Liesbeth List met haar dochter Elisah Baijens. |
Make your own kind of music. Sing your own special song. Even if nobody else sings along.
dinsdag 30 november 2021
Dolly Dots en Liesbeth List
maandag 29 november 2021
Aria
De afgelopen acht weken heb ik zondagavond, of als ik iets anders had een paar dagen erna, aan de buis gekluisterd gezeten om het programma 'Aria' te zien. 'Aria' is een soort talentenjacht, en daar ben ik doorgaans vrij allergisch voor, maar in dit geval is het net zoals bij de 'Op Zoek Naar...' serie prettig om naar te kijken en bovendien ook educatief.
Bij 'Aria' gaat de zoektocht naar een operazanger(es). Uit de mensen die zich hadden aangemeld zijn er tien uitgenodigd om aan het programma mee te doen. En volgens beproefd recept valt er iedere week één af. Het is fijn om naar te kijken omdat het natuurlijk tien mensen zijn met talent en gaandeweg het programma zie je ook de ontwikkeling die zij doormaken mede door de positieve opbouwende feedback die de jury, bestaande uit Rosemary Joshua, Tania Kross, Henk Poort en een zogenaamde 'secret judge', die bij de laatste uitzending Jaap van Zweden bleek te zijn, hen geeft.
Kosten nog moeite zijn gespaard, een geweldig orkest, het Nationaal Jeugdorkest onder leiding van Leonard Evers begeleidt de kandidaten die in larger-than-life kostuums met over the top make up en kapsels hun aria's zingen. Er wordt aan ons uitgelegd uit welke opera de aria's komen, wie het personage is en op welk moment in de opera het wordt gezongen. Ik vond er fantastische talenten bij zitten, en de dame die uiteindelijk heeft gewonnen, Elenora, was voor mij vanaf het begin degene met de beste kaarten. Maar dit gezegd hebbende, zal het merendeel van de andere kandidaten hun weg gerust weten te vinden in de operawereld, ze zitten nog midden in hun ontwikkeling, waarvan wij een stukje hebben mogen meebeleven. De prijs die werd gewonnen is niet niks, een studie aan de Opera Studio van de Nationale Opera, of zoals Rosemary het zo kernachtig zei: "De Rolls Royce onder de opera opleidingen".
Gisteren was dus de finale en naast de drie overgebleven kandidaten, Ami, Amy en Elenora was ook het Nationaal Operakoor uitgenodigd en zij zongen 'Va Pensiero' uit 'Nabucco'. Dat stuk werd ook gespeeld op de uitvaart van mijn moeder, omdat ze ooit, toen 'Sisi' weer eens op tv was en dit daarin werd gezongen, tegen me zei: "Als ik dood ben moet dit op mijn begrafenis worden gespeeld". Ik was pas een jaar of negen, tien, maar ik heb het altijd onthouden. Op de uitvaart kon ik het aanhoren zonder tezamen te breken, omdat ik ook nog wilde speechen en thuis voordien tot in den treure alles had beluisterd en me zo had voorbereid om overeind te kunnen blijven, maar gisteren tijdens de mooie uitvoering van het koor kwam het behoorlijk binnen ineens. Muziek is emotie, zo blijkt maar weer.
Ik hoorde presentatrice Dionne Stax bij herhaling zeggen; "Winnaar van Aria 2021" wat een indicatie is dat het volgend jaar terug zal komen. Ik hoop het zeer.
De kandidaten: Maayan, Amy, Sam, Isabel, Elenora, Hugo, Laura, Michiel, Amy en Helene. |
Winnares Elenora. |
zondag 28 november 2021
Omringd door gekken week 48
'Monkey see, monkey do' is het Engelse equivalent van 'na-apen', maar dekt de lading net iets meer naar mijn gevoel. Ik moest eraan denken toen na de hersenloze neanderthalers die de binnenstad van Rotterdam vernielden en politie en hulpverleners aanvielen in andere steden van het land, o.m. Den Haag, Enschede, Tilburg en Leeuwarden, de onderlaag van de bevolking vond dat ze dat ook moesten doen. Omdat ze in een dictatuur leven. Het feit dat ze nu nog leven of niet mishandeld worden in donkere gebouwen bewijst het tegendeel, maar ja, het zijn niet de felste lampjes uit de doos.
Het volgende heb ik drie keer moeten lezen eer mijn hersentjes het konden verwerken, dus als u hetzelfde ervaart is dat niet vreemd. Op oudejaarsdag 2020 deden de vrouwen van 26 en 59 in het bijzijn van een dementerende bewoonster alsof ze een lijntje cocaïne snoven. In werkelijkheid ging het om poedersuiker, maar ze moedigden de bewoonster aan om hun voorbeeld te volgen. Toen ze dat deed, filmden de vrouwen dat met hun mobiele telefoon.
Na twee maanden onderhandelen heeft Duitsland een nieuwe regering, met drie partijen die nog niet eerder met elkaar hebben samengewerkt, SPD, FDP en de Groenen. In Nederland wordt er al ruim acht maanden onderhandeld en komen de partijen die vóór de verkiezingen ook al samenwerkten er maar niet uit.
Een dertig weken zwangere huisarts komt, in een beschermend pak, bij een patiënt aan huis die corona heeft. En wordt onthaald met een: "Rot op in je kutcovidpak, als ik uit bed kon liet ik je alle hoeken van de kamer zien."
In Istanbul heeft de politie ingegrepen bij een protest tegen geweld tegen vrouwen. Dat is niet zoals De Grote Leider het ziet blijkbaar, van hem mag er gewoon geweld tegen vrouwen zijn. Agenten vuurden traangas en rubberkogels af op de duizenden demonstranten.
Ik dacht na de persconferentie aan die moederhartmoeders, u weet wel die Doutzen, Lieke en Fajah-achtige wappies, nu hun gewenste prinsjes en prinsesjes op school een mondkapje op moeten omdat het wandelende besmettingshaarden zijn. Arme leraren m/v die die hysterische wijven moeten doorstaan.
