De nieuwe tijd, net wat u zegt

Titel van dit blogje is natuurlijk een zinsnede uit het melancholische lied "Het Dorp" van Wim Sonneveld. Mensen die mij kennen weten dat ik nostalgisch van aard ben, niet zo dol ben op veranderingen en een zekere hang heb naar vroeger 'toen het allemaal zoveel beter was', nou ja ánders was, wat minder gecompliceerd.

Maar ik wil het nu eens hebben over de zaken die er vroeger niet waren en nu wel die ik van harte en met (uiteindelijk) enthousiasme omarmt heb
Allereerst natuurlijk de personal computer en wat ons dat allemaal gebracht heeft an sich. De wereld binnen handbereik. Alles is op te zoeken. Je kan contact hebben met vrienden en bekenden over de hele wereld.
Daaraan meteen gelinkt de manier waarop je nu muziek kan verzamelen, wat van jongs af aan een hobby van me is. Ik zie me nog zitten met vinyl platen en een cassettedeck om het op die manier op te nemen, later CD's en toen opneembare CD's en uiteindelijk de externe harde schijf met muziek (teller staat nu op 43438 nummers)

Hoewel ik niet graag bel is de mobiele telefoon natuurlijk ook iets wat ik in mijn jeugd niet voor mogelijk had gehouden. Ik kan me nog het rumoer van ongeloof in de klas op de lagere school herinneren toen de leraar vertelde dat er een beeldtelefoon was uitgevonden. Of mijn moeder die antwoordde op de vraag "