't Zusje

Toen ik zo'n twee en een half jaar geleden bij mijn huidige werkgever in dienst trad was ik één van de oudste op de afdeling. Ik vermoed dat het een experiment was welke goed is bevallen want na mij zijn er nog meer collega's tussen de vijftig en de schijndood aangenomen.(Ik mag dat zeggen omdat ik er zelf toe behoor.) Het kan zijn omdat wij senioren over het algemeen nu eenmaal een ander arbeidsethos hebben dan de jongere generatie(s). 'Over het algemeen' zijn de sleutelwoorden in die stelling, omdat het natuurlijk nooit helemaal zwart wit is. Maar ik merk wel dat wij ouwetjes ons minder snel af- of ziekmelden, gewoon op tijd komen en normale pauzetijden aanhouden. Na twee en een half jaar observeren durf ik dat wel vast te stellen. Het is voor een bedrijf natuurlijk fijn te weten dat men op een (kern)gedeelte van het personeel vrijwel blind kan vertrouwen. Ze zíjn er gewoon en doen hun werk. 

Als ik voor mezelf spreek heb ik me nog nooit af of ziek hoeven melden. Ik sla me er niet voor op m'n borst, want het is geen verdienste dat je niet ziek wordt, het is meer geluk. En resultaten in het verleden geven geen garanties voor de toekomst, zelfs ik zou geveld kunnen worden door een griep, al is dat, even afkloppen, al járen niet meer voorgekomen. Die hele coronaperiode ben ik zonder ook maar een snottebel doorgekomen. 

We hebben na wat wisselingen hier en daar nu een hele leuke vaste groep medewerkers en iemand kwam op het idee om eens met elkaar een hapje te gaan eten. Dat werd unaniem positief ontvangen, en zoals dat in de huidige tijd gaat, werd er een WhatApp groepje aangemaakt en een datum geprikt waarop iedereen kon. Dat was afgelopen donderdag en er werd besloten dat we dat gingen doen op de Kop van Zuid bij restaurant 't Zusje. 't Zusje is onderdeel van meerdere Zusjes verspreid over het land, het is een tapas restaurant met een enorme keuze aan gerechtjes, keuzestress komt om de hoek kijken, zeg maar. Je kunt net zoveel keer bestellen als je wilt, gebruikelijk is vijf rondes, dan heb je best ook wel genoeg. 

Ik was er als eerste omdat ik vrij was en vanuit huis ben gegaan. Ik werd door een heel vriendelijke medewerker, die de naam van het restaurant eer aan deed, naar de voor ons gereserveerde tafel begeleid en hij voorzag me van een glas wijn, dan heb ik het al snel naar m'n zin en zo kon ik alvast de omgeving in me opnemen. Niet lang erna kwamen de anderen aan en hebben we met elkaar een hele leuke avond gehad. Heerlijk gegeten met een wijntje en lekker gekletst en gelachen met malkander

Heen ben ik met de metro gegaan, maar terug mocht ik met twee andere collega's met Carin meerijden. Bijna waren er vier openstaande vacatures geweest, omdat Carin meende dat het licht op groen stond en dus kon doorrijden. Dat was ook zo, alleen was dat het verkeerslicht voor rechtsaf en wij moesten rechtdoor. Maar we zijn er allemaal nog en haar auto ook. 

We vonden het, als ons groepje in de toekomst zo mag blijven bestaan, voor herhaling vatbaar.