De mensen ervaren een asielcrisis

De mensen ervaren een asielcrisis, kent u die uitdrukking, thuis of op uw werk? De mensen ervaren een asielcrisis. Ik hoorde het het duizenddingendoekje van Geert Wilders, Dick Schoof, die hij het premierschap in z'n handen heeft gefrommeld, zeggen. Zoals Dick dat doet, een beetje schichtig en onwennig, maar toch zoals een buikspreekpop betaamt, ook al zie je de lippen van Geert bewegen. Al twintig jaar roept Geert dat ongeveer alles wat hij mis vindt gaan in ons land aan mensen met een migratieachtergrond ligt, en dan specifiek die met een islamitische achtergrond of met een wat donkerdere huiskleur dan de gemiddelde Noord Europeaan. Racisme, precies wat u zegt. Maar dat ziet hij zelf natuurlijk anders. Door de vele brandhaarden in de wereld zijn er de laatste jaren veel volkeren op drift gekomen, vluchtelingen, en die zoeken asiel in andere landen, veelal in Europa en dus ook in Nederland. Collegaatje Dilan Yeşilgöz van de VVD is op die manier met haar ouders in Nederland terecht gekomen. 

Van begin af aan is daar door de overheden in Europa niet goed op geacteerd, men wist niet goed hoe dit op te pakken, zodat naast vluchtelingen en mensen die gewoon ergens veilig een nieuw bestaan op willen bouwen er ook raddraaiers bijzitten, een minderheid, maar toch, daar wordt door de Geerten van deze wereld natuurlijk de schijnwerper op gezet. Daarnaast is de procedure in Nederland voor asielaanvraag zo lang dat mensen hier al helemaal geworteld zijn als ze na jaren horen dat het alsnog is afgewezen en ze terug moeten naar het land van herkomst. Maar nogmaals, in de hele EU heeft men de gevolgen van de instroom naar Europa ernstig onderschat.

PVV minion, Marjolein Faber, een andere buikspreekpop van Geert, waarvan ik nog steeds denk dat het een typetje van Marjan Luif is, is aangesteld als minister van Asiel en Migratie en heeft ongeveer de dag van haar aantreden al geroepen dat er een asielcrisis is. Ze werd meteen teruggefloten dat zulks niet het geval is en nu is het haar (lees: Geert) er alles aan gelegen om koste wat het kost een asielcrisis te forceren. Meteen heeft ze de spreidingswet, ingevoerd door haar voorganger, stopgezet, zodat de asielzoekerscentra die er zijn en al overvol zijn, nog voller raken met alle gevolgen van dien. Daarnaast heeft ze glimmend van trots uitgeroepen dat ze het strengste asielbeleid ooit wil invoeren. Dat daar allerlei Europese en Nederlandse wetten en regels voor zijn die ze met voeten wil treden, maakt niet zoveel indruk, ze wil om te beginnen het parlement buitenspel zetten, u weet wel wat Adolf Hitler ook heeft gedaan destijds en u weet hoe fijn dat verder verlopen is. 

Zoals het er nu naar uitziet zal alles stranden bij de rechter, gewoon omdat het wettelijk niet kan. Daarom alvast zeggen dat wij, 'de mensen', een asielcrisis ervaren. Nou zijn het niet zozeer 'de mensen' in het algemeen, maar de licht te beïnvloeden PVV achterban met hun cognitieve en morele onderontwikkeldheid in het bijzonder die Geert en zijn buikspreekpoppen willen bedienen in hun onderbuikgevoel. Ik ervaar zelf dus meer een onderbuikgevoelcrisis, naast ook een klimaatcrisis, maar aan beiden heeft Geert bij monde van zijn buikspreekpoppen dan weer geen boodschap.

'Wenn man eine Lüge oft genug wiederholt, wird sie als Wahrheit angesehen', aldus Joseph Goebels, de minister van Propaganda voor de nazi-regering van het Derde Rijk. Het zogenaamde illusoire waarheidseffect. En het werkt, bij sommigen, nog steeds.