Pas op de plaats

Zaterdag kwam het al opzetten, een hardnekkige vastzittende hoest. Zondag met hoestsiroop en keeltabletjes aan het werk gegaan, maandag de verjaardag van Jeroen bijgewoond, en dinsdag zei mijn lichaam: 'Stop nu maar even'. Verstopte holtes, hoofdpijn en van het intense hoesten overal pijn.

Ik stond op het punt om te gaan werken toen ik weer zo'n vreselijke hoestbui kreeg, in de spiegel keek en die waterige oogjes zag en dacht: 'Waar ben ik mee bezig?' Me voor het eerst sinds jaren ziek gemeld en veel geslapen en gestoomd met menthol. Komt goed los, maar voel me nog niet 100%.

Geduld, ik weet het, maar ik kan ziek zijn niet uit staan! Mijn verstand zegt dat ik het nu maar even moet laten gaan en het vanzelf weer over gaat met rust en wat medicamenten. Pas op de plaats dus.