Boeken, films, documentaires, alles wat met de Tweede Wereldoorlog te maken heeft, heeft altijd een grote impact op me, ook gisteren weer. Ik heb er geen andere verklaring voor dan dat ik maar nooit onder hypnose naar een vorig leven terug moet gaan. Één van de mooiste boeken die ik heb gelezen, nee verslonden, is het boek "To See You Again" ( in het Nederlands: "De Herinnering") van Betty Schimmel een Holocaust overlevende. Geboren in Tsjechoslowakije in 1929, gevlucht naar Boedapest en uiteindelijk samen met haar moeder, broer en zus de verschrikkingen van de kampen doorstaan en naar Amerika geëmigreerd. Naast de verhalen van de ontberingen van de oorlog ook een boek over liefde, die van haar moeder voor haar drie kinderen, en die van Betty voor haar jeugdliefde. Een adembenemend boek.
Ik heb het in 2001 gelezen en was zo door het boek gegrepen dat ik Betty een brief wilde schrijven, ik heb de Nederlandse uitgeverij toen het adres van de Amerikaanse uitgeverij gevraagd zodat ik de brief daar kon heen sturen en zij die aan Betty konden doorsturen. Luitingh - Sijthoff stelde voor dat ik hen de brief stuurde. dan droegen zij er verder zorg voor. Ik had bij de brief ook een Nederlandse recensie van het boek gedaan met een fotootje van de Nederlandse omslag.
Ik had het niet verwacht, maar na een paar weken ontving ik een handgeschreven brief van Betty persoonlijk waarin ze mij bedankte voor mijn belangstelling voor haar boek en dat ze erg blij was met de Nederlandse knipsels, die ging ze in haar plakboek plakken. Ik heb die brief vanzelfsprekend nog, alleen weet ik niet meer waar.
Betty is op 13 juni 2010 overleden op 81 jarige leeftijd, een paar maanden later overleed haar zoon bij een auto ongeluk, dat heeft zij niet meer mee hoeven maken. Tot het laatst toe heeft ze op scholen lezingen gehouden over de Holocaust. Haar man Otto Schimmel doet dat nog steeds.
 |
| Betty Schimmel tijden één van haar lezingen. |
