ik altijd blij om, dan ligt het niet aan mij of mijn computer, maar aan Facebook zelf. Een melding hierover naar Facebook gestuurd, maar dat is iets vrij vaags. Ze melden van te voren al dat ze niet zullen reageren maar wel alles lezen, heb wel een ontvangstmail retour gekregen.
En nu wachten we, ik dus, maar af.
vrijdag 6 juli 2012
Flauw
Sinds deze week hebben wij een nieuwe bedrijfsleider. De man heet Pastoor van zijn achternaam.
Ik zie daar hilarische mogelijkheden mee.
Omdat wij zijn gesitueerd in een achterstandswijk heb je daar de bijbehorende primair reagerende clientèle, die vanwege een soort aangeboren minderwaardigheidsgevoel altijd denken dat de hele wereld tegen hen is en daardoor 24/7 in de verdediging zijn.
Als dan zo iemand weer eens spetterend voor de klantenservice staat en om de bedrijfsleidervraagt schreeuwt, lijkt me het zo heel leuk als de dienstdoende dame dan heel rustig zegt "Ik zal Meneer Pastoor voor u halen", het liefst met de handen in elkaar voor de borst en een devote blik op het gelaat. Heel flauw, ik weet het, maar ik kan daar lol om hebben.
Ik zie daar hilarische mogelijkheden mee.
Omdat wij zijn gesitueerd in een achterstandswijk heb je daar de bijbehorende primair reagerende clientèle, die vanwege een soort aangeboren minderwaardigheidsgevoel altijd denken dat de hele wereld tegen hen is en daardoor 24/7 in de verdediging zijn.
Als dan zo iemand weer eens spetterend voor de klantenservice staat en om de bedrijfsleider
donderdag 5 juli 2012
woensdag 4 juli 2012
Aan de beurt
Opeens verschenen ze in de buurt containers, grote hoogwerkers met ijzeren platen, die het gras vernielden en waarop ze heen een weer reden en de mannen die er maar druk mee waren.
Waarmee was me niet helemaal duidelijk, maar het leek er op dat de gevels en lanaí's van de woningen naast mij met een hoge drukspuit werden gereinigd.
Omdat mijn lanai opgeleukt is met planten en brique à braque spulletjes heb ik een paar weken geleden een werknemer aangehouden en gevraagd wanneer ze bij mij komen en of ik alles er af moest halen. Ik moest er voor zorgen dat de muren vrij waren, en als ik aan de beurt was kreeg ik een brief in de bus.
Dat is dus nu, morgen gaan ze beginnen en dus heb ik alle prijsloze brique à braque tijdelijk in de keuken opgeslagen, zo'n hoge drukspuit kan een slagveld veroorzaken onder al die breekbare spulletjes, en de planten knus bij elkaar in het midden van de lanai gezet. ook moet ik de ramen dicht houden. Volgens de brief duurt de hele operatie 4 dagen.
Maar het is dan nog niet klaar, ik zag bij het eerst gereinigde woonblok dat de deuren en kozijnen waren geschuurd, dus er gaat ook nog geverfd worden, niet echt nodig volgens mij want dat is nog niet zo lang geleden gedaan.
Ook de buitenmuren van het gebouw zijn nu wit i.p.v. grijs, maar de galerijmuren weer niet, ik oordeel er nog niet over, ik wacht eerst maar tot het allemaal af is.
Waarmee was me niet helemaal duidelijk, maar het leek er op dat de gevels en lanaí's van de woningen naast mij met een hoge drukspuit werden gereinigd.
Omdat mijn lanai opgeleukt is met planten en brique à braque spulletjes heb ik een paar weken geleden een werknemer aangehouden en gevraagd wanneer ze bij mij komen en of ik alles er af moest halen. Ik moest er voor zorgen dat de muren vrij waren, en als ik aan de beurt was kreeg ik een brief in de bus.
Dat is dus nu, morgen gaan ze beginnen en dus heb ik alle prijsloze brique à braque tijdelijk in de keuken opgeslagen, zo'n hoge drukspuit kan een slagveld veroorzaken onder al die breekbare spulletjes, en de planten knus bij elkaar in het midden van de lanai gezet. ook moet ik de ramen dicht houden. Volgens de brief duurt de hele operatie 4 dagen.
Maar het is dan nog niet klaar, ik zag bij het eerst gereinigde woonblok dat de deuren en kozijnen waren geschuurd, dus er gaat ook nog geverfd worden, niet echt nodig volgens mij want dat is nog niet zo lang geleden gedaan.
