Apotheose

Mijn werkgever en de bonden zijn er ter elfder ure dan toch uitgekomen, ze moesten ook wel, de adem van de rechter voelden zij in hun nek, met name de werkgever die zich niet helemaal aan wat wij met elkaar hebben afgesproken in Nederland over wat een nette manier om met elkaar om te gaan is hield. Bijna daags voordat de rechter haar uitspraak zou gaan doen waren ze er uit: Het loonoffer (-5,8% wat in de praktijk zou neerkomen rond de -12%) was van de baan, dat was hetgeen wat mij het meeste stak, vooral omdat het wettelijk niet is toegestaan om eenzijdig een loonoffer te eisen, en bovenal omdat onze salarissen niet van dien aard zijn dat we zo'n korting het hoofd zouden kunnen bieden. Het bijzondere aan het hele verhaal was dat de laagste lonen het meeste zouden inleveren. Maar goed, dat was, zoals te verwachten viel, van tafel.

De directie pruilde natuurlijk nog wat na waarbij geen woord werd gerept over het onwettige van hun eis, maar goed, zo is het spel, zo wordt het gespeeld. En anderhalve maand na het akkoord zijn ze er dan uit, dat er ongeveer 400 arbeidsplaatsen (let wel: dat is iets anders dan 400 mensen) komen te vervallen wisten we meteen ná de onderhandelingen, ook dat er een goed sociaal plan was afgesproken voor hen die bij de ontslagen zouden zitten, en dat er geen afbouwregeling toegepast zal gaan worden op loon en toeslagen van de winkelmedewerkers als zij eventueel in een andere functie geplaatst gaan worden. Nieuw was dat het bedrijf een nieuw functiegebouw heeft ontwikkeld waarbij een aantal bestaande functies zal verdwijnen en er nieuwe functies bijkomen.

En dat is dan de apotheose van de bom die op 19 januari van dit jaar door het bedrijf werd gedropt, in september zullen de medewerkers uit de winkel duidelijkheid krijgen over hun baan en functie. Zelf heb ik dan vakantie en ik grapte al dat het wellicht een heel lange vakantie zou kunnen worden. Ik wacht het af, nu het na de onderhandelingen duidelijk is wat het kan worden: blijven met salarisbehoud of ontslag met een goed sociaal plan, is de druk en spanning die ik voelde toen er naar mijn gevoel zomaar wat werd geroepen in januari en de daarop volgende maanden weg. Er is, en dan spreek ik echt voor mezelf, voor beide scenario's iets te zeggen. Of er voor mij dus daadwerkelijk een 'frexit' komt hoor ik binnenkort, of ik mag na mijn vakantie het gebouw gewoon niet meer in, dat kan natuurlijk ook. 

Wat ik wel een gotspe vind is dat het bedrijf wat op 19 januari met het dictaat komt dat per 1 februari de lonen 5,8% minder gaan worden, nu zegt over de uitwerking van het hele gebeuren in september: "Het is vervelend dat jullie nog langer in onzekerheid moeten zitten, toch is zorgvuldigheid in dit geval belangrijker dan snelheid."