Dus u weet het, het virus is in al z'n varianten het besmettelijkst tussen 17.00 uur en 05.00 uur. Blijf dan binnen met ramen en deuren gesloten of ventileren, dat weet ik nu even niet meer. Nu maar even afwachten wat de nieuwste mutatie uit Zuid Afrika zal gaan doen. Voorlopig al ruim 60 mensen ermee besmet die met het vliegtuig daarvandaan op Schiphol landden.
zaterdag 27 november 2021
Basisregels
Ik hoorde Mark Rutte gisteren in persconferentie #62 zeggen dat hij het zichzelf aanrekent dat de boodschap van de maatregelen, met name de basisregels, betreffende de pandemie onvoldoende overkomt. Nu is er genoeg aan te merken over het beleid van het demissionaire kabinet in deze bijzondere tijd, maar van onduidelijkheid wat je wel en vooral niet moet doen in pandemische tijden is geen sprake. Nederlanders zijn gewoon een kutvolk wat dat aangaat. Eigenwijs tot in de afgrond.
Ik maak het dagelijks mee. Laat ik voorop stellen dat het overgrote deel van de klanten gemondkapt de winkel binnen komt, maar weer een groot gedeelte daarvan hebben het mondkapje niet op zoals het hoort, over neus en mond. Dan zijn er nog mensen die 'm ergens halverwege de winkel opdoen. Van de week een rochelende hoestende vrouw aan de toonbank met haar mondkapje ergens onder haar kin, tussen twee hoestbuien door zeggend: 'Ik heb geen corona, gewoon een zware griep'. Mijn suggestie om haar mondkapje dan gewoon op te zetten omdat het onder haar kin niet zoveel zin heeft viel niet echt in goede aarde ("Vroeger waren mensen gewoon nog wel eens ziek"). Maar Gerda had natuurlijk gewoon thuis moeten blijven bij klachten, Tegen iedereen die geen mondkapje op heeft zeg ik: 'U mag een mondkapje op doen'. Negen van de tien zijn het vergeten en diepen uit hun zak het kleinood op. Maar ook een vrouw die dan vraagt: 'Mag het of moet het?' En één die zei: 'Maar ik praat niet'. Ik mag geen bezoekers met vlakke hand in het gezicht slaan, dus dat doe ik dan ook niet, maar mijn hemel wat een zuigers zitten er tussen.
Maar nogmaals de meeste mensen maken er geen zang- en dansnummer van en doen gewoon wat er in deze tijd van hen verlangt wordt, voor zichzelf maar ook zeker voor anderen. Dat kleine hardnekkige gedeelte van vervelia's is gewoon niet te bereiken, die missen net dat stukje beschaving en educatie om gewoon mee te bewegen, al doe je het niet voor jezelf, want vertrouwen in eigen immuunsysteem, doe het dan voor je daarin minder bedeelde medemensch.
Dus Mark, ik weet dat je mijn blogjes met graagte leest, dit hoef je jezelf echt niet aan te rekenen, hoor. Er komt nu duidelijk boven water hoeveel procent van de bevolking gewoon als verloren moet worden beschouwd. Je collegaatje Hugo zei het al, door vaccinatie of, voor de ongevaccineerden, door besmet te zijn geweest en genezen, zullen we het virus, nu nog onbekende mutaties daargelaten, op een bepaald ogenblik overwinnen. En ja, het is Moeder Natuur die dat moment bepaald. Heel opvallend liet hij wel die andere mogelijkheid achterwege, die van het niet overleven van corona. Maar goed, dat zou toch tegen dovenmansoren gezegd zijn. Immuunsysteem, je weet toch.
vrijdag 26 november 2021
Persconferentie
donderdag 25 november 2021
Toen was geluk... #99
Ik was geen buitenkind. Je hebt van die kinderen die hele dagen op straat te vinden zijn, ik speelde ook wel eens buiten, maar was meer senang binnen. En nog ben ik graag thuis, reden waarom voor mij de diverse lockdowns van light naar compleet pinda's waren. Ik voelde me niet in mijn vrijheid beknot, noch twijfelde ik eraan of we in een dictatuur waren beland . Het had wel iets overzichtelijks en vooral gaf het, mij in ieder geval, rust. Rust die met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid binnenkort weer zal heersen.
Maar terug naar vroeger, op het schoolplein in de pauze het speelkwartier en voordat de school 's middags weer begon, speelden we met elkaar spelletjes die op dat moment 'in' waren. Ineens had iedereen knikkers, en plots waren we aan het tollen. Het kwam in golfbewegingen. Zelf vond ik touwtje springen en hinkelen erg leuk. Touwtje springen deden we met een aantal kinderen. Vooral 'volgen' was populair. Je moest dan als het kind voor je had gesprongen meteen daarna, er mocht geen ruimte tussen zijn. Ik was daar vrij goed in, maar mijn oog-hand/voet- coördinatie is er in de loop der jaren niet beter op geworden, dus ik geloof dat ik dat nu niet meer zou kunnen.
Hinkelen was ook erg geliefd, gewoon op zo'n zelf gekrijte hinkelbaan als hieronder. Je gooide dan een steentje op een vakje, beginnend bij 1, die moest dan wel raak zijn anders was je beurt voorbij en mocht je als je weer aan de beurt was het weer proberen. Het nummer waar het steentje op lag moest je tijdens het hinkelen overslaan en bovendien niet over de lijntjes van het nummervak komen met je voet. Wij hadden nog een andere variant hinkelbaan, meer een vierkant met wat grotere vakken, ook van 1 tot 10, waarbij je ook moest draaien tijdens het hinkelen, dus wat moeilijker, verder volgens hetzelfde principe, maar daar kon ik helemaal geen voorbeeld van vinden op het web.
woensdag 24 november 2021
10 Jaar Adain's World #26
Sinds de pandemie door de wereld raast vraag ik me af of ik wellicht ooit ergens van een andere planeet af hier ben neergezet of zoiets, want wat een randdebielen komen er bovendrijven zeg. De mensheid is wel klaar denk ik steeds vaker, maar bij het lezen van onderstaand blogje van een aantal jaar geleden kwamen er toen incidenteel ook wel wat mafklappers naar voren. Hoe is het eigenlijk afgelopen met die rechtszaak?
vrijdag 22 november 2013
Een paar jaar gelden heb ik me enorm verbaasd over de treurige moed die een vrouw had om een rechtszaak aan te spannen tegen de Postcodeloterij omdat in haar straat een prijs viel en zij niets won omdat ze niet meedeed. Zij meende psychische problemen te ervaren door deze gebeurtenis. Ik vind zulke mensen hilarisch, die domheid, geweldig! Vanzelfsprekend heeft ze die rechtszaak verloren.
