De kaalslag

Verdoofd, dat is denk ik de beste omschrijving van de gemoedstoestand die ik gisteren had, toen eindelijk na maanden onzekerheid de kogel door de kerk was gegaan. Zes collega's in het pand waar ik werkzaam ben worden ontslagen, waarvan er drie precies gisteren ook 43 jaar in dienst waren. De meesten van hen zijn boven de 50 en zelfs tegen of over de 60. Het bedrijf wil een nieuw functiegebouw neerzetten en nu het dan zonder steunpilaren moet zal het op drijfzand gebouwd gaan worden.

De laag hoofdverkopers wordt er (landelijk) tussenuit gehaald, een functie die al jaren niet meer in naam bestaat, maar wel in het salaris werd uitgedrukt en dat blijkt nu de crux. Toen men destijds als hoofdverkoper werd aangesteld, is er een nieuw contract ondertekend waarop dat vermeld stond, toen de functie werd opgeheven is er nooit een nieuw contract ondertekend en ook geen salaris ingeleverd en dat is wat nu ontploft.

Het is een kaalslag te noemen want dit zijn de mensen op wie het bedrijf jarenlang heeft gesteund, wiens leven zo met hun werk is verweven, die problemen al zagen aankomen en actie ondernamen nog voordat het probleem benoemd hoefde te worden, zij vallen binnenkort weg. Hoe dat wordt opgevangen is van later belang eerst en vooral moeten deze 6 collega's alle steun krijgen die ze nodig hebben. De filosofie van het bedrijf lijkt te zijn om zo jong en goedkoop mogelijk personeel aan te trekken met de intentie daarmee een betere service te willen gaan verlenen, zo verneem ik uit de media. Ik heb daar zo mijn eigen gedachtes over.

Omdat ik vakantie heb was ik gisteren niet bij de tijding aanwezig, maar de bedrijfsleider belde me thuis op om het me mede te delen, ook dat mijn functie zal veranderen naar 'servicemedewerker', maar dat dat verder geen gevolgen zal hebben voor mijn arbeidsvoorwaarden zoals die er nu liggen, dat was ook zo afgesproken in het akkoord met de bonden. De omschrijving van die functie zal op een later moment kenbaar gemaakt worden. Op mijn etage gaan twee collega's weg door bovenstaande reorganisatie, ook hoe dat verder opgevangen zal gaan worden moeten we afwachten.

Een frexit is dus afgewend, voor nu, want ervaring heeft mij geleerd dat beslissingen die nu genomen worden geen garantie bieden voor de toekomst. Het wordt een heet najaar.