In Memoriam: Jo Cox

Als ik vandaag nog steeds niet had geweten wie Jo Cox was, dan zou ze nog in leven zijn geweest, maar de verschrikkelijke moord op deze Britse politica is vanzelfsprekend wereldnieuws. En ik weet nu dat ze door een laagschedelig lid van de Britse samenleving, zo'n equivalent van de Nederlandse 'eiguh vollek eers' scandeerders,  neergestoken, neergeschoten en geschopt is. Tot een uur later in het ziekenhuis de dood er op volgde.

Jo was van de Labourpartij en tegen het verlaten van Groot Brittannië van de EU, waar het volk op 23 juni middels een referendum hun stem over mogen uitbrengen. Bovendien was zij voorstander van een ruimhartig asielbeleid. Twee zaken die haar niet bij iedereen geliefd maakten. Eerder dit jaar was ze al bedreigd en had aangifte gedaan van, zoals ze dat zelf noemde 'kwaadaardige berichten'. Daar is een man voor opgepakt, maar dat was niet Tommy Mair, de man die haar heeft vermoord, "Britain First" schreeuwend. 

Tommy is een werkloze tuinman die lid was van S.A. Partriot, een Zuid-Afrikaans webmagazine dat wordt gepubliceerd door de pro-apartheidsbeweging White Rhino Club. Zijn jongere broer vertelde dat Tommy al jaren mentale problemen had. 

Jo laat een man en twee kinderen achter. Haar man Brendan bracht een verklaring naar buiten: "Zij zou nu gewild hebben dat er twee dingen gebeuren: dat onze kinderen doordrenkt worden van liefde en dat we allemaal samenkomen om te vechten tegen de haat die haar gedood heeft. Haat heeft haar gedood. Haat kent geen ras of religie, het is giftig".

Jo zou volgende week woensdag 42 jaar zijn geworden.