Gisteren werd mijn dag weer gemaakt door zo'n zelfde soort bericht. Banketbakker Arrold van den Hurk had meegedaan aan het TV programma "Miljoenenjacht", en had een prijs gewonnen van €125.000 (Honderdvijfentwintigduizend Euro). Een bedrag waar de man heel wat banket voor moet bakken.
Vanzelfsprekend ken ik dat hele programma niet, maar nu blijkt Arrold op een bepaald moment op een knop gedrukt te hebben om daarmee te kennen te geven dat hij met het gewonnen bedrag akkoord ging, in plaats van door te spelen. Nog tijdens de uitzending gaf hij aan dit per ongeluk gedaan te hebben, maar de spelregels zijn zo dat eenmaal gedrukt, gedrukt is.
Door die vergissing won hij dus €125.000 (Honderdvijfentwintigduizend Euro) Een bedrag waar de man heel wat banket voor moet bakken (ik kan het niet genoeg benadrukken). Nu wordt er namens hem een rechtszaak aangespannen dat het niet eerlijk is, dat hij als hij had doorgespeeld 5 miljoen had kunnen winnen. Hij is dus niet tevreden met die €125.000 (Honderdvijfentwintigduizend Euro), en ik zeg het nog maar eens, het is een bedrag waar de man heel wat banket voor moet bakken.
Eerlijkheid gebied te zeggen dat Arrold niet helemaal zelf op het idee is gekomen, advocaat Peter Plasman heeft hem er op gewezen, uit zichzelf. Het moet erg slecht gaan in de advocatuur dat advocaten zichzelf gaan aanbieden bij cliënten. Worden zij de nieuwe Jehova's Getuige? Dat ze op de meest ongunstigste tijden onuitgenodigd aan de deur staan of er nog wat aan te spannen valt? Harde knaken voor winnende zaken als het vernieuwde heitje voor een karweitje? Heel bijzonder, advocaten die zichzelf aanbieden ken ik alleen uit Amerikaanse films en daar zijn het vaak naar de afgrond afgegleden louche figuren met een slecht zitten toupet.
Arrold had natuurlijk nee kunnen zeggen en bij zichzelf kunnen denken: 'Honderdvijfentwintigduizend Euro, daar moet ik heel wat banket voor bakken, laat ik er tevreden mee zijn'. Maar nee, hij heeft het aanbod voor een zaak te beginnen met beide handen aangepakt en staat nu overal met zijn gezin op de foto, zodat ook ik die van het hele gebeuren niets af wist volledig ben ingelezen over de plannen die de advocaat heeft voor onze banketbakker.
Nu schijnt er in dat programma niets te dol te zijn, want naast de winnaar op TV is er ook een thuiswinnaar die hetzelfde bedrag wint, óók die €125.000. Navraag bij die mensen bleek dat ze heel erg gelukkig zijn met het gewonnen bedrag en niets met de zaak te maken willen hebben. Zo kan het dus ook, tevreden zijn met wat je ten deel is gevallen.
dinsdag 23 november 2021
maandag 22 november 2021
Ballonnetje
Sandra Reemer. |
zondag 21 november 2021
Omringd door gekken week 47
Thierry Baudet is op tournee door Nederland met een pet op z'n hoofd. Waarom doen extreem rechtse politici dat toch, zo'n pet? Vanzelfsprekend geen anderhalve meter tussen zijn fans en hij roept zijn oneliners die zijn aanhang zo graag hoort: "Corona is gewoon de nieuwe griep", "Dit is allemaal onderdeel van een groter plan", " O.m. Larry Silverstein heeft het bedacht. Hij was ten tijde van de aanslag eigenaar van de Twin Towers, en het is toch niet toevallig dat hij die dag elders een afspraak had?", "Whatever you do don't take the vaccine", "De ongevaccineerden zijn de nieuwe Joden, de wegkijkende uitsluiters zijn de nieuwe NSB'ers" en zijn nieuwste "Willem-Alexander is gewoon een slappe lul".
Slechts 28% van de horeca heeft zich aan het controleren van de QR code gehouden en nu de besmettingen stijgen en er maatregelen zijn afgekondigd waarbij ze eerder dicht moeten zijn ze volledig over de zeik. Van die 28% kan ik me dat helemaal voorstellen de rest moet gewoon z'n mond houden.
Arlette Moerman op Twitter, met naam en foto, sans gêne dus: "Het herstelbewijs van mij en mijn dochter loopt half januari af. Wij zijn ook op zoek naar een herbesmetting zodat ze in maart met haar school mee kan skiën in Oostenrijk". Nou de moeder-van-het-jaar-award heeft een bestemming, hoor.
De Nederlandse journalist Ingeborg Breugel wonend en werkend in Griekenland, verweet de Griekse premier tijdens een persconferentie terecht dat hij liegt over het gewelddadig terugsturen van migranten. Daar was deze meneer niet van gediend. Nu heeft Ingeborg, die gewoon haar werk deed, vanwege ernstige bedreigingen en intimidatie voor onbepaalde tijd Griekenland verlaten.
Er is een website waarop men materiaal kan kopen om besmet te raken met het coronavirus. Leest u voorgaande zin nog maar eens opnieuw. Er zijn dus chronische vaccinatieweigeraars die met het coronavirus besmet willen raken (zie de moeder van het jaar hierboven) vanwege het mogelijke 2G beleid. Dit ontstijgt het begrip 'omringd door gekken', net wat u zegt, maar omringd door éénhersencellige randdebiele pantoffeldiertjes is niet zo catchy.
In het geval van het vuurwerkverbod ben ik waarschijnlijk de gek die anderen omringt, want ik was er volledig van overtuigd dat het vorig jaar al was besloten dat we niet meer aan consumentenvuurwerk deden, dus ik snapte de verwarring daaromtrent niet. Maar goed terwijl de knallen nu al op de achtergrond te horen zijn terwijl ik dit schrijf, is het dan officieel opnieuw verboden voor DIT jaar, ik snap het nu. Maar de diehards laten zich er geen strobreed door in de weg leggen. Vorig jaar was het hier qua geluid een oorlogsgebied na twaalf uur.
Er zijn zes toeristen in Spanje die besmet zijn met het coronavirus en daarom in quarantaine zaten daaruit wegelopen. Moet u eens raden welke nationaliteit ze hebben. Precies, het zal eens niet.
