zondag 29 september 2024

Toen was geluk... #156

Van de week stonden oma, moeder en kleindochter aan de kassa en oma had een boodschappentas bij zich die ik nog van vroeger kende. Een gestreepte nylon boodschappentas. Ze hadden het er ook over met elkaar dat die boodschappentas wel heel erg oud was. Mijn moeder had ze ook en ik heb ze gebruikt als ik boodschappen voor haar deed.

Ik mijmerde door dat ik best wel weer zo'n tas zou willen hebben, toen ik me plots herinnerde dat die hengsels van die tassen, van hard plastic of enkel metaal, helemaal niet zo fijn waren. Zeker als de tas vol was deden ze pijn aan je handen. Er is een reden, en wellicht was dát wel de reden, dat ze er niet meer zijn. Toch sta ik niet voor mezelf in als ik in een vintagewinkel zo'n tas zou tegenkomen. 




Geen opmerkingen:

Een reactie posten