De eerste keer

Ik had u beloofd om niet in den treure over mijn rentree in de gym te bloggen, maar de eerste dag heb ik me al meteen in een situatie gemanoeuvreerd. 

Bij het ontwaken dacht ik: o ja, vandaag ga ik dan. Ik was niet onverdeeld enthousiast, maar ben vanzelfsprekend wel gegaan. Met mijn zaterdag verkregen QR code kon ik naar binnen, ik keek meteen met een schuin oog naar de massagestoelen, maar dat kwam later wel. De kleedkamers zijn fantastisch, kleine afsluitbare kleedkamertjes met elk een douche. Gezien de staat van mijn lichaam had ik me, voor nu, gekleed in een lange sportbroek en een shirt met lange mouwen, in verloop van tijd zie ik wel of ik heel frivool een T-shirt en, levend op de rand, een korte sportbroek aan zou kunnen. 

Ik vervoegde me bij de Body Analyzer en meldde me, wederom met de QR code, aan. Ik diende schoenen en sokken uit te doen om me door het apparaat te laten meten. Ik bleek een pond zwaarder dan dat ik dacht en mijn lichaam blijkt te zijn samengesteld uit 4% botmassa. Ik vind dat weinig, in mijn optiek bestaat een groot deel van een mens toch uit het skelet. Mis ik niet een paar botten? Maar goed BA zal het wel weten. 73% spiermassa, dat vind ik dan weer onverwacht veel. En ja, u kunt ook rekenen, dan blijft er 23% over, dat is vetmassa. Ik heb geen idee of deze verhoudingen goed zijn, ik ga ervan uit van niet, want mijn BMI (body mass index) is te hoog en ik heb dus overgewicht, zoals ik al eerder meldde. De hoeveelheid vocht in mijn lichaam is dan weer oké, 51.5%. Nou ja, daar moet dus overall verbetering in komen. Ik wil elke maand m'n body analyzen, om te zien of het de goede kant opgaat. 

Tijd om te beginnen, eerst met die QR code vitaminewater tappen voor in m'n bidon daarna kon ik m'n foontje gewoon bij mijn spullen in het kluisje opbergen die ik met mijn meegenomen hangslotje afsloot. Ik heb allereerst de apparaten geprobeerd voor alle spiergroepen, om ze te leren kennen en om mijn lichaam weer te laten wennen. De losse dumbbells en gewichten heb ik voor nu gelaten voor wat ze zijn, dat is wat het is, overal hetzelfde. Ik heb wat buikspieroefeningen gedaan en een klein beetje cardio om te kijken hoe dat daar werkt. Ik heb een beeld. Het is een fijne sportschool, schoon met goede faciliteiten. Tijd voor de beloning: de massagestoel. 

Daarvoor had ik weer de QR code nodig. Ik heb me geïnstalleerd, koos voor de optie shiatsu, zaterdag had ik relax gekozen. Nou, wat een heerlijkheid is dat, volledig ontspannen kwam ik van de stoel af om vervolgens in lichte stress te schieten, want het sleuteltje van het hangslotje zat niet meer in mijn broekzak. Die moest tijdens de massage eruit zijn gegleden. Vast ergens in de stoel, dacht ik. Nu is zo'n massage stoel geen gewone stoel, zo'n stoel heeft onverwachte holtes met flapjes, lapjes en plooien en het te vinden sleuteltje was maar klein, vrij verwarrend allemaal, heteromannen snappen vast wat ik bedoel. Ik kon het dan ook niet meer vinden. Ook zesendertig keer in mijn broekzak gevoeld natuurlijk. Ik moest het onder ogen zien, ik diende iemand van het personeel te verwittigen. 

Zij reageerde heel laconiek, geen punt, sleuteltjes kwijt was voor haar dagelijkse kost, ze liep naar achter en kwam met een enorme kniptang terug waar men gevangenistralies mee door zou kunnen knippen en daarmee werd het slotje doorgeknipt en kon ik bij mijn spullen. Een leermoment voor mij en dat slotje? Ach, ik heb er nog wel meer.