Rotterdam, afgelopen vrijdag, laagschedeligen kwamen vanuit de onderkant van de samenleving zich eens terroristisch uitleven. Wat een volk.
zaterdag 20 november 2021
Personeelscontroleur
Gisteravond was ik kleding aan het uitzoeken en in orde aan het maken om mee te nemen naar mijn werk vandaag, omdat ik direct vanuit mijn werk een hapje ga eten bij vrienden om onderwijl weer eens gezellig bij te kletsen. Opeens dacht ik aan de jaren dat ik bij V&D heb gewerkt, wij liepen vanaf de late jaren tachtig tot aan het faillissement in 2016 in, soms hele afschuwelijke, bedrijfskleding. Als je dan meteen na het werk ergens heen ging en je dus spullen van jezelf (kleding, schoenen, deodorant, luchtje. etc) mee de winkel in nam diende je een eigendomsbewijsje te laten invullen door de personeelscontroleur.
Personeelscontroleur, ja. Ergens in de jaren 90 (?) was die functie plots verdwenen. Het was ook een wat schimmige job. Ik heb nooit geweten wat ze nou precies deden. Ze zaten bij de personeelsingang en stempelden bonnetjes af en controleerden het personeel. Bij het naar buiten gaan diende je op een knop te drukken die dan random afging, gebeurde dat, dan mocht de personeelscontroleur in je tas kijken. Ze zeiden je altijd goede morgen, behalve een bepaalde periode in het jaar, meestal zo rond februari, dan hadden ze van de bedrijfsleider opdracht gekregen om de tijden te controleren wanneer het personeel binnen kwam. Dat namen ze zeer serieus, dan kon er geen goede morgen meer af, dan moesten ze rapporteren. Ik moest daar altijd om glimlachen als ik geen goede morgen terug hoorde en dan bedacht: o ja, het is februari. Tegelijkertijd werd duidelijk dat deze mensen direct moesten worden opgepakt mocht er onverhoopt een oorlog uitbreken. En als je dan eigen spullen van buiten naar binnen meenam, pakte de personeelscontroleur het blokje met eigendomsbewijsjes en schreef dan uit wat je meenam zodat men je later niet valselijk kon beschuldigen van diefstal. Maar wat ze verder de hele dag deden? Ik weet het niet. Vandaar dat ze er op een gegeven moment dus niet meer waren. Leidinggevenden namen vanaf die tijd per toerbeurt de vrijgevallen werkzaamheden waar.
Ook nu is de kleding die ik op mijn werk draag niet geschikt om ergens anders te dragen, maar is het niet een heel gedoe zoals boven beschreven om je verkleding mee te nemen. Bij V&D ging het, zeker in die vroegere tijd, om honderden mensen, tegen drie of hooguit vier nu, dus ik snap de voorzichtigheid wel. Mensen zoals ik die er langer werkzaam zijn geweest, hebben in die jaren menigeen ontslagen zien worden vanwege fraude of diefstal. Van bedrijfsleiders tot magazijnmedewerkers. Een oordeel daarover is gauw geveld, en ik praat het niet goed, maar soms zat er veel leed achter. Maar vaker was het de gelegenheid die de dief maakte. Zo bleek er in mijn boekenmagazijntje op de 2e etage, destijds vlakbij de dienstliften, waar iedereen van het personeel vrijelijk in en uit kon lopen op een bovenste plank een soort verzamelplaats te zijn gecreëerd voor sigaretten die op de parterre stonden. Ik had er geen idee van. Deuren met sloten werden erin gezet en de sigarettenvoorraden werden in afsluitbare kasten opgeslagen. Of die seizoenskracht die al was aangenomen op de politieschool, maar toch zijn handen niet uit de kassa kon houden, daar ging z'n opleiding. Och, breek me de bek niet open over wat ik allemaal heb mogen meemaken in 35 jaar warenhuis aan incidenten.
Maar daar ging dit blogje helemaal niet over, en zo ziet u dat al schrijvend van het één het ander komt. U weet dan meteen waarom het (blog)schrijven zo leuk blijft, ik weet vaak zelf ook niet waar het heen gaat als ik eenmaal ben begonnen.
vrijdag 19 november 2021
Herinnert U zich deze nog? #185
Mocht de video niet te zien zijn, klik hier.
In 1978 kwam de discofilm 'Thank God It's Friday' uit en ondanks dat er namen als Jeff Goldblum, Donna Summer, Debra Winger en Valerie Landsburg aan verbonden waren flopte de film. Het was een soort raamvertelling over verschillende personages op een vrijdagavond in de fictieve disco 'The Zoo'. Ik heb 'm ooit gezien, maar het is niet blijven hangen.De soundtrack is echter wel geweldig. het is bij mijn weten de eerste soundtrack bestaande uit een dubbelalbum en een 12 inch single. De Donna Summer wereldhit 'Last Dance' is speciaal voor de film geschreven en won zelfs een Oscar en een Golden Globe. Donna leverde nog twee nummers aan de soundtrack waaronder de 12 inch single, een cover van 'Je T'aime Moi Non Plus'. Naast Donna Summer is er muziek te horen van Commodores, Diana Ross, Santa Esmeralda en Love and Kisses die de titelsong voor hun rekening namen.
Love and Kisses is het geesteskind van producer Alec Costandinos. Hij maakte de muziek, zong zelf mee samen met een groep Britse sessiezangeressen die in die dagen opereerden onder de naam Birds of Paris. Hun zang werd in de jaren zeventig toegevoegd aan discogroepen en -artiesten. De groep bestond uit Madeline Bell, Vicki Brown, Kay Garner, Sue Glover, Katie Kissoon, Sunny Leslie, Joanne Stone en Stephanie de Sykes. Op de platen van Love and Kisses werden de dames die hadden meegewerkt enkel met hun voornaam vermeld, dat waren Vicki, Sue, Sunny, Joanne en Stephanie.
