Cirkel van het leven

2018 was voor mij een jaar waarin de cirkel van het leven duidelijk zichtbaar en voelbaar was. Allereerst waren er mensen van wie ik definitief afscheid heb moeten nemen, mensen met wie ik heb gewerkt of die ik in vroeger tijden heb gekend en die destijds deel uitmaakten van mijn leven. De moeder van een dierbare vriend is overleden en een bekende heeft besloten dat het genoeg was en heeft zelf gekozen voor het einde. Naarmate je ouder wordt ga je meer naar uitvaarten dan naar bruiloften, dus daarom spreek ik met de woorden van mijn lieve tante Stien als ik zeg: 'Pluk de rozen!'

Voor mij persoonlijk is het een goed jaar geweest, sinds ik drie jaar geleden heb besloten alles wat vanaf dat moment zou gebeuren als extra te ervaren, zie ik dat wat me ten deel valt als een geschenk. Ik bezat al de gave om vrijwel overal het zilveren lijntje in te zien, maar het heeft me een nog optimistischer mens gemaakt. Ja, het werkloos zijn en de zoektocht naar werk was iets waar ik ook de positieve kanten van zag. Ik had het gevoel dat het wel goed zou komen, daar waar mensen om me heen enigszins overstuur raakten omdat het in hun ogen wel heel lang duurde eer iemand mij als werknemer wilde hebben, bleef ik er welgemoed onder, en bij elke afwijzing dacht ik heel nuchter, 'dan moet het gewoon niet zo zijn, op naar de volgende'. Uiteindelijk heeft het geresulteerd in een partiële baan, waar ik het erg naar m'n zin heb, tot in ieder geval eind april aankomend jaar. Daarna zien we wel weer, verlenging of beëindiging, ik neem die brug wel als ik ervoor sta. Ik ben gelukkig niet iemand die zijn bestaansrecht ontleent aan zijn werk. Ik kan altijd weer als taalcoach vrijwilligerswerk gaan doen. Mijn inkomen is sinds het faillissement, ik heb het es nagekeken, met 43% gedaald. Dat lijkt erger dan het is, want het is gewoon het hoofd te bieden, dit als reflectie voor hen die onverhoopt met inkomensdaling te maken zullen krijgen. Het scheelt natuurlijk dat ik geen veeleisend mensch ben, en blijkbaar heel goed kan schakelen als het echt noodzakelijk is. En daarnaast, op mijn leeftijd is alles onderhand wel zoals het moet zijn, het is anders als je jong bent en nog een heel leven moet opbouwen. De zegen van de middelbare leeftijd. 

De cirkel van het leven openbaarde zich ook in de mensen die een ander levenspad gaan bewandelen en niet meer samen met mij oplopen en anderen die ik na lange tijd, soms jaren, weer tegenkwam op mijn weg en die op die manier weer stukjes meegaan. Het is goed zoals het zich organisch ontwikkeld. Ik ben ervan overtuigd dat alles een reden heeft ook al zien we die zelf niet zo snel.

Op wereldschaal gebeuren nu zoveel dingen en lijkt het of we in een negatieve spiraal zitten, maar ook daar zie ik zoveel lichtpuntjes van mensen die, al is het maar op kleine schaal, zulke fantastische dingen doen en initiatieven nemen. Maar voor mijn gevoel overheerst helaas de somberte en het doemdenken, maar ook dat is de cirkel van het leven, of duidelijker nog, een golfbeweging. Rechts extremisme is overal, ook in ons land, weer terug van (nooit helemaal) weggeweest, maar ook die golf zal op een gegeven moment weer wegspoelen. Voor mij mag die tijd onderhand wel gaan aanbreken, ik ben geboren in de tijd van bloemen in het haar en 'make love not war', dat gevoel stroomt toch door mijn aderen. Een enigszins te laat geboren bloemenkind. 

Voor iedereen een fantastisch, liefdevol en bovenal gezond 2019!