Ook de buitenmuren van het gebouw zijn nu wit i.p.v. grijs, maar de galerijmuren weer niet, ik oordeel er nog niet over, ik wacht eerst maar tot het allemaal af is.
 |
| De hoogwerker toornt al hoog boven de lanai uit |
 |
| Opslag in de keuken |
 |
| Planten in afwachting van wat komen gaat. |
dinsdag 3 juli 2012
Vrolijk
Sommige mensen hebben zo'n positieve uitstraling dat je er vrolijk van wordt. Op mijn werk werkt een jongen die áltijd lacht, no matter what. Ik vind dat bewonderenswaardig, hij is Grieks dus je zou denken dat er voor hem weinig te lachen valt, aan de andere kant hij woont hier en niet daar.
Van wie ik ook vrolijk word is astronaut André Kuipers, ik heb niets met ruimtevaart, maar het afgelopen half jaar kwam hij zo nu en dan mijn huiskamer binnen vanuit de ruimte en zijn altijd vrolijke gezicht gaf me dan een blij gevoel, bijzonder dat sommigen dat aan zich hebben kleven.
Ook hoe de man gisteren na een soort van wedergeboorte uit de capsule kwam glijden en in een bedje werd gelegd na gestopt te zijn van een snelheid van zo'n 30.000 KM per uur, meteen die lach en het nuchtere : "Schat, ik ben er weer" tegen zijn vrouw aan de telefoon.
Ik zeg wedergeboorte, en in veel opzichten is dat ook zo, hij moet weer leren lopen, opnieuw vast voedsel leren eten, zo'n ruimtereis is nogal wat. Maar alle lof voor hem en zijn kompanen ik vind het helden, ik doe het ze niet na, ik vind een vliegtuig al een hele gebeurtenis.
Van wie ik ook vrolijk word is astronaut André Kuipers, ik heb niets met ruimtevaart, maar het afgelopen half jaar kwam hij zo nu en dan mijn huiskamer binnen vanuit de ruimte en zijn altijd vrolijke gezicht gaf me dan een blij gevoel, bijzonder dat sommigen dat aan zich hebben kleven.
Ook hoe de man gisteren na een soort van wedergeboorte uit de capsule kwam glijden en in een bedje werd gelegd na gestopt te zijn van een snelheid van zo'n 30.000 KM per uur, meteen die lach en het nuchtere : "Schat, ik ben er weer" tegen zijn vrouw aan de telefoon.
Ik zeg wedergeboorte, en in veel opzichten is dat ook zo, hij moet weer leren lopen, opnieuw vast voedsel leren eten, zo'n ruimtereis is nogal wat. Maar alle lof voor hem en zijn kompanen ik vind het helden, ik doe het ze niet na, ik vind een vliegtuig al een hele gebeurtenis.
maandag 2 juli 2012
Herinnert U zich deze nog? #12
BIG MOUTH & LITTLE EVE
"UNCLE"
1975
Aantal weken: 7
Hoogste positie: 3
Nadat het duo Mouth & MacNeal (Willem Duyn en Sjoukje van 't Spijker) uit elkaar waren gegaan omdat er geen twee mensen waren die slechter bij elkaar pasten dan zij (Onlangs is er een boek verschenen over Mouth & MacNeal: Duo Tegen Wil En Dank" ), ging Sjoukje solo onder de naam Maggie MacNeal en begon Willem een nieuw duo met Ingrid Kup onder de naam Big Mouth & Little Eve. Hun eerste single "Uncle" was meteen een grote hit.
Voor mij is het altijd een bijzonder plaatje gebleven omdat ik destijds van mijn zakgeld singletjes kocht en ik de moeilijke keus moest maken tussen deze en "Paloma Blanca" van de George Baker Selection, ik koos voor "Uncle". Nog zie ik me in de winkel worstelen met de keuze en zag een volwassene die zomaar beide singles kocht! 'Kon ik dat maar!' dacht ik toen
Hoe anders is het nu voor de kids, een druk op de knop en je download....
Dit duo ging in 1978 uit elkaar, niet omdat ze ruzie hadden, in tegendeel, Willem en Ingrid trouwden zelfs. Willem ging daarna onder zijn eigen naam verder met Nederlands repertoire en ook Ingrid ging solo en had met name in Duitsland succes door enige thema's van Krimi's te zingen.
Op 4 december 2004 is Willem op 67 jarige leeftijd overleden aan een hartstilstand. Over hoe het nu met Ingrid gaat en wat zij nu doet is niets te vinden.
zondag 1 juli 2012
It's time to play the music....
....it's time to light the lights. Iedereen kent deze beginregel uit de tune van de TV-serie "The Muppetshow". Gisteren samen met vriend Harry de film "The Muppets" gekeken die onlangs is uitgekomen. Leuke film met een dun verhaaltje, maar de Muppetkarakters zijn natuurlijk enig, ze waren er allemaal bij Kermit, Fozzie, Gonzo, de monstermuppets en mijn favoriet Miss Piggy.
Leuk is dat je in de film de TV-show gemaakt ziet worden.
Leuk is dat je in de film de TV-show gemaakt ziet worden.
