The Journey

Om kwart over acht kwam Nadira me ophalen om me naar Zestienhoven te brengen, ik weet dat het nu The Hague-Rotterdam Airport heet, maar daar gaat het nu niet om. Ik mocht in de kortere rij van Club Europe aansluiten wat niet betekende dat dat sneller ging, maar het voelt meteen al speciaal.
Lekker kopje kofie gedronken en bij het boarden mochten de CE-passagiers als eersten, en zat ik voor een keer vóór de gordijntjes met niemand naast me, want daar was een tray geplaatst om je eten op te zetten. Er was champagne, maar om half 11 's-morgens hield ik het bij koffie en een kaas/hamplatteau.
Er waren aan boord ook Duitse voetbalsupporters die zich keurig gedroegen tot we geland waren en we even moesten wachten, toen begonnen ze hun clubliederen in medleyvorm te zingen, de purser maande ze nog tot stilte, maar het mocht niet baten.

Aangekomen op Heathrow Airport mocht ik weer langs de korte rijen en kon plaatsnemen in de lounge alwaar echt heel veel te eten en te drinken is, maar waar ik me vanzelfsprekend heb gedragen als iemand die net 10 kilo kwijt is. Een sandwichje, wat koffie en sap en een bakje rijstzoutjes.

De gate voor de vlucht naar Toronto was wat verder dan ik dacht, zodat ik met een soort heen en weer treintje moest, maar ik was ruim op tijd. Wel werd ik uit de rij geplukt voor nadere controle, tas werd doorzocht, schoenen uit en gefouilleerd. Daarna betrad ik een wereld die ik niet kende toen ik de businessclass in kwam, ik heb nog nooit zo comfortabel gereisd, en ben meteen verpest voor het leven. Een geweldige stoel die helemaal plat kan, keuze uit verschillende films of series, en het eten bestaat ook uit een keuzemenu met verschillende wijnen en een welkomsglaasje champagne. Nergens hoeven plastiekjes van af alles vers in echte glaasjes en borden met gewoon bestek. De 8 uur vliegen zijn letterlijk omgevlogen.

Aangekomen in Toronto is me wel drie keer gevraagd waar ik vandaan kwam en waarom ik hier was, maar uiteindelijk stonden daar Robert en Nick me op te wachten met een Canadees vlaggetje in de hand.
Even een snelle toer door downtown Toronto en in het hotel even wat gedronken en gesnackt, en toen slapen want voor mij was het al ergens in de nacht.
De vakantie noet nog beginnen, maar deze reis was al onvergetelijk!

Welkoms champagne



Languit film kijken en een wijntje

Daar zijn we dan!