Vandaag, 15 juli, is het de Internationale Dag van de Jongerenvaardigheden. Met een goede opleiding kun je ver komen in het leven. Toch is dat voor lang niet iedereen een gegeven. Hier in het westen hebben we te maken met een leenstelsel, maar zelfs dat onzalige plan is nog erg effectief vergeleken met wat er voor mensen uit derdewereldlanden vaak mogelijk is. Op 15 juli vieren we de Internationale Dag voor de Jongerenvaardigheden, waarbij we stilstaan bij hoe belangrijk een praktische opleiding is voor jongeren om het in de grote wereld te redden.
Op deze dag voortbordurend, ik ben voor de jeugd van thans het afschrikwekkende voorbeeld om toch vooral jezelf te educeren. Ik heb, door omstandigheden die voornamelijk met mezelf te maken hadden, nooit doorgeleerd wat nu, laat in mijn leven, in m'n gezicht ontploft. Werkloos zijn op zestigjarige leeftijd met beperkte mogelijkheden is in de huidige maatschappij geen sinecure. Nu ben ik in de gelukkige omstandigheid dat ik de zaken neem zoals ze komen en dientengevolge niet in een diepe depressie ervan raak. Het is wat het is. Ik ben van de zilveren lijntjes, weet u nog wel.In het half jaar dat ik nu tijdelijk uitkeringsgerechtigde ben, leef ik op de interne klok. Het betekent dat nu ik niet ergens op een bepaalde tijd wordt verwacht, op organisch natuurlijke wijze ontwaak, dat is tussen acht en negen uur 's morgens. Ik heb ooit gezegd dat de wekker zetten voor werk of weet ik wat iets tegennatuurlijks is, je moet, terwijl je lichaam het nog niet aangeeft, in de benen. Ik weet dat wij dat in de westerse wereld met elkaar hebben afgesproken, maar toch.
Uitslapen tot elf of zelfs twaalf uur wat ik vroeger deed, kan ik niet meer. Negen uur is de max, ook lig ik er 's avonds vroeger in. De leeftijd wellicht, en dan, een mens verandert ook gedurende zijn/haar/hen leven. Als ik op de hond pas, dan moet ik wel de wekker zetten, want om half acht komt het dier vrolijk springend haar dag hier doorbrengen. Daardoor hou ik er feeling mee als ik straks, mocht God het willen, emplooi heb en weer op onchristelijke tijden wordt verwacht.
Enige tijd terug vroegen Chris en Rick of ik met hen meewilde voor een weekje naar hun huis in Frankrijk. Dat leek me, mede omdat ik er al eens ben geweest en het dus ken, geweldig leuk! "Moet je wel doorgeven aan het UWV", zei Chris. Ik wist dat niet, maar ben even op de site gaan kijken, en ja, warempel. Sterker nog, je hebt, terwijl je niet werkt, tóch recht op vier weken vakantie! Totale verbazing aan mijn kant, nooit geweten, ik ging ervan uit dat als je niks doet je niet ook nog 'recht' op vakantie hebt, ik heb daar de vorige keer ook nooit gebruik van gemaakt. Maar goed, ik heb dat dus keurig doorgegeven en het is goed bevonden.
Vorige week nog een telefonisch onderhoud gehad met mijn adviseur werk, dat is, in tegenstelling tot de vorige keer, nu steeds dezelfde. Ze vroeg hoe het ging en was ook met stomheid geslagen over mijn avontuur met de vacature van 24-32 uur die, na het sollicitatiegesprek, plots veranderde in die voor een oproepkracht. Leuk weetje is dat de vacature nu weer uitstaat, maar dan nu wél als vacature voor oproepkracht, niemand van de geïnterviewden vond die onverwachte verandering dus een goed idee. "Nee, natuurlijk niet" reageerde mijn UWV vriendin. Ze vroeg hoe ik mijn dagen doorkom, omdat er natuurlijk mensen zijn die zich geen raad weten en in een soort zwart gat vallen. Daar heb ik geen last van, ik vermaak me prima, kan alles wat ik normaal in één vrije dag prop nu op m'n gemak doen. Verder ben ik actief op zoek naar werk en dat is helemaal oké volgens haar. Ze vond het een heel goed plan om een weekje er tussenuit te gaan. Wel wordt ik nu als, ik vermoed, zwaar geval, geschoven naar Maatwerk, voor oude mensen die aan het werk geholpen moeten worden. Zij nemen binnenkort contact met me op.
Ik wacht het af, de vorige keer was er een soort cursus, vanuit de overheid, voor oude mensen die aan het werk moeten/willen, maar die werd toen voor het laatst gegeven, was leuk, maar veel oude wijn in niet eens zulke nieuwe zakken. Misschien is er nu iets nieuws. We gaan het zien.
