maandag 3 februari 2020

Hela di ladi lo

Vorige week appte ik dierbare vriend Remco met een vraag welke de strekking had: 'Zullen we?' Het antwoord per omgaande was een enthousiast: 'We zullen!' En zo zal het gaan gebeuren, als God het wil, dat Remco en ik vandaag precies over een jaar in het Rotterdamse Luxor theater een optreden van de Dolly Dots gaan bijwonen. De wat kniezerige lezers onder u zullen opmerken: En jij zegt altijd dat je nooit verder dan één week kijkt.... Daar heeft u helemaal gelijk in! Maar daar vallen de theaterwetten buiten, wil je een beetje op een behoorlijke plaats zitten om het gebodene goed te kunnen zien, dien je nu eenmaal ruim van te voren plaatsen te bespreken. Daarnaast moeten de theatermakers zelf ook al ruim van te voren aangeven wanneer zij acte de présence geven, vaak nog voordat er nog maar een idee over een voorstelling is. En gezien mijn leeftijd en die van de Dolly Dots is het überhaupt de goden verzoeken om ruim een jaar van te voren ons ergens op vast te leggen. Maar zij en ik, wij leven op de rand!

De Dolly Dots, het is nutteloze kennis, maar maak je mij midden in de nacht wakker en vraagt me om de namen van de zes Dolly Dots te noemen, dan zal ik met slaapdronken stem Patty Zomer, Angela Groothuizen, Ria Brieffies, Esther Oosterbeek, Angéla (Sjeel) Kramers en Anita Heilker antwoorden. Ik was een tiener toen ze in 1979 hun eerste single, 'Boys' uitbrachten en ben ze de tien jaar dat ze samen waren blijven volgen. Anita is in 1985 uit de groep gegaan, maar bij reünies in latere jaren was er vanzelfsprekend altijd bij. 'Eén voor allen, allen voor één' is de lijfspreuk van de zes vriendinnen die met elkaar volwassen werden in die jaren. Toen Ria in 2009 op veel te jonge leeftijd overleed aan de gevolgen van longkanker plaatsten de vijf Dots een rouwadvertentie in de krant: 'Zes meisjes. Zes vrouwen. Zusjes voor altijd'. In de twee jaar ervoor hadden de Dolly Dots nog met elkaar opgetreden in de 'Goodbye For Now-tour'. Ze verklaarden nooit meer als de Dolly Dots te zullen optreden nu Ria er niet meer was. En natuurlijk meenden ze dat ook op dat moment, maar ik voelde al dat bloed in de toekomst zou kunnen gaan kruipen waar het niet gaan kon. Na zeven jaar, in 2016, traden ze als gast op bij de Toppers in de Amsterdam Arena, en nu 41 jaar na hun debuut komt er dus een theaterconcerttour. 

Het zal een optreden worden met liveband en alle hits gaan voorbij komen, gelardeerd met anekdotes uit hun tienjarig bestaan als drukbezette zangeressen. Bij Ria zal uitgebreid worden stilgestaan, zei Esther, en terecht, ik vermoed dat ze vanaf boven glimlachend naar haar vijf 'zusjes' zal kijken. Ook is er ruimte voor één of twee covers, vertelde Angela, en dan hoop ik zo op 'Leader Of The Pack' van the Shangri-La's, de ultieme tough girl song. Ik zie en hoor het al helemaal voor me:

Patty, Anita, Sjeel en Esther: 
'Angela, is that Jimmy's ring you're wearing....
...By the way, where did you meet him?'
Angela:
'I met him at the candy store, he turned around and 
smiled at me, you get the picture?
Patty, Anita, Sjeel en Esther:
'Yes, we see' 
Angela: 
That's when I felt for the leader of the pack'

Waarna motorgeronk de theaterzalen zal vullen en onze Dots dit onvervalste melodrama het publiek in zal knallen. Nu ja, we gaan het zien of deze gratis tip opgepikt wordt. Trouwens, wat zou het leuk zijn als alle albums van de Dots in een mooi cd- boxje zouden verschijnen. Tip twee. 

Anekdotes zijn altijd leuk om te horen, en één anekdote die al eens is verteld blijf ik hilarisch leuk vinden. Ten tijde van hun hoogtijdagen werden er poppen gemaakt van de Dots. Volgens hen één malletje waaruit ze alle zes kwamen, maar goed, er was blijkbaar markt voor. Het waren geloof ik Esther en Patty die ergens liepen en plots een mand zagen met enkel Ria erin, de rest was uitverkocht, maar Ria niet. Ria had natuurlijk het kortste haar van de groep, wat naar alle waarschijnlijkheid de reden geweest zal zijn, hoewel, als je nou toch de poppen van de Dolly Dots wilt hebben, wil je ze allemaal, toch? Maar goed, ik verheug me nu al op al die andere anekdotes die met ons gedeeld zullen worden en de liedjes natuurlijk, die toch tot de soundtrack van mijn jeugd horen.

Dat ik onbedoeld en geheel organisch helemaal in sync met de Dolly Dots was bewijst onderstaande foto uit 1984, kijk dat stofje en dat haar....


Dolly Dots poppen. 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten