Lieve Majesteit,

31 Januari 1980 zat ik samen met mijn ouders naar de toespraak van uw moeder te kijken waarin ze haar troonsafstand aankondigde en vervolgens naar uw inhuldiging op 30 april van dat jaar. En dan zijn we ineens 33 jaar verder en vernam ik, geheel in de tijdsgeest, middels een bericht op Facebook dat u ons ging toespreken om 19.00 uur die avond.
In een mooie toespraak deelde u ons mee dat u op 30 april aanstaande het stokje zal gaan overdragen aan uw zoon Willem-Alexander, u eindigde uw toespraak door uw volk te bedanken dat u al die mooie jaren onze koningin mócht zijn.

Ik weet dat u er veel belang aan hecht te weten wat er in de samenleving in het algemeen en onder uw onderdanen in het bijzonder leeft en dat u dientengevolge mijn blogjes regelmatig leest. Ik voel me niet te groot te zeggen dat ik een traantje heb weggepinkt tijdens uw toespraak, een tijdperk is ten einde, u bent de eerste koningin wiens ambtstermijn ik vanaf de inhuldiging tot de abdicatie zal meemaken.

U heeft zoveel gedaan de afgelopen 33 jaar, maar wat mij persoonlijk het meeste trof was dat u er altijd was als er zich een ramp had voltrokken. De Bijlmerramp, de vuurwerkramp, de tragische Koninginnedag van 2009, u was er met troostende woorden, een omhelzing met oprechte interesse voor hen die er door waren getroffen. Maar vergeet ook uw staatsbezoeken in het buitenland niet, zoals u daar heel koninklijk ons land vertegenwoordigde, dat is wel even ónze koningin Beatrix, hoor, dacht ik dan trots
En vergeef het me, ook de vloedgolf die een nieuwe betekenis gaf aan de watergolf van uw altijd onberispelijke kapsel in 1999 op Curaçao blijft in mijn geheugen gegrift.

Al die jaren, zoveel mooie momenten, zoveel tragische momenten, voor het land, voor het volk, maar ook voor u en uw familie persoonlijk, we hebben ze allemaal met elkaar beleefd, feest gevierd op huwelijken en Koninginnedagen, steun gegeven in moeilijke tijden die ook u niet bespaard bleven, u was er altijd voor ons, wij waren er altijd voor u.

Lieve Majesteit, ik wens u van ganser harte nog vele jaren van geluk toe als prinses Beatrix of zoals u ook wel werd genoemd, prinses Glimlach, dat we die beroemde glimlach maar heel vaak mogen zien.