Republikein zijn is een serieuze zaak

Door alle voorbereidingen en berichtgevingen over de aanstaande troonswisseling alsmede alle memorabilia van de aftredende koningin en het nieuwe koningspaar en de diverse etenswaren en snoeperijen welke nu in oranje te verkrijgen zijn, zou je haast vergeten dat er een kleine, maar halsstarrige groep is die het helemaal niks vinden, het hele koningshuis in de eerste plaats al niet: De Republikeinen.

Zo af en toe vang ik een glimp van ze op als ze op TV hun zegje mogen doen of als het journaal opnamen heeft gemaakt op bijeenkomsten waar gelijkgezinden bij elkaar komen, en wat me dan altijd weer opvalt, het zijn geen vrolijke mensen, ze hebben vrijwel allemaal een zure ontevreden trek om hun mond en mopperen wat af over het Koninkrijk Der Nederlanden, wat voor hen zo gauw mogelijk een Republiek Der Nederlanden zou mogen worden.

Nu Willem-Alexander in het interview gezegd heeft dat er altijd gedemonstreerd mag worden tégen het koningshuis nemen ze plots notie van de door hen zo verfoeide aanstaande koning, ze waren het toch al van plan, maar nu hij die ze zo graag zien verdwijnen het heeft gezegd, legt het voor hen net wat meer gewicht in de schaal. Heel grappig vind ik dit, dat ze zíjn woorden nu gebruiken voor hun eigen strijd. Ik denk dat Willem-Alexander het uitgiert van de pret.

Omdat foto's meer zeggen dan duizend woorden een foto van Anjo Clement de voorzitter van het Nieuw Republikeins Genootschap om mijn stelling kracht bij te zetten dat lachen niet past bij het republikein zijn.