Ik ken mensen die uit zelfbescherming het spelletje Wordfeud van hun telefoon hebben gehaald, omdat ze zelfs 's-nachts als er een signaal te horen was als teken dat iemand een woord had gelegd, direct een woord terug 'moesten' spelen. Om mij heen hoor ik steeds meer mensen die álles met hun telefoon doen, hun hele leven staat er in, agenda, adressen, veel belangrijke zaken, dus zeggen ze uit de grond van hun hart dat het allerergste wat ze zou kunnen overkomen het kwijtraken van hun telefoon is.
Mijn eigen social media gedrag eens onder de loep genomen: Ik vind Facebook leuk om op die manier met een select aantal bekenden (wie zijn toch die mensen met 432 vrienden?) het één en ander te delen, twitteren doe ik niet, bellen nooit, alleen als het écht niet anders kan, smssen hetzelfde, ik gebruik de What's App-variant, heel makkelijk, ook voor een groepje om iets af te spreken. Ik wordfeud, maar hoor ik een piepje hoef ik niet meteen te reageren, zeker niet 's nachts. Gamen doe ik al helemaal niet aan. Mijn computer staat regelmatig op zwart, mijn telefoon is overdag op mijn werk uit en ligt in m'n locker. Het valt dus wel mee, ben sowieso niet zo verslavingsgevoelig en bovendien vind ik niet dat ik voor iedereen de hele dag bereikbaar hoef te zijn.
Buiten dat heb ik gewoon nog een old skool agenda, staan adressen en telefoonnummers ook nog ergens in een adressenbakje, ben ik over het algemeen heel erg van het papier en de pen. Noem me ouderwetsch, maar als mijn telefoon zoek zou raken zou ik dat natuurlijk net als iedereen erg vinden, maar ben ik alleen de telefoon zelf kwijt en niet de informatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten