Aai poes, aai poes, stoute poes

Zo schattig toen vorig jaar opeens een katje bij mij op de lanai zat, hij liet zich knuffelen en kwam steeds even op visite als ie me hoorde. "Vind je het niet erg?" vroeg buurman Aad. Ik vond het niet erg en kocht zelfs kattensnoepjes voor hem. De planten in de zinken teil gingen wel op miraculeuze wijze dood, en ik begreep plots hoe dat kwam, buurkat voelde zich zo op z'n gemak dat ie de teil met beplanting als kattenbak beschouwde.

Maar goed, de winter kwam er aan en ook in de sneeuw kwam ie op visite voor z'n snoepjes en om naar de vogeltjes te kijken die ik voerde. Er sneuvelde wat prijsloze beelden door wat onhandige en mislukte pogingen een vogeltje te vangen, en ach, het is een dier, en ik had het zelf goed gevonden, dus dat calculeer je in. Het voorjaar kwam er weer aan, en ik wist niet zo goed wat te doen met de zinken teil, er maar twee buxusjes in gezet die zijn nogal sterk.

Sterk was ook de lucht die ik rook van de fecaliën en vooral de urine van buurkat, die nu een flinke kater is met dito eetlust en daar uit voortkomende excrementen. Zo ging het niet langer, ik moest hem gaan ontmoedigen om mijn zinken teil als kattenbak te gebruiken. Tips te over: koffieprut, peper en satéprikkers in de aarde zouden genoeg moeten zijn, zo niet voor mijn slimme buurkat. hij duwde gewoon de prikkers opzij en deed zijn business. Dan maar ineens de harde middelen.

Er zat niets anders op dan hem de toegang tot mijn lanai te ontzeggen, er moest een grens opgetrokken worden, vindingrijk als ik in crisissituaties ben had ik de oplossing al snel gevonden. Ik vond het wel zo chique om buurman Aad even in te lichten over mijn plannen. Ik vertelde hem wat er aan de hand was en wat mijn plannen waren en hij was het roerend met me eens een vroeg: "Kan ik iets doen?"
Een schot in de roos, want als blij en vrolijk mens had ik dan wel snel een visueel verantwoord zich in de ambiance van mijn lanai passende grensmarkering gevonden, het aanbrengen ligt wat minder in mijn vermogen.

En zo gebeurde het dat buurman Aad zich met gereedschappen bij mij vervoegde om de markering aan te brengen zodat mijn planten en beeldjes nog slechts door een natuurramp kunnen worden vernietigd.
En buurkat? Die paste zich heel snel aan de nieuwe situatie aan.

Een grens kan ook met liefde aangegeven worden.

Koek-koek.