Rondje Zeeland

Het is nu al haast niet meer voor te stellen, maar afgelopen weekend was het toch echt zomer, in ieder geval in Zeeland. Na ons ontbijt zijn we zondag naar het chocolademuseum gegaan, het was niet zo druk en dat was fijn, want het is niet zo'n heel groot museum, maar om alle informatie tot je te nemen en de chocolade die erbij hoort te proeven heb je wel even de tijd nodig. Bij binnenkomst krijg je een soort buitenmaatse pillendoos waarin allerlei verschillende soorten chocolade zitten. Het museum begint bij de cacaoboon en de boeren die ze verbouwen en hoe ze worden verscheept. Er blijkt een heel smakenpalet te zijn vergelijkbaar met de ontelbare verschillende smaken van wijn. Talitha is meer van de bittere chocolade terwijl ik meer naar de zoete kant neig. Het is een erg leuk museum met heel veel herkenbare snuisterijen die met chocolade te maken hebben. En ook al zijn het maar kleine stukjes chocolade die je proeft, aan het eind van de rit heb je wel het gevoel genoeg zoetigheid binnen te hebben gehad.

In Zeeland heerst nog de zondagsrust en ik vind dat wel iets fijns hebben moet ik bekennen. Horeca is natuurlijk wel open en om alle zoetigheid wat tegenwicht te bieden hebben we een Italiaans kopje koffie gedronken alvorens we naar Vlissingen gingen. Daar aangekomen zagen we nogmaals het strand en de zee, er gaan jaren voorbij dat ik geen zee zie, en nu dan twee dagen achter elkaar. We zijn gaan lopen en in Vlissingen hebben ze gelukkig heel veel oude huizen aan zee in ere gehouden, ik ben nog steeds niet bekomen van de spuuglelijke jaren tachtig en negentig bebouwing in Scheveningen, maar ook Vlissingen is daar niet helemaal aan ontkomen, er is een gedeelte met wanstaltige blokken die enorm detoneren met de prachtige panden die ook goed onderhouden worden, uitzonderingen daar gelaten.

Voor de lunch streken we neer aan het mondaine aandoende Bellamypark op het terras bij restaurant 1618, daar hebben we geruime tijd gezeten en Talitha zei 'Wat is het heerlijk, ik wil nog helemaal niet naar huis, waar kunnen we nog heen?' Ik stelde Zierikzee voor, daar was ik een paar jaar geleden met vrienden geweest en ik weet nog hoe leuk pittoresk ik het vond. Nadere inspectie wees uit dat het zo halverwege op de terugweg was, dus een plan was gemaakt. Daar ook weer heerlijk gewandeld door de kleine straatjes en toen de r in het uur was voor een cocktail namen we plaats op het lommerrijke terras van De Zeeuwse Hemel een restaurant met winkel waar je ook zou kunnen logeren. Plotseling herinnerde ik me weer dat ik daar met die vrienden destijds geluncht heb. Ze hebben er een heel bijzondere kaart met gerechten waarin veel huisgemaakte ingrediënten uit eigen teelt zijn gebruikt, die dan ook weer in de winkel te koop zijn. We zaten er zo lekker dat we besloten er te dineren als afsluiting van een geweldig weekend Zeeland. 

Maar Zeeland heeft nog niet het laatste van ons gezien. 

Chocolademuseum.

Bellamypark.

De Zeeuwse Hemel.