Omdat verschillende mensen (nee ik noem geen namen ze weten zelf wel wie ze zijn ;-)) me bij herhaling meedeelden dat ik nu toch eindelijk es op Facebook moest. Heb ik een groot gedeelte van de zondag besteed om me in het fenomeen te verdiepen.
Ik dacht dat het iets voor kinderen was en/of voor mensen zonder enig doel in het leven, maar nu blijkt dat zelfs mensen van middelbare leeftijd zich er aan wagen begin ik toch het idee te krijgen dat het niet hebben van een Facebook account gelijk staat aan euthanasie.
De vrienden die wel al een account hadden verwelkomden mij allerhartelijkst en meenden zelfs dat mijn aanmelding één van de Bijbelse voortekenen was dat het eind van de wereld nabij is.
Ik ben nog niet helemaal overtuigd wat ik er nou moet, maar ik geef het een kans.
NU JA ZEG EN JE HEBT MIJ GEWOON NIET UIT GENODIGD
BeantwoordenVerwijderenONVERGEFELIJK MAAR GOED IK VERGEEF HET JE WANT DAT IK DIT NOG MAG MEE MAKENNNNNNNNN
En? Bevalt het nog steeds?
BeantwoordenVerwijderenHahaha, ja hoor sta nu weer voor een nieuwe uitdaging: Timeline doen of niet doen....
BeantwoordenVerwijderen