Het bovenstaande clipje laat fragmenten zien uit de film. Er is een clipje waarin een groepje in Boney M. samenstelling (drie dames en één heer) dit liedje playbacken, maar geen van hen is te horen op de plaat. Love and Kisses heeft maar kort bestaan en heeft drie albums gemaakt, met soms maar twee nummers per album, die, geheel in de stijl van die dagen zo'n 16 à 17 minuten lang zijn.
donderdag 18 november 2021
Oude tijden herleven
Dus het Forum voor Democratie Kamerlid Pepijn van Houwelingen zei in een debat in de Tweede Kamer tegen collega Kamerlid Sjoerd Sjoerdsma van D66: "Uw tijd komt nog wel, want er komen tribunalen". Het nazisme van het FvD wordt steeds openlijker en dit voorval lijkt niet zo heel erg, althans zo deed Kamervoorziter Vera Bergkamp het overkomen, ze greep niet echt daadkrachtig in, maar dat wat FvD Kamerleden steeds doen, met Thierry Baudet voorop, is om heel bewust de meest idiote, opzienbarende en walgelijke dingen zeggen die niet per se waar zijn maar door hun niet zo bijster slimme achterban voor zoete koek wordt geslikt. De reacties die er op komen worden door hen dan gepareerd door meteen in de slachtofferrol te kruipen en te miepen dat hun vrijheid van meningsuiting, en dat van hun volgers, wordt beknot.
Dat is precies wat hun spiritueel leider Meinoud Rost van Tonningen, van de NSB, in de Kamer deed in 1939. Hij gaf zijn bek ook een douw, waarbij de Kamervoorzitter destijds wel actie ondernam, deze ontnam Meinoud het woord, en toen ie gewoon doorging werd de vergadering geschorst en werd hem het recht ontnomen de vergadering die dag bij te wonen. Achteraf bevestigde Meinoud dat hij met voorbedachte rade had aangestuurd op strafmatregelen, vooral om het publiek ervan te doordringen hoezeer de NSB in hun vrijheid van spreken werd ingeperkt.
Oude wijn in nieuwe zakken dus. Deze manier van doen hanteerde de NSB constant. De fractie speelde zich met hun wangedrag bewust in de kijker en dwong daarmee de Kamervoorzitter gebruik te maken van zijn bevoegdheden. Exact wat Thierry en zijn kompanen ook doen. Van Pepijn is trouwens bekend dat hij onder pseudoniem Vossius beweerde: 'Het Derde Rijk is te verkiezen boven onze samenleving, omdat het, hoe grotesk ook, tenminste nog een hoger doel diende, en daarmee vitaliteit en kracht losmaakte'.
Dus dit zit thans in het jaar des heren 2021 in de Tweede Kamer in Nederland. Daar is een vergeten formatiedocument in de trein of poseren voor de cover van 'LINDA.' klein bier bij.
Sjoerd Sjoerdsma en Pepijn van Houwelingen. |
woensdag 17 november 2021
10 Jaar Aidan's World 25
Een blogje van vorig jaar deze keer om maar weer eens aan te tonen in wat voor een randdebiele maatschappij we leven en we nergens iets van leren. Vorig jaar was ik al met stomheid geslagen dat die stupide Black Friday-shit niet werd gecanceld vanwege de door het land, nee, de wereld, razende pandemie, maar nu weet ik echt niet wat ik meemaak. Zo'n 20.000 besmettingen per dag (de hoogste gemeten vanaf het begin), de ziekenhuizen zijn een zorginfarct nabij, maar de detailhandel maakt alweer doodleuk reclame voor een Black Friday-week! Sterker nog, er zijn winkels die hun koopmomenten uitbreiden. Dus meer verplaatsingen en meer contactmomenten. Hieronder leest u wat ik er toen van vond en dat is niet veranderd. U weet vast nog wel dat de cijfers stegen na die hele zwarte operette, dat winkels vanwege de drukte eerder moesten sluiten en dat we enkele weken daarna in een complete lockdown gingen met minder hoge besmettingscijfers dan nu. 'Omringd door gekken' was mijn conclusie vorig jaar, nou daar heb ik mooi een wekelijks terugkerende blog over kunnen maken dit hele jaar.
maandag 23 november 2020
Het hele jaar 2015 was voor mijn toenmalige werkgever een opmaat naar het uiteindelijke faillissement op 31 december van dat jaar. Het was voor niemand die er middenin stond een verrassing. In datzelfde jaar deed zich op de laatste vrijdag van november iets nieuws zijn intrede, 'Black Friday'. Een uit Amerika overgewaaid gebruik. Daar is het de dag na Thanksgiving Day en dan is iedereen, behalve het winkelpersoneel, vrij en worden er grote kortingen gegeven op de artikelen. Hier slaat het dus als een tang op een varken. Wij kennen geen Thanksgiving Day, en niemand is de laatste vrijdag van november standaard vrij. Het heeft het warenhuis van mijn emplooi dan ook niet behoed om in februari 2016 de deuren te moeten sluiten.
Maar het zwarte zaadje was geplant, Nederlanders en kortingen, al dan niet een sigaar uit eigen doos, ze gaan er goed op. Dus sinds die tijd behoort 'Black Friday' tot de standaard acties van de Nederlandse detailhandel. U en ik zullen er niet warm of koud van worden, maar de Gerda's en Arie's kijken er vanaf september al reikhalzend naar uit.
Dit jaar kwam er begin november een oproep vanuit de FNV om 'Black Friday' in verband met de pandemie geen doorgaan te laten vinden. Ik vond het in eerste instantie een overbodige oproep, want ik ging ervan uit dat de detailhandel hun verantwoordelijkheid daarin zouden nemen en het inderdaad zouden overslaan. Niemand wil extra verplaatsingen en daardoor ook drukte in de winkelstraten. Het gepeupel neemt zelf nauwelijks verantwoordelijkheid, hence het feit dat we nog steeds in de tweede piek zitten met immer nog hoge besmettingsaantallen, dus moet je dat zeker niet gaan aanmoedigen door mensen extra naar de winkels te lokken.
Daarnaast kun je met aan zekerheid grenzende veronderstelling voorspellen dat er in de tweede week van januari een derde golf aan zit te komen vanwege De Feestdagen die de simpelen van geest tóch bij elkaar gaan doorbrengen en die malkander om 00.00 uur op 31 december kussend in de armen zullen vallen. Dan wil je die aantallen niet extra verhogen voor een paar honderd euro meer in de kassa.
Maar dan kent u detailhandel Nederland nog niet. In plaats van een 'Black Friday' is er nu een hele zwarte week! Ja, dan verspreidt de drukte zich, zult u menen. Denk opnieuw. Winkels hebben veelal op elke dag van die week andere aanbiedingen, wat in de praktijk betekent dat de voor aanbiedingen gevoelige consumenten de hele week steeds opnieuw naar de winkel(s) zullen gaan om van de kortingen gebruik te maken. Meer verplaatsingen, meer drukte, meer kans op besmettingen bij zowel de consumenten als het al zo zwaar beproefde personeel. Online? Ja dat kan, maar ten eerste doet niet iedereen dat en ten tweede halen mensen de door hen bestelde artikelen alsnog in de winkel of op een ander afhaalpunt op, wederom verplaatsingen, waarvan de overheid bij herhaling vindt dat die juist zoveel mogelijk beperkt moeten worden. En dan heb ik het nog niet over de mensen die gedachteloos kopen c/q aanklikken om het vervolgens allemaal weer te gaan retourneren. Verplaatsing op verplaatsing dus.
