Ik kan heus dingen, ik schrijf wel aardig, ik heb vaak wat handigheidjes paraat voor zo in het dagelijks leven maar echt technisch aangelegd ben ik niet. Gisteren mijn fiets naar de fietsenmaker gebracht vanwege het debacle op oudejaarsavond. Er komt een nieuw achterwiel in, ergens eind van de week is ie klaar. U weet nog dat ik op de elektrische fiets van Talitha naar huis ben gegaan en omdat zij er niet vaak op fietst zei ze dat ik 'm voorlopig wel kan gebruiken. Hoe lief!
Ik heb de accu volledig opgeladen en gisteren op de fiets gezet en....niks. Het schermpje op het stuur gaf geen sjoege toen ik op het plusknopje drukte. Ook de verlichting deed niks. In mijn onwetende zoektocht naar een oplossing dacht ik: als ik er nu een stukje op ga fietsen dan schiet dat wellicht vanzelf aan. Nou u snapt waarschijnlijk wèl meteen dat het zo niet werkt. Ik dacht er over om nogmaals de gang naar de fietsenmaker te maken. Maar ja, vroeger toen ik nog schattig en leuk was kwam ik wel weg met lief lachen en dom kijken, maar als ik dat nu op deze leeftijd doe denkt men dat ik een beroerte heb.
Dus heb ik eerst Talitha verwittigd over het euvel en ze vroeg of de accu wel aan stond en of ik lang op het 'mode' knopje had gedrukt. Nou, die accu was niet zo moeilijk, maar modeknopje? Ik ben weer naar beneden gegaan en middels video bellen zijn we er uitgekomen. Op het schermpje zitten verschillende knopjes. De plusknop is niet om het schermpje aan te zetten, daar is het modeknopje voor. Als bij toverslag deed én het schermpje om de ondersteuning in te schakelen én de verlichting het. Had u mij al zien staan bij de fietsenmaker? Ik heb er al een reputatie van toen ik mijn achterlicht niet open kreeg om het batterijtje te vervangen. De blik die ik toen kreeg, ik word er nog wel eens huilend wakker van. Maar nu met Talitha samen hebben we er, per video, om gegierd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten