Quasimodo

Zondag stond ik op met wat vage rugpijn, niks bijzonders, dat gebeurt wel vaker en in de loop van de dag verdwijnt het. Zo niet deze keer, de pijn werd alleen maar erger, straalde uit naar mijn rechterbeen en ik stond scheef. Door-m'n-rug-gegaan dus, herkenbaar want het is niet de eerste keer. Alleen kan ik me niet herinneren iets zwaars gedaan te hebben waardoor het zou kunnen komen. Er is ooit geconstateerd dat mijn ruggenwervel niet recht loopt en dat dat de oorzaak is van de pijn die vaak dragelijk is maar soms, zoals nu zeer pijnlijk. Iets waar ik mee moet leren leven werd destijds gezegd.

En dat lukt ook, ik weet wat ik wel en niet kan, maar soms zegt het lichaam stop, pas op de plaats. Bij voorkeur als het helemaal niet uitkomt, nou ja, eigenlijk komt het nooit uit als je in je bewegingsvrijheid wordt belemmerd. Maar deze week was ik uitgezonden naar het nieuw te openen filiaal in Vlaardingen om te helpen de boekenafdeling op verantwoorde wijze in te gaan richten, dat kon dus niet doorgaan. Ik heb me daarom bij onze bedrijfsleider persoonlijk afgemeld met de mededeling dat mocht ie enige twijfel hebben omtrent mijn rugproblemen hij een bakje koffie kon komen halen en mij als Quasimodo door het huis kon zien schuifelen. Ik voelde me namelijk behoorlijk lullig dat het juist nú moest gebeuren, en er zijn in onze organisatie nu eenmaal mensen die ziekte of uitval faken, buiten het feit dat het nogal bloosloos is zou ik dat omwille van karma nooit doen. "Nee hoor", zei hij "Ik heb geen reden aan te nemen dat het niet waar is"

Vervolgens de huisarts gebeld, wiens antwoord ik eigenlijk al wist: pijstillers, warm houden, combinatie van rusten en bewegen, alles met mate, luisteren naar je lichaam en als het binnen een paar dagen niet over is weer contact opnemen. Dus de tocht naar de apotheek gemaakt, wat een hele onderneming is met een mobiliteitsprobleem ook al is het aan het einde van de straat, en een warme kruik in mijn rug.

Dat ieder nadeel ook z'n voordeel heeft weten we al van Johan Cruijf, en in mijn geval kon ik, wetende dat ik de komende dagen thuis zou zijn, de woningbouw bellen om door te geven dat ondanks het dichtkitten er nog steeds lekkage is in de slaapkamer. De dikke dame had nog niet gezongen. En daar verscheen Piet van Huizer Bouw weer die vond bij het zien van de enorme vochtplek op de slaapkamervloer het 'echt serieus' en probeert als het met regenen is gestopt weer iets anders en houdt nu persoonlijk contact met me en ook ik heb nu toegang tot Piet zelve in plaats van via de woningbouw.

Korte termijndoelen zijn dus rugpijnvrij te worden en de lekkage hoe dan ook te gaan stoppen.