Ik heb het eerder gezegd en ik zeg het opnieuw: ik ben omringd door gekken.
dinsdag 16 november 2021
Nutteloze weetjes
Het is een teken van vriendelijkheid.
Carl McCunn. |
maandag 15 november 2021
Lockdown light maar weer
zondag 14 november 2021
Omringd door gekken week 46
zaterdag 13 november 2021
Grote beurt
Bij de term 'grote beurt' denkt u naar alle waarschijnlijkheid meteen aan uw auto en de schrikbarende kosten die dat jaarlijks(?) met zich meebrengt. Maar u weet, ik heb wel een rijbewijs maar geen auto. Ik doe alles met het openbaar vervoer en op de fiets. Al zo'n drie jaar fiets ik vier dagen per week op en neer naar mijn werk. De jaren daarvoor gebruikte ik m'n fiets wat sporadischer, maar zo'n vehikel slijt natuurlijk ook.
Een aantal keer heb ik al banden laten vervangen die lek waren. Laten, ja, want ik kan dat niet zelf. Op aandringen van 'dat kun jij best' heb ik ooit een halfslachtige poging gedaan, maar God heeft me nu eenmaal niet in die rol gecast. Dat bleek al gauw, want ik kreeg de band met dat whatchamacallit-dingetje er al niet af. Ik breng de fiets met lekke band dan gewoon naar de lokale fietsenmaker. Nu zijn er enkele beroepen waarin de dienstdoenden meteen gaan opsommen wat er niet gaat gebeuren en stellen direct eventuele verwachtingspatronen naar nul bij. Fietsenmaker is zo'n beroep. Als ik kwam met een lekke band was de eerste reactie steevast: "Dat gaat deze week niet meer lukken". Terwijl ik enkel de reparatie kwam aanbieden zonder eisen.
Dus nu ik weer een band had die lek was, lampje achter die steeds uitging, lampje voor wat telkens als ik over een hobbel reed naar beneden knikte, een bel die kapot was en trappers/ketting die lawaai maakten vroeg ik me af of er zoiets bestond als een grote beurt voor fietsen. Nou, die bestaat dus onder de naam: 'onderhoudsbeurt stadsfiets'.
Vanwege de reputatie van fietsenmakers ben ik eerst voorzichtigjes gaan informeren en het totale personeelsbestand bleek vervangen door jonge en enthousiaste mensen. Niets geen bezwaren, maar meteen werden de mogelijkheden bekeken en toen ik later de fiets bracht werden alle aandachtpunten geïnventariseerd op lichte vrolijke toon, die naast de standaard zaken die bij de onderhoudsbeurt horen en dasrin meteen meegenomen.
Dus voor een veroorloofbaar bedrag heb ik weer een fiets die voorlopig wel weer even mee kan.
vrijdag 12 november 2021
donderdag 11 november 2021
Singles' Day
Vandaag is het Singles' Day. Ik wist van het bestaan niet af. U? Maar aan de andere kant alles wat deplorabel is en aandacht wil genereren heeft wel ergens een dag in het jaar, dus waarom singles niet. En voordat u denkt dat het weer iets stompzinnigs uit Amerika is wat hier naartoe is komen overwaaien, zoals Halloween, Black Friday en Cyber Monday, moogt u opnieuw denken, het is namelijk ontstaan in China in 1993.
En laat het aan de Chinezen om er meteen symboliek in te verpakken, de datum elf november (11-11) is niet voor niets gekozen, de 1 wordt in China gezien als een symbool voor alleen zijn. De bedoeling van de dag is om als single jezelf eens te verwennen en daarom zijn er op die dag allerlei interessante kortingen. En dan zijn we weer waar we wezen moeten: commercie, het geld moet en zal rollen. En ook al is het Singles' Day, die aanbiedingen gelden voor iedereen, al ben je getrouwd en heb je zes kinderen.
Nu weet ik dat er singles zijn die het verafschuwen om alleen te zijn en er heel veel voor over hebben om een mannetje/vrouwtje/mensje te vinden met wie ze samen kunnen zijn, eerst dan is hun leven compleet. Daar wordt heel ver in gegaan, denk maar eens aan alle datingsites, -programma's en -bureaus om het nog maar niet te hebben over postorderbruiden en -bruidegoms die wanhopige alleenstaanden met vurig verlangen zand in de ogen strooien en veel geld aftroggelen.
Ik als bewuste single herken de bovenstaande wanhoop niet en kijk licht geamuseerd naar zo'n speciale dag, want als single kun je het hele godganselijke jaar precies doen wat je wilt en kopen wat je wilt want je hebt aan niemand verantwoording af te leggen. Geen moeder-de-vrouw of vader-de-man die vindt dat je een bepaalde aankoop niet moet doen. Het is elke dag Singles' Day! Het enige wat ik vandaag denk is hoe fijn dat is, 365 en soms zelfs 366 dagen per jaar Singles' Day!
woensdag 10 november 2021
Upgrade
Mijn Airfryer, u weet het nog, sinds begin vorige maand ben ik er de trotste eigenaar van. Maar ik behandelde de nieuwe aanwinst als was het een ordinaire frituurpan. Dat wil zeggen dat ik 'm in de gangkast op de onderste plank van het rekje aldaar had geplaatst om 'm daaruit op te diepen als ik 'm wilde gebruiken. Toen ik decennia geleden nog een frituurpan had, gebruikte ik die zeer sporadisch, enkel als ik frietjes, aardappelkroketjes of borrelhapjes wilde frituren, en dat was bijna nooit. Vandaar dat die pan dan ook ergens onderin een kast stond en dat ik 'm na verloop van tijd heb weggedaan, ze werden ook altijd wat vettig en schmutzig.
