Priemarrek

Een vroeger buurmeisje van ons heeft ten tijde van de koude oorlog en het ijzeren gordijn in Rusland gewoond, zij vertelde dat als er ergens een rij stond je aansloot, zelfs als je niet wist waar de rij voor was. Het betekende dat er 'iets' verkocht ging worden wat schaars was en dat wilde je niet missen, het konden misschien wel sinaasappels zijn of iets anders wat niet regulier verkrijgbaar was. Vandaag was het er en morgen niet meer, dus uren in de rij was geen probleem, dat had je er voor over.

Afgelopen donderdag ging bij ons een filiaal open van de Ierse kledingketen Primark, die in Ierland zelf sinds 1969 onder de naam Penneys opereert. Primark dus, mensen die de zaak frequenteren spreken het uit als 'Priemarrek' of erger nog 'Priemart', terwijl de enig juiste uitspraak 'Praimahrk' is, het is een Engelse naam namelijk. Aan de andere kant hebben wij het in Nederland ook over 'wie-fie' terwijl het 'wai-fai' is, dus ik hou mijn mond alweer, maar moest het even kwijt.

Mensen die geen idee hebben wat voor een soort winkel het is adviseer ik met klem in het ongewisse te blijven, ze verkopen er vooral synthetische één-keer-dragen-dan-weggooien-kleding, wel speciaal voor hen in opdracht gemaakt, maar in zulke grote getale dat het niet om exclusieve items gaat. De prijzen zijn zo laag dat er wel kinderhandjes in donkere ruimtes in verre warme landen aan te pas moeten zijn gekomen.

De clientèle bestaat vanwege de afwezige kwaliteit en de spotprijzen voornamelijk uit tienermeisjes en moeders met kinderen, de eerste groep wil steeds wat nieuws maar heeft geen geld en de tweede groep weet dat hun kinderen het precies net zo lang aan kunnen als de kleding meegaat dan zijn ze er uit gegroeid.

Het nieuwe filiaal ging om 11 uur open, maar reeds om half negen (!!) begon zich al een rij te vormen die uiteindelijk aangroeide tot 1500 (!!) vrouwen. In een Westers land waar van alles volop te krijgen is gingen volwassen vrouwen, moeders van kinderen, twee en een half uur in de rij staan voor kleding van inferieure kwaliteit die de dag en de weken erna gewoon nog volop te verkrijgen is. 25 Man/vrouw beveiliging, pretpark wachtrijen met dranghekken, zenuwachtige mannen in pakken (directie en andere Primark-hoogwaardigheidsbekleders) moesten de zaken in goede banen leiden, en dat is ook gebeurd, hysterisch gejoel en geklap ging door de menigte toen de deuren open gingen, en men groepsgewijs naar binnen werd begeleid.

Blank, zwart, autochtoon, allochtoon, hoofddoekjes, roze haar, iedereen was er met een gezamenlijk doel, zich storten in het Primark-walhalla, geen wanklank werd er gehoord. Jammer dat niet hetzelfde gezegd kan worden over de intocht van Sint Nicolaas in Gouda waar 90 mensen zijn gearresteerd omdat ze hun eigen gelijk belangrijker vinden dan het kinderfeest wat het uiteindelijk is, maar waar door deze anti,- en prohooligans totaal aan voorbij wordt gegaan. Voor sommige kinderen voor wie het een spannende leuke dag had moeten worden was het een traumatische ervaring. Heel jammer of nee, meer triest, heel erg triest.