Toen ik gisteren wakker werd en nog in bed lag, voelde ik geen pijn meer in m'n rug en ik dacht; zou het...? Maar eenmaal eruit en zo'n twintig minuten later kwam het in alle hevigheid weer terug. Wat zal ik doen? Ik besloot om gewoon te gaan werken en te zien hoe het zich zou ontwikkelen, ik kon altijd naar huis gaan als het niet uit te houden was. Zoals ik al vermeldde, zitten en liggen ging prima, lopen en staan niet te doen. Dus heb ik op mijn werk kunnen zitten en even geprobeerd iets te gaan doen waarbij ik moest staan, lopen en bewegen, dat was geen goed plan. De drie keer van en naar de pauze was al een hele onderneming, met een trap en al. Ik heb mijn werkdag kunnen volmaken.
Ik heb heel veel adviezen gekregen van mensen die het blogje hebben gelezen en ook op mijn werk. Variërend van fysiotherapie, osteopathie, smeren met van alles, een rode lamp, kraken, paracetamol en bewegen tot mijn werkgever die op de kantinetafel voordeed welke oefeningen je kunt doen om rugpijn te voorkomen dan wel te verhelpen. Ik vind het heel lief dat iedereen zo met me begaan is. En op kraken (no fucking way) en osteopathie na doe ik die dingen allemaal al, of heb ze gedaan. Oefeningen doe ik ook, maar gewoon thuis, destijds meegekregen van de fysiotherapie.
Mijn rugklachten zijn begonnen ruim twintig jaar geleden na een aanrijding met de auto, daar heb ik toen enorme rugpijn aan overgehouden, maar ben niet naar een dokter gegaan. Kort daarop overleed een dierbare en de maand erna ging ik weer eens scheiden van een verloofde en was toen met hele andere dingen bezig. Sindsdien steken rugklachten zo nu en dan de kop op.
Toen ik een keer heel erg door mijn rug ben gegaan en een paar weken letterlijk uit de running was, ben ik bij dokters en fysio geweest. Daar kwam naar voren dat mijn ruggenwervel aan de onderkant afwijkt naar links. Ik denk zelf dat het gekomen is door die aanrijding, mijn ouders hebben mij met een perfecte ruggenwervel afgeleverd, en om het even Trumpiaans te zeggen: nooit was er een meer perfecte ruggenwervel, noch zal er ooit een meer perfecte ruggenwervel komen als die van mij, ik had de meest perfecte ruggenwervel tot aan het accident.
Er is niets aan te doen dan ermee te leren leven, kreeg ik te horen, en te accepteren dat het zo af en toe zal opspelen. Goed naar mijn lichaam luisteren en gaandeweg zelf ontdekken wat wel en niet kan, om zo het een en ander voor te kunnen zijn. Zo heb ik in die meer dan twintig jaar ontdekt dat ik niet te veel moet sjouwen, niet meer hele dagen kan staan, wel, indien mogelijk, blijven bewegen, maar dat ook weer niet overdrijven. En tel daar ook de jaren die gaan tellen bij op. Vandaar dat ik nu blij ben dat ik werk heb waarbij dat ook niet hoeft, zodat ik gisteren, ook al bewoog ik als een hoogbejaarde Quasimodo, wel naar mijn werk kon. Zitten was het enige wat ging en mijn collega's en ook de clientèle die me zagen strompelen op weg van en naar de pauze waren heel lief. Ik heb zelfs, omdat ik me overal aan vastklampte, hardop de voordelen van een rollator in deze benoemd.
Terwijl ik dit schrijf, na medicijnen, rode lamp en oefeningen gaat het al wat beter, ik hoop ook op herstel tijdens de nachtrust (met warme kruik) en wie weet spring ik morgen weer als een hinde door het leven. En nogmaals iedereen heel erg bedankt voor het meeleven, begrip, alle tips, do's en don'ts, het wordt gewaardeerd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten