Crash

In 2002 kocht ik mijn eerste computer, daar heb ik 7 jaar mee gedaan, toen hield ie er met een harde piep ineens mee op. Ik ben nog van een generatie dat dingen een leven lang, of zeker iets daaromtrent meegingen. Inmiddels heb ik me neergelegd bij het feit dat we in een weggooimaatschappij leven.

In 2009 kocht ik dus mijn tweede computer met de verwachting dat de 7 jaar toch zeker gehaald kon worden, die verwachting werd afgelopen zaterdag toen de Sint Nicolaas avond in volle gang was hardhandig te niet gedaan. De computer crashte, meerdere pogingen van vriend Karim en van mijzelf om hem weer aan de praat te krijgen leken steeds te lukken, maar na verloop van tijd tóch weer een crash.

Dan ben ik er geheel in de tijdgeest ook wel klaar mee en vond ik dat er een nieuwe moest komen, dat is geheel tot mijn eigen verrassing een laptop geworden in i.p.v. een desktop. De collega's van Dixons hebben mij verzekerd dat een laptop een volwaardige computer is. Maar echt op mijn lap zal ik er niet mee zitten, gisteren wel even gedaan, maar ik heb daar dus niet zoveel mee, zo'n touchpad is niet zo handig zodat ik er gewoon weer een muis aan heb bevestigd, en ook gewoon weer stroom en de batterij er op aanraden van de verkoper uit verwijderd, stroom en batterij samen is niet zo goed.

Gisteren begonnen met wat sites die ik veel bezoek in favorieten te plaatsen, dat had ik gelukkig met tegenwoordigheid van geest nog even van de gecrashte computer gehaald, gewoon met good old pen en papier, en vandaag de externe harde schijf met muziek aangesloten, waarbij met Windows 7 de leukigheid is dat muziek spelend in het Media Center naast het fotootje van de uitvoerende die je hoort je op de achtergrond álle andere fotootjes van anderen ook heel langzaam voorbij ziet scrollen.
Ik ben snel verrast en blij, dat blijkt wel.