Toen was geluk... #50

Zo lang geleden is het helemaal nog niet, maar de ontwikkelingen gaan zo snel, dat we denken dat de tijd waarin we met het Shell Stratenboek en de stadsplattegronden en stads-stratengidsjes van Citoplan en Falkplan onze routes naar en door steden bepaalden ergens in de jaren tachtig van de vorige eeuw liggen. Om nog maar niet te spreken van het Spoorboekje van de Nederlandse Spoorwegen waar je echt wel even voor moest gaan zitten om door te krijgen hoe het werkte. Maar begreep je het eenmaal, dan hadden de treinreizen met overstappen geen geheimen meer voor je.

Ik heb, zoals bekend, lange tijd in de boekhandel gewerkt, en het spoorboekje was een geheide bestseller. Elk jaar als de nieuwe dienstregeling er aan zat te komen, kwam er ook een nieuw spoorboekje uit. Als warme broodjes. Ik heb ook de tijd nog meegemaakt dat de vertegenwoordigers van de diverse uitgeverijen langskwamen om de voorraden op te nemen en naar eventuele wensen te luisteren. De vertegenwoordigers van Citoplan en Falkplan gingen dan het vak in met stadsplattegronden en landkaarten, en zette dan steevast hún kaarten vooraan, daar kon je vergif op innemen. Later werd de voorraad automatisch bijgehouden en kwamen de heren (het waren altijd mannen) vertegenwoordigers niet meer. Jammer, ik heb dat persoonlijke contact altijd leuk gevonden.

De vooruitgang heeft er ook voor gezorgd dat stadsplattegronden en spoorboekjes nog wel worden gemaakt, maar in hele kleine oplagen. We hebben nu 9292 die voor ons precies aangeeft hoe we moeten openbaar vervoeren, en navigatiesystemen in auto's zeggen precies waar we links of rechts moeten en blijven vriendelijk herhalen dat we moeten omkeren als we verkeerd rijden en worden niet boos. Om met Wim Sonneveld te spreken: 'De nieuwe tijd, net wat u zegt, maar het maakt me wat melancholiek'.