25 jaar

Vandaag, 1 april, is het natuurlijk de Internationale Dag van de Grap. April Fools Day zeggen ze in Engelstalige landen. Over de oorsprong ervan zijn verschillende speculaties, maar hoe dan ook, waakzaamheid blijft geboden vandaag.

Vandaag is het tevens een dag voor mij om even stil te staan en om te zien. Het is precies 25 jaar geleden dat ik in mijn huidige woning ben komen wonen. Het is meteen ook het adres waar ik, tot nog toe, het langst gewoond heb. Dat zal ook wel zo blijven, want probeer dat op mijn leeftijd nog maar es in te halen. Daarnaast woon ik hier zo prettig dat ik besloten heb er uitgedragen te willen worden, dat is gelijk een uitdaging omdat de draai in het trappenhuis van het gebouw moeilijk, of zeg maar niet, te maken is met een kist. Ik weet dat van een overleden buurvrouw die ze rechtstandig er uit hebben moeten balanceren. 

25 Jaar geleden woonde ik in de Orchideestraat in Rotterdam en had destijds een verloofde die erg van verandering in huis hield en uiteindelijk ook van huis. Het interieur en de stoffering waren al helemaal veranderd sinds verloofde was ingetrokken. Vrienden Letitia en David waren in die tijd ook nogal van de verhuizing en waren weer neergestreken in Capelle waar ze eerder al vandaan kwamen. "Er zijn nog woningen beschikbaar", deelden ze mee. Wij zijn toen gaan kijken en vonden de straat en de huizen aan de buitenkant wanstaltig. Dus nee, dat gingen we niet doen. Tot het moment dat we bij hen op visite kwamen en hun woning van binnen zagen. Geweldig! Een maisonnette met een grote lanai, flinke keuken en boven drie kamers, ruime kasten en fijne badkamer. Waar ik woonde was ook een maisonnette, maar de keuken was anderhalf keukenkastje groot en de douche bevond zich in iets wat volgens mij ooit een kast was, daarnaast was er een gaskachel voor enkel beneden. 

Conclusie; dit wilden we wel. Verloofde ging meteen de andere dag bellen en we konden kiezen uit verschillende maisonnettes. Kom daar nu na 25 jaar nog es om! Het werd er één op een hoek met aan beide kanten uitzicht op een miniparkje met vijver. Het was binnen twee weken geregeld. Ik woon er dus nog steeds, maar verloofde is na anderhalf jaar vertrokken om nieuwe horizonten te gaan ontdekken. Ik had wel al zo'n flauw vermoeden dat het geen eeuwigheidswaarde had en na een eerdere ervaring stond deze woning wél op mijn naam, zodat ik sindsdien de van Zsa Zsa Gabor geleende oneliner poneer: 'Ik ben heel goed in het huishouden, na een scheiding houd ik het huis'. 

Zoals gezegd, ik woon er prima naar mijn zin, het is echt mijn save place waar ik me senang voel. Voormalig verloofde wilde toen we net gesetteld waren met de meubels kort geleden aangekocht voor de eerdere woning alweer andere meubels. Ik ben vrij plooibaar, maar er zijn grenzen en dit vond ik er één, het was tevens ook één van de vele rode vlaggen die steeds vaker in mijn gezicht zwaaiden. 

Er is best wel wat veranderd aan het interieur en de stoffering in de afgelopen 25 jaar, zoals u op onderstaande foto's kunt zien, maar er zijn items die nog steeds hetzelfde zijn, gewoon omdat ik ze nog steeds oké vind. Ondenkbaar in de belevingswereld van verloofde toen. Ach, we zijn niet allemaal eender, en ik hoop dat verloofde het geluk heeft gevonden. Ik wens iedereen altijd het beste. Het huis heb ik, ere wie ere toekomt, door doortastend handelen van verloofde, ik ben niet zo van de verandering en had waarschijnlijk nog steeds in de Orchideestraat gewoond. 

De woonkamer in 2000.

De woonkamer in 2025.

Samen met teckel Jet op 1 april 2000 de eerste avond in de nieuwe woning.