Vijftig tinten onduidelijkheid

De boeken van de "Vijftig Tinten"-trilogie komen met dozen tegelijk de winkel binnen, deze boeken met als onderwerp de sadomasochistische relatie tussen de naïeve Ana en de rijke Christian zijn niet aan te slepen, na het ongekende succes in Amerika houden de drie boeken al geruime tijd de plaatsen één twee en drie in de boeken top 10 bezet.
Niet dat schrijfster E.L. James (pseudoniem voor Erika Leonard) nou zo'n literair meesterwerk heeft afgeleverd, het komt het dichtst in de buurt van een extra dikke met sadosex doorspekt bouquetreeksromannetje.

De dames die ik voor mijn toonbank krijg met deze boeken staan heel ver van de naïeve hoofdpersoon af, ze zijn meer van het kaliber 'je-bent-met-me-getrouwd-en-dat-zal-je-weten-ook', ze hebben hun mannen in de loop der jaren helemaal afgericht: zittend plassen, lichaamsbeharing trimmen, meehelpen in de huishouding en als beloning mag hij er dan een keertje extra overheen. Vervolgens klagen ze tegen vriendinnen dat hij niet meer de man is zoals ze hem hebben leren kennen.

Maar nu met deze boeken hebben de vrouwen onderling weer gespreksstof te over, zó moet een man zijn, híj zal je eens leren wie de baas is. Met rode blosjes van opwinding fantaseren ze over de acteur die de rol van Christian zal gaan spelen in de verfilming van de boeken, want ja, de boeken worden verfilmd. Mannen weten van niets, die hebben hun rol van getrimde, meevoelende metroman met hippe kleding nog maar net onder de knie of hun vrouwen willen weer aan hun haar naar de grot gesleept worden.

Zoveel onduidelijkheid tussen man en vrouw, ergens is het helemaal misgegaan, is de emancipatie te ver doorgeschoten. Vrouwen en mannen zijn gelijk, vond Cisca Dresselhuys (de vrouw met het gelaat van een Picasso) ergens in de jaren 70. Vrouwen moesten toegang krijgen tot alles wat tot dan toe door mannen werd bestiert, met dien verstande dat het voor de vrouwen wel vrijblijvend moest blijven, daar waar de mannen een plicht hadden, hadden de vrouwen een keuze. Al naar gelieve moesten ze gewoon weer in de rol van kirrend kindvrouwtje kunnen vervallen als hun dat beter uitkwam.

Het succes van deze boeken geeft aan dat de vrouwen lichte opwinding ervaren door te lezen over de dwingende meester Christian en wat hij allemaal met hen, pardon, met Ana doet. Daar zijn hun mannen nu te gedomesticeerd voor. Ach, misschien is het een trend en waait het weer over, hoewel, er is weer een heel nieuw lezerspubliek die de boeken heeft ontdekt. Ik denk dat we nog lang niet van de rage af zijn, van de week verkocht ik de boeken aan twee gayseksuele mannen. Et tu Brute?