Doctor Christian

Woensdag 10 april was het zover, een belangrijke dag voor vriend Christian, om 15.30 precies was zijn openbare verdediging  in de Radboud Universiteit in Nijmegen van zijn proefschrift "Young Onset Dementia". Vriendin Nadira (samen met Ilonka paranimf voor Christian) kwam mij om 10 uur ophalen en gezamelijk reden we naar een hotel Cuijk alwaar wij die avond na alle plechtigheden en festiviteiten zouden overnachten. Chris, man Rick en Chris' ouders waren er de dag er voor al neergestreken.

Half 12 kwamen we aan en stonden direct voor een verrassing, er was geen boeking van ons bekend. Zelfverzekerd pakte Nadira haar telefoon waar het reserveringsnummer en de mailwisseling in stonden en begon: "Reserveringsnummer, G...." Verder kwam ze niet, de receptioniste zei meteen: "Onze boekingen beginnen nóóit met een G". Cuijk bleek 2 hotels van dezelfde keten te herbergen en per ongeluk had ze de boeking bij het verkeerde hotel gedaan. Na enig heen en weer bellen kon er geannuleerd worden en geboekt in het juiste hotel. Inmiddels was Ilonka ook gearriveerd en zijn we gaan lunchen. Op ons gemak omkleden en de promovendus ging samen met zijn paranimfen richting de universiteit. Ouders, Rick en ik gingen wat later ook op weg naar Nijmegen.

Langzaam druppelden nog meer vrienden en collega's die graag van dit belangrijke moment getuigen wilden zijn binnen. Chris had nog voor enige commotie gezorgd door niet in het gebruikelijke jacquet te verschijnen, maar in een mooi blauw pak. Zijn promotor hapte naar adem over zoveel frivoliteit en er is serieus nog een koortsig overleg geweest of dit daadwerkelijk wel kon en mocht. Gelukkig voor Chris en iedereen aanwezig was de slotsom dat de plechtigheid gewoon doorgang kon vinden, en zo ging Chris de annalen in als de eerste promovendus van Radboud die zich niet aan de (ongeschreven) kledingregels hield.

De ceremonie duurde een uur waar Chris eerst zelf een samenvatting gaf met powerpoint over zijn onderzoek en waarna er 7 (zeven!) opponenten hem ieder met zo'n drie vragen bestookten over zijn proefschrift, niet zoals ik aanvankelijk dacht in het Engels, de taal van het proefschrift, maar in het Nederlands, wat voor ons toehoorders de materie en het onderzoek wat inzichtelijker maakte.
Om precies half 5 midden in een vraag van de laatste opponent was het klaar en trokken ze zich terug om even later mede te delen dat onze Christian de titel van Doctor meer dan verdiend had.

Een lofspeech van promotor professor Verhey over zijn bewondering voor Chris hoe hij dit allemaal naast zijn werk als psycholoog heeft bewerkstelligd én hoe bijzonder het is dat hij nog vóór het behalen van zijn doctorstitel al was uitgenodigd in Australië om over dit belangrijke onderwerp verschillende lezingen te houden, waar hij volgens de professor als een 'popster' is onthaald inclusief geblindeerde limo's met interviews op TV en radio.

Hierna was er een receptie op de universiteit en vervolgens gingen we naar restaurant 'Vlaams Arsenaal' om daar met zo'n 25 man van een heerlijk diner te genieten. Na deze geweldige maar vermoeiende dag zijn we naar het hotel gegaan en hebben met ons zessen de andere dag onder het ontbijt nog even lekker nagekaart over deze bijzondere dag voor Chris, maar ook voor ons. Wat zijn wij trots op hem!

Een jacquet? Geen denken aan!

De Bul

Chris met paranimfen Ilonka en Nadira

Wat zijn we trots op onze Doctor!