Als het regent giet het....

....of, een ongeluk komt nooit alleen. Ben ik me er op aan het voorbereiden dat ik vanwege het faillissement van de firma binnen afzienbare tijd tot de bedelstaf zal zijn veroordeeld, houdt afgelopen weekend mijn wasmachine tegen het einde van een wasprogramma er plots mee op. Er ging een lampje knipperen die helemaal niet hoort te knipperen, die hoort alleen maar aan of uit te zijn.

Volgens de handleiding was dit geen bekende storing, althans, hij stond er niet in. Op de site van het merk van de machine maar een reparatieopdracht aangemaakt, en, zoals dat hoort anno 2016, een geërgerd berichtje op Facebook geplaatst. Dat zulks best wel zin kan hebben, bleek dat er naast de vele blijken van medeleven bruikbare tips binnen kwamen. Allereerst vroegen velen zich af of een machine van bijna 15 jaar nog wel reparatie-waardig was. Ik sta daar zelf nooit zo bij stil, ben nog van de dat-kan-best-nog-wel-gemaakt-worden generatie, terwijl dat heden ten dage allang niet meer geldt. Vervolgens had een vriend mij attent gemaakt op de site van Coolblue.nl, waar ik met een schuin oog een blik op had geworpen.

Een andere vriend, werkzaam in de witgoedbranche, appte me dat voorrijkosten van het betreffende merk alleen al €100,- waren, en gaf mij het telefoonnummer door van weer een bekende van hem die voor het merk werkt, die kon n.a.v. het mankement misschien telefonisch een prognose maken.
Die prognose was helder, ik citeer: "Kansloos, het is de motor of iets elektronisch, dat gaat zeker zo'n €200,- aan reparatie kosten. En dan 15 jaar oud, kusje op geven en afscheid van nemen". Duidelijke taal, daar hou ik van. De reparatieopdracht meteen geannuleerd.

Nu dan eens goed naar de Coolblue-site gekeken en een wasmachine uitgezocht die heel goed uit de bus kwam, tevreden recensies had en zelfs tot 'beste koop' was gekozen. Mijn oude machine wordt door de bezorgers meegenomen en de nieuwe plaatsen ze en sluiten 'm ook nog aan. Dit alles zal volgende week woensdag gaan plaatsvinden.