Het menselijk lichaam kent een aantal openingen en holtes. Sommige dienen om iets in zich op te nemen, zoals de mond om eten en drinken tot je te nemen en de oren om geluid in te ontvangen. Andere openingen dienen weer om niet nader te noemen substanties het lichaam te doen verlaten. Het is belangrijk dat je dat niet door elkaar gaat halen, dus niet dat je dingen anders dan geluid in je oor gaat stoppen. Aan de andere kant kan het lichaam de mond in specifieke gevallen laten functioneren als een uitgang, maar laat ik daar niet verder op ingaan.
Gisteravond was er een teambijeenkomst op het werk, een soort workshop gedrag (h)erkennen. Ik ben nieuw dus ik maak (nog) geen golven, daarnaast ben ik tot een bepaalde hoogte erg van 'when in Rome', maar ik vind het in deze tijden vrij curieus dat zoiets gepland stond. Een grote groep mensen bij elkaar, ik had er tweede gedachtes over. Maar er was over nagedacht. Ramen zouden worden opengezet voor de ventilatie, er was afstand gecreƫerd en vanzelfsprekend droeg iedereen mondkapjes. Daarnaast waren er zelftests aangekocht zodat we voordat we de meeting zouden bijwonen onszelf konden testen.
En dat was voor mij voor het eerst, omdat ik mijn vaccinaties heb gehad en ik niet hou van grote mensenmenigten en ik overall me goed heb kunnen handhaven de afgelopen twee, of is het al drie, jaar met de diverse gradaties van maatregelen en ik een zekere mate van zelfisolatie eigenlijk wel prettig vind, heb ik me nooit hoeven testen en daar ook nooit de behoefte toe gevoeld.
De neus is bij uitstek een lichaamsdeel waar het lichaam zaken door loost, het enige wat er naar binnen komt is zuurstof. Maar gisteren heb ik dus mijn tot dan toe maagdelijke neus ontmaagd in de steriele witte ruimte van mijn werkomgeving door er een bij de coronazelftest geleverd stokje in te duwen en een hele choreografie uit te voeren met een buisje, vloeistof, knijpen, tikken en druppelen om er achter te komen dat ik negatief ben wat in dit geval dus positief is. Voor de hypochonders onder u die drie maal daags zo'n neuspenetratie uitvoeren niet meer iets waar u warm of koud van wordt, maar ik vond het wel een dingetje zeg maar.
De meeting ging dus over gedrag (h)erkennen en is nog maar weer eens naar voren gekomen dat ik insights type blauw-groen ben, maar dat was geen nieuws voor mij. Het is trouwens niet zo vastomlijnd, hoor, er zitten net zoals tussen zwart en wit nog heel veel kleurnuances tussen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten