28 Jaar geleden heb ik de film 'Twister' in de bioscoop gezien, een rampenfilm over orkanen en een groep mensen die die orkanen najagen voor wetenschappelijke doeleinden, maar ook voor de kick. Eerst nu is er een vervolg op gekomen onder de bijna gelijke titel: 'Twisters'.
Wij besloten om die film te gaan zien in de bioscoop, maar niet voordat we een week eerder de oude film uit 1996 nog es hadden bekeken. Het bleek dat ik vrijwel niets had onthouden van die film, ja, de stormen en het schuilen in die 'orkaankelder', maar verder was het nieuw voor me. Wat me opviel is het geschreeuw en de over de top Amerikaanse dadendrang met veel drukdoenerij.
Maandag was de dag dat we naar de bioscoop gingen voor 'Twisters', maar eerst hebben we met z'n vieren heerlijk buiten op het terras van restaurant Sijf gedineerd. De film draaide in het onvermijdelijke Pathé. De eerste helft van de film is een kopie van de film uit 1996, en dat kwam goed naar voren omdat ik die een week eerder had gezien. Maar dan komt er een twist (no pun intended) in het verhaal, waardoor het weer interessant wordt. Ook nu viel me het geschreeuw en de hysterie op, maar goed, het is een rampenfilm, dan moet het ook niet te vlak zijn, toch heb ik op geen enkel moment op het puntje van m'n stoel gezeten. De effecten zijn natuurlijk verbeterd in vergelijking met de eerste film, en de technieken die ze gebruiken in het verhaal van de film ook.
Mooi is het dat in deze film niet enkel de sensatie alle aandacht krijgt, maar ook de andere kant van wat een orkaan voor leed veroorzaakt onder hen die het treft. Het had ook een mooi verhikel geweest om klimaatverandering op z'n minst aan te stippen, en heel erg verborgen wordt er summier terloops met niet zoveel woorden aan gerefereerd door de moeder van de hoofdrolspeelster, maar voor de niet goede verstaander valt het nauwelijks op. De meesten gaan toch naar zo'n film voor de effecten, en dan kom je goed aan je trekken.
Ik vond het een oké film, onderhoudend, maar niet om over naar huis te schrijven en een beetje lang. Een Twister(s) deel drie, mocht die er ooit komen, zal ik aan me voorbij laten gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten