Mevrouw Roovers heeft van de weeromstuit verzuimd om gegevens van haar weldoenster te noteren, zo vertelde haar zoon, maar deelde mee samen met zijn moeder erg onder de indruk te zijn van het gebeuren. En hij wil alles op alles zetten om de vrouw te vinden. 'Desnoods gaan we een hele dag rondlopen tot we haar zien.' De pinpas van moeder bleek trouwens in een andere tas te zitten.
Wat mij opvalt aan dit verhaal is dat de vrouw die mevrouw Roovers te hulp schoot het ook zelf niet nodig vond om haar gegevens door te geven. Het was een daad van onbaatzuchtigheid, een random act of kindness.
Inmiddels is achterhaald wie de redster in nood was, Stephanie Haveman. Ze deed het gewoon om iemand te helpen, niets meer, niets minder. Stephanie weet wat het is om in een vervelende situatie te zitten. Ruim twee jaar geleden was ze net gescheiden en alleenstaande moeder en moest elk dubbeltje omdraaien. Iedere donderdag ging ze naar de voedselbank, ze was wegens een ziekte afgekeurd en heeft twee jaar lang moeten knokken om te komen waar ze nu is. Ze heeft toch weer werk gevonden en heeft weer wat financiƫle armslag. 'Dan is het fijn om iets voor iemand te kunnen doen'.
Mevrouw Roovers wil Stephanie het geld graag teruggeven, maar voor Stephanie is dat niet nodig. 'Laten we het doneren aan een goed doel, of aan de voedselbank' is haar voorstel.
Het goede van de mens, ik blijf er in geloven en verhalen als deze houden dat levend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten