Clowns to the left of me jokers to the right.... |
Make your own kind of music. Sing your own special song. Even if nobody else sings along.
woensdag 3 juli 2024
Oy vey!
dinsdag 2 juli 2024
In Memoriam: Betty Dragstra
Als ik de beginklanken van 'Mississippi' van Pussycat hoor, ben ik meteen weer in de woonkamer van het ouderlijk huis waarin ik samen met mijn moeder naar Toppop kijk. We zien voor het eerst de Limburgse groep Pussycat dit nummer zingen door de drie zusjes Toni, Marianne en Betty. Toni zingt de leadvocalen en haar zussen complementeren haar in de refreinen. Mijn moeder zegt meteen: "Dit wordt een hit", en ook: "Je kunt zien dat ze nog aan het begin staan, straks zullen ze zich anders gaan kleden en hun haar leuk opsteken". Mat name dat laatste heb ik altijd onthouden, omdat ik toen al dacht dat het een wat ouderwetse opinie was, maar mijn moeder was van de generatie waarin zangeressen in avondtoiletten en keurig gekapt hun liederen over het voetlicht brachten. Ik heb de zusjes dan ook nooit met opgestoken haar gezien.
Dat het een hit werd, had mijn moeder wel heel goed ingeschat, het behaalde de eerste plaats van de hitparade en niet alleen in Nederland. Ook in Australië, België, Brazilië, Duitsland, Engeland, Hongarije, Ierland, Israël, Nieuw-Zeeland, Noorwegen, Polen, Zuid-Afrika en Zwitserland kwam de single op één.
Er volgden nog vele hits in de tien jaar dat Pussycat bestond. In 1999 begonnen de zussen toch weer met optreden en dat bleven ze doen tot 2001. Gisteren werd bekend dat Betty na een lang ziekbed op 72 jarige leeftijd is overleden.
Betty, Toni en Marianne. |
maandag 1 juli 2024
Het is volbracht
Gisteren iets na tienen kwamen Rick en Chris aan en we gingen meteen in dezelfde routine als de vorige keer. Zij wilden eerst dingen uitpakken voordat er koffie werd geschonken en ik ben meteen karton aan het ruimen gegaan. Dat lijkt simpel, maar het zijn dozen van drie meter lang of daaromtrent, en dat moet in kleinere stukjes gescheurd worden om in de kartoncontainer gedeponeerd te worden waar een soort brievenbusopening in zit. Maar u hoort mij niet klagen, enkel verklaren. Het échte harde werken deden Rick en Chris.
Omdat het deze keer een grote en een kleinere kast betrof moest alles goed worden uitgezocht natuurlijk. Na de koffie met wat lekkers op de lanai, gingen ze verder en het ging in mijn optiek sneller dan de vorige keer, ook omdat nu niets meer een verrassing was en zij de montage al eens hadden gedaan. Om één uur was er lunch, ook op de lanai met lekkere broodjes uit de oven. Op het laatst heb ik nog kunnen helpen door de planken, die per plank in strak plastic verpakt zijn, te helpen uitpakken die zij dan weer in de kasten monteerden. Tijd voor welverdiende wijn om daarna met elkaar te dineren. Ik had het simpel gehouden, vegetarische focaccia, salade, ciabatta en kaasjes met als toetje, met een knipoog naar vorige week, ijs met tokkelroom en slagroom.
Vervolgens nog even lekker nakletsen voordat zij weer op huis aangingen en ik alvast even wat dingen ging opruimen. Maar het inrichten van het leggedeelte komt van de week. Dan kan ik dat op m'n gemak doen. Toch op veler verzoek foto's van hoe de kledingkamer is geworden met een klein inkijkje in een vorige keer al ingerichte kast met hanggoed. Op naar het volgende project: de multimediakast, maar dat kan ik alleen.
Alles keurig in kasten i.p.v. op rekken en stellingen. Onder het raam ziet u het riemenstation. |
Een inkijkje in één van de kasten met overhemden. |