De hel

De hel is geen vuur, de hel is een plaats waar een eeuwigdurend onderhoud aan je woning plaats vindt. Ik weet hoe dat voelt omdat dit vanaf juli bij mij in meer of mindere mate aan de gang is. Net toen ik dacht dat het wel klaar zou zijn, mijn al maanden geschuurde maar niet geverfde buitendeur daargelaten, bleek er ineens asbest te zijn in het raam in de kamer en, kwam ik bij toeval achter, het raam op de lanai.

Gisterochtend om klokslag half 8 stonden de heren voor de deur werkten tot een uur of 12 en lieten mij de waarschuwingsteksten op de lanaideur waar een douchecabine was geplaatst en een open maar met plastic afgedekt kamerraam. Van 12 tot half 4 werd er niets gedaan, ik ben maar eens even gaan vragen of er toch nog wat ging gebeuren. "Jawel" was het antwoord, "om half 4 komt de controleur kijken of het goed is gegaan en we het sein krijgen het raam te plaatsen".

Het zijn mensen van de klok want precies om half 4 kwam de controleur en gaf het vrij, nu kwam er plots veel actie, timmermannen begonnen het kamerraam te plaatsen, maar het aftimmeren daar kwamen ze voor terug, want het vensterbankje moet nog weg, daar hadden de asbestverwijderaars geen opdracht voor gekregen en dat luistert allemaal erg nauw. Dus nu moet er eerst weer een opdracht komen om het vensterbankje weg te halen, dan komen de timmermannen weer om het af te timmeren, op mijn verzoek iets meer dan gebruikelijk omdat het behang door de werkzaamheden erg beschadigd is. De communicatie tussen de diverse bouwvakdisciplines loopt niet vrij soepel, dus als god het wil zal het op één dag plaats gaan vinden en wel op donderdag over een week. Ik ben niet eerder vrij. Ik heb ze gevraagd mij middels een briefje in de bus op de hoogte te houden óf het gaat gebeuren en wát er gaat gebeuren.

Ik zit nu dus met een blauw kantelraam zonder zonwering omdat het nog afgetimmerd moet worden. Nu zolang kranten er voor. De lanai is nog zonder raam, daar staat alles weer op een hoop zodat ze daar mee aan de gang kunnen, daar hoef ik verder niet voor thuis te zijn, dat gaat buiten om.
Het is een groot drama wat al een half jaar duurt, dat ze terug komen weet ik zeker en staan nog een soort van schoenen hier van één van de werkmannen.

De douchcabine