Ik merkte de afgelopen maand dat ik de Airfryer meermaals per week gebruikte en ik mijn lichaam in anatomisch zeer af te raden standen moest wringen ten einde de pan te bemachtigen. En nee, ik ben nu niet onmatig aan het snacken, maar zoals al eerder gemeld, kan de Airfryer ook gebruikt worden om broodjes in (af) te bakken, en dat doe ik nu in het weekend. Daarnaast is het apparaat uitermate geschikt om mijn vegetarische vleesvervangers in te bereiden als ook groentes. Dus besloot ik om 'm een upgrade te geven en de Airfryer een prominente en gebruiksklare plaats in de keuken te gunnen.
dinsdag 9 november 2021
Zingen in de kerk
In de Sint Michielskerk in het Belgische Bree heeft een stel in oktober een sexvideo opgenomen en hebben dat vervolgens via sociale media verspreid. Ze waren er nogal trots op, vermoed ik. Nou, dat moet je niet doen natuurlijk, maar er is verder niets vernield of iets dergelijks dus een sopje erover en we gaan weer door met de orde van de dag.
Maar dan kent u het betreffende bisdom nog niet. Hier moest met veel zang en dans op worden gereageerd. Deze plek is volgens hen geprofaneerd vanwege het liefdesspel van de twee, dus is er voorgesteld door het bisdom in samenspraak met de kerkgangers om een gebed uit te spreken en het altaar en koor met wijwater te besprenkelen om de kerk weer in ere te herstellen. Ik zou veel meer fiducie hebben in een desinfecterend sopje, maar wie ben ik?
De heerlijke hypocrisie, hiervan totaal van de leg zijn, terwijl het geheel volgens de leer van de kerk een man en een vouw waren en, o gruwel, geen twee mannen of twee vrouwen. Tel je zegeningen, zou ik zeggen, het kan altijd erger. En ging in vroeger tijden de pastoor niet bij de beminde gelovigen langs op huisbezoek om hen tot copuleren te manen, want 'Vade, et multiplicabo' kwam regelrecht uit de bijbel.
Hadden ze door de jaren heen maar zoveel misbaar gemaakt met al die duizenden kinderen die door geestelijken m/v zijn misbruikt in plaats van dat in de doofpot te stoppen en de hand boven het hoofd van de daders en daderessen te houden. 'God ziet alles', zo maakten ze de geïndoctrineerden steeds bang, die hadden niet de tegenwoordigheid van geest om daarop te antwoorden 'dus ook dat jij kinderen misbruikt, in jouw hel wacht een warm plekje dichtbij het vuur'.
Ach, God heeft humor, zo weet ik van Zijn spaarzame bezoekjes aan mij en Hij zou gniffelen om wat die twee hebben gedaan, maar inderdaad ook zeggen: 'Niet meer doen, anderen raken er nogal overstuur van en die weten dan zogenaamd weer precies wat Ik ervan zou vinden, terwijl er nu wel andere zaken zijn waar Ik me druk over maak, kijk maar es om je heen'.
maandag 8 november 2021
Toen was geluk... #98
Op dit blogje over een bijna vergeten stukje keukengerei kwam ik gisteren, simpelweg omdat ik 'm nodig had. Een blikopener. Gelukkig heb ik er nog één ergens diep in de keukenla, want ik gebruik 'm eigenlijk nooit. Tegenwoordig zijn alle blikken voorzien van zo'n lipje, maar ja, wat moet je als het lipje afbreekt, of zoals gisteren, helemaal niet werkt? Den heb je toch echt een blikopener nodig.
Ik ben nog uit de tijd zonder lipjes op blikken. Thuis hadden wij de basic blikopener die hieronder afgebeeld staat. Waarschijnlijk was dat ook de enig verkrijgbare. Met dat inkepinkje op het pootje kun je kroonkurken van flesjes wippen. Later kwam het merk Brabantia met modernere uitvoeringen, en die heb ik dan in de la liggen. Maar zoals gezegd gebruik ik 'm hooguit eens in de anderhalf jaar ofzo. Er bestaan ook elektrische blikopeners, maar dat is in deze tijd van de lipjes wat overdreven. Heeft u voor noodgevallen ook nog een blikopener paraat?
zondag 7 november 2021
Omringd door gekken week 45
Zomaar een boomer op Twitter: 'Waarom zou je een mondkapje opzetten als je gevaccineerd bent? Je vrijt toch ook niet met een condoom als je 'de pil' neemt? Meer dan 900 likes en meer dan 150 retweets.
Marke Rutte op de klimaattop: "Ook Nederland heeft te lang gepraat en te weinig gedaan". Joh! Jammer dat ie dat niet wat eerder inzag.
Eén minuut na de persconferentie: 'Kan niet', 'Onhaalbaar', 'Onuitvoerbaar'. U en ik horen: 'We hebben er geen zin in'. Maar, als ik de persconferentie goed begrijp kan het zomaar gebeuren dat de mensen die vorig jaar meededen aan die 'ik doe niet meer mee'-actie, straks inderdaad niet meer mee hoeven te doen. Daar zullen ze blij mee zijn kan ik me zo voorstellen.
In Dallas kwamen afgelopen dinsdag tientallen QAnon-aanhangers samen langs de straat waar John F. Kennedy in 1963 werd neergeschoten, omdat ze daar de komst van zijn zoon John F. Kennedy junior verwachtten. Dat deze in 1999 bij een vliegtuigcrash om het leven is gekomen was geen belemmering. In de samenzweringstheorieën van QAnon zou de dood van Junior in scène zijn gezet, en zou hij nu komen om aan te kondigen dat Donald Trump president is. Wappies zijn er dus overal.
Die twee wijven die een 17 jarige pizzabezorger hebben aangerand krijgen als straf één (1) dag cel en taakstraffen van 120 en 60 uur, daarnaast moet één van hen een schadevergoeding van €750 betalen aan de jongen. Precies, dubbele moraal, net wat u zegt, want als het twee kerels waren geweest die een 17 jarig meisje hadden aangerand.... nu ja, ik heb er destijds al een blogje aan gewijd.
'Winkeliers roepen consumenten op hun koopmomenten te spreiden', stond er ergens als kop. Dit zijn dezelfde winkeliers die Black Friday gaan houden, u weet wel de uit Amerika overgewaaide koophysterie, waar vaak de wat beïnvloedbare medemensch gevoelig voor is. Juist, precies die, die ook gevoelig zijn voor complottheorieën en daarom geen vaccin willen.
