Hommeles om Yunus

Van de week zag ik een hysterische Turkse vrouw op het journaal die op Turks-pathetische wijze uiteen zette dat haar zoon Yunus sinds dat hij vier maanden oud was uit huis was geplaatst en tot haar grote walging  bij een lesbisch stel. Yunus is nu 9. Vind ik bijzonder om er dan nu 'al' schreeuwend en huilend op tv over te verschijnen. Daarnaast woont die moeder hier maar praat nog steeds alleen Turks, lekker ingeburgerd.

Zij vindt dat haar zoon een Islamitische opvoeding moet krijgen en niet in een Westers gezin moet worden opgevangen, laat staan lesbische ouders. Zij heeft zelfs premier Erdogan van Turkije om hulp aangeroepen.
Ik denk dan als je dat zo belangrijk vindt, wat doe je hier dan nog? Ga vooral terug, niemand heeft je gedwongen hier te komen wonen dat is je eigen keus geweest.

Maar waar even aan voorbij gegaan wordt: Waarom is Yunus uit huis geplaatst?
Met een gebroken arm en een opgezwollen hoofd komt Yunus als hij vier maanden is in het ziekenhuis terecht, volgens zijn moeder is hij uit de wieg gevallen. Een maand later wordt Yunus in een pleeggezin geplaatst, de twee pleegmoeders waar hij nu nog steeds woont, al 9 jaar. De twee oudere broertjes worden later ook twee keer met spoed uit het ouderlijk huis gehaald. De eerste keer omdat ze (ook) mishandeld worden, de tweede keer omdat hun moeder 'onmachtig' is hen op te voeden.

Die 'liefhebbende' moeder heeft dus allerlei juridische stappen ondernomen (hoe? ze praat alleen Turks, en wie betaald dat?) om Yunus daar waar hij wel met liefde wordt opgevoed weg te laten halen. Deze kwestie loopt nu hoog op en heeft in de Turkse gemeenschap voor een tweedeling gezorgd, kort gezegd vóór en tégen de plaatsing van Turkse kinderen in Westerse gezinnen in het algemeen en bij homoparen in het bijzonder.

De twee pleegmoeders en Yunus hebben nu zelfs moeten onderduiken. De pleegmoeders die Turks hebben geleerd om het hem ook te kunnen leren, hem meenamen op vakantie naar Turkije. Zijn achtergrond wordt door hen dus niet vergeten, ze zijn er samen met hem bewust mee bezig.

Geruchten gaan nu dat premier Erdogan de kwestie van Turkse kinderen die uit huis worden geplaatst bij Westerse en , o gruwel, homoparen wil bespreken tijdens zijn bezoek aan Nederland aanstaande donderdag. Let wel deze man is premier van een land die het niet zo nauw neemt qua mensenrechten en anders denkenden. De Nederlandse regering heeft al laten weten dat hij absoluut niet kan rekenen op enig begrip voor zijn standpunt daarin.

Ik hoop alleen maar voor Yunus en zijn pleegouders dat deze middeleeuwse opvattingen snel voorbij zullen zijn en ze weer gewoon kunnen leven zoals ze dat al 9 jaar doen.

Yunus