Bloedbad Houla

Gisteren en vandaag heb ik weer eens met tranen in mijn ogen naar het Journaal gekeken. De hele wereld kijkt toe hoe de kinloze Assad in Syrië zijn volk stelselmatig aan het uitmoorden is vanwege het feit dat een groot deel van hen zijn regime zat is en hem weg willen hebben.

Nu weer is in Houla het leger binnengetrokken en hebben daar complete families uitgemoord.
Waarnemers van de Verenigde Naties hebben inderdaad bevestigd dat er 92 doden zijn en nog eens velen zijn gewond.
Wat mij hieraan raakt is de bevolking die terecht roept: "De hele wereld ziet wat hier gebeurt, en jullie doen niets". De beschaafde manier van conflict oplossen is niet aan Assad besteed hij lapt alle afspraken aan zijn laars. Hier moet worden ingegrepen, deze man moet gewoon weg.

Maar dan zijn daar Rusland en China, beiden ook van die fijne democratische landen die daar dwars voor gaan liggen, zodat de rest van de wereld er maar weer eens over gaat praten en vergaderen, terwijl de bevolking van Syrië ieder geloof in de mensheid onderhand heeft verloren.

Ik word daar heel triest van.