Daar gaan we weer

Eerder deze maand is het tweede gedeelte van de paxkasten geleverd, ik heb de onvolprezen Rick en Chris verwittigd en het verder natuurlijk aan hen gelaten wanneer het ze zou schikken, wetend dat het druk genoeg was in hun levens met van alles. De pakketten liggen netjes opgestapeld in de logeerkamer en ik heb er nagenoeg geen last van. Woensdag kreeg ik de vraag of het aanstaande zondag, vandaag dus, voor mij uit zou komen om de paxkasten in elkaar te zetten. U weet, ik leid een klein leven, dus het was voor mij prima.

Ik moest natuurlijk wel in actie komen om de plek waar de kasten komen gereed te maken voor plaatsing. De kasten komen waar nu het leggoed ligt op stellingen en die moesten uit elkaar. Eerst alle kleding eraf gehaald en in de logeerkamer op het bed gelegd. De stellingen zijn zo in- en uit elkaar gezet, dus dat was geen probleem. Ze zijn ook niet zwaar. Ik heb de planken en frames in de berging gelegd, ze gaan t.z.t. een nieuw leven krijgen ergens in het Franse heuvellandschap. 

Vervolgens gestofzuigd en gedweild, zodat het er weer spic en span uitziet. De vorige keer is het prima gegaan met een duidelijke rolverdeling. Zij zetten in elkaar en ik voer karton e.d. af, en draag zorg voor de inwendige mens. Gisteren daarvoor even boodschapjes gedaan, ik ben er klaar voor!

De nu nog ingepakte paxkasten en dat wat er
straks ingaat.