Sywert van Lienden, het jongmens dat samen met zijn kornuiten zich in de mondkapjesbusiness stortte, louter uit medemenselijkheid of 'om niet' zoals hij zelf zei, maar er toch zo om en nabij de 9 miljoen euro aan overhield, heeft zich, nu mondkapjes weer noodzakelijk zijn, middels zijn Stichting Hulptroepen Alliantie weer gemeld en verkoopt opnieuw mondkapjes. Met korting, dat wel. 10 Procent maar liefst. Ik hoorde meteen flarden van de oude Farce Majeure hit "Ja, dat kan toch allemaal maar, dat kan toch allemaal maar, dat kan toch allemaal, allemaal, allemaal maar in Nederland".
zaterdag 6 november 2021
Voyage
1981. Ik woonde nog thuis bij mijn ouders, was in mei geslaagd voor school en ging in juli van dat jaar voor het eerst werken. In november kwam het ABBA album 'The Visitors' uit, niets bijzonders, gewoon zoals dat in de jaren daarvoor ook ging, vooruitgelopen door één of twee singles kwam er een album die ik meteen kocht, want ABBA. Vinyl nog in die tijd, van cd's hadden we nog niet gehoord, die kwamen wat later. Van ABBA verscheen een jaar later nog twee singles en een verzamelalbum en toen niets meer. Nou ja, niets meer gezamenlijk. Verschillende soloalbums en -singles van Agnetha en Frida en Benny en Björn wierpen zich samen met Tim Rice op de musical 'Chess'.
Was ABBA uit elkaar? Hun huwelijken wel in ieder geval, zou dat de oorzaak zijn? In de loop van de tijd werden onvoorstelbare bedragen geboden om hen weer als groep te laten optreden, daar zijn ze nooit op ingegaan. ABBA was altijd al meer een studiogroep dan een liveband, maar ook nieuwe opnames bleven uit. Zo nu en dan zag wel plots een onuitgebracht nummer het levenslicht, maar die werd dan aan een (verzamel)album toegevoegd. Hun populariteit bleef constant intact. Er kwam een musical met nummers uit hun repertoire waar dan weer een film van werd gemaakt. Hun albums werden steeds opnieuw heruitgebracht, zo af en toe werden ze geïnterviewd, zeiden dan dat ze nooit afscheid hadden genomen, maar gewoon waren gestopt met samen muziek maken en dat er nooit of te nimmer sprake zou zijn van een doorstart.
Maar ondanks dat Pasen en Pinksteren in het jaar des heren 2021 niet op één dag vielen en de hel niet is bevroren lag gisteren na een aantal jaar van geruchten en bevestiging van Björn en Benny na veertig jaar een nieuw ABBA album in de bus. Meteen werd er bij verteld dat dit dan na veertig jaar het échte afscheid is, voordat ze dood zijn wilden ze nog één keer iets doen, en naar wat ik begrepen heb is het heel organisch gegaan, van het plan om enkele nummers op te nemen werd het een album met tien nummers, net als toen zo'n 37 minuten muziek en daarbij geheel trouw gebleven aan hun eigen sound, het had zomaar de opvolger van 'The Visitors' kunnen zijn in 1983.
En dat is knap, weten waar je kracht ligt en niet als zeventig plussers tegen de klippen op hijgend hip lopen doen om 'relevant' te blijven, zoals het krakende karkas Madonna meent te moeten doen. Wel werd de spanning opgebouwd met eerst het uitbrengen van drie nummers voordat het album verscheen, zoals ze dat vroeger ook deden. Foto's vanuit de opnamestudio en van het hologramconcert wat in Londen bezocht kan gaan worden, niemand kon er omheen. Het was een leuk pakketje wat ik in de bus vond, naast de cd met postertje zat er ook een mapje met kaarten bij. De layout en typografie van het hoesje is gelijk aan die van hun vroegere albums. Het album is ook verschenen op vinyl en op cassettebandje en daarnaast kun je ook kiezen voor hoesjes met één van de vier ABBA leden.
Ach, ik denk alleen maar: dat ik dit nog mag meemaken, een nieuw ABBA album! Tegelijkertijd denk ik ook: zou het niet één van de Bijbelse voortekenen kunnen zijn dat het eind van de wereld nabij is? Nou ja, dat merken we dan snel genoeg.
vrijdag 5 november 2021
Herinnert U zich deze nog? #184
donderdag 4 november 2021
Superstore
Sinds kort kijk ik de serie 'Superstore' op Netflix. De serie kent zes seizoenen en heeft gelopen van 2015 t/m 2021. Het gaat over het wel en wee van de werknemers van zo'n typisch Amerikaanse 'alles onder één dak'-winkel. Voor mij, en iedereen, die in een grootwinkelbedrijf heeft gewerkt of nog werkt een bron van herkenning. Waar je als argeloze kijker zou denken dat sommige gebeurtenissen of de op subtiele wijze door de afleveringen heen verweven gedragingen van klanten vet zijn aangezet, weten wij wel beter.
Het hoofdkantoor dat vanaf grote afstand allerlei beslissingen neemt zonder ook maar een idee te hebben hoe dat in de praktijk zal uitpakken, alleen al. Zoals bijvoorbeeld overwerken om de nieuwe signing aan te brengen die één tint lichter is dan de oude. Die vreselijke bedrijfsfilmpjes om awareness te creëren, en als er al een afgezant van het hoofdkantoor komt, zegt ie met heel veel woorden precies niks. Net zoals het vroegere 'Are You Being Served' hilarisch herkenbaar.
'Ugly Betty' actrice America Ferrera speelt één van de hoofdrollen als Amy, die iedere aflevering een andere naam op haar naambordje heeft staan omdat ze niet wil dat vreemden haar echte naam weten. Bij het zien van Ben Feldman (Jonah) dacht ik: die ken ik ergens van. Hij bleek gespeeld te hebben in de kort lopende tv serie 'Living With Fran' waarin hij de zoon van Fran Drescher (ja, de nanny) speelde. Geweldig is Lauren Ash als Dina, de assistent manager, de winkel komt bij haar op de eerste plaats alles en iedereen is daar ondergeschikt aan. Ik herken in haar personage een mix van mensen waarmee ik gewerkt heb. Alle vaste castleden hebben allemaal iets eigens wat hen stuk voor stuk uniek maakt en een onmisbaar onderdeel van het geheel.
Ik ben nu in seizoen twee, dus ik heb nog wel even te gaan. Een aanrader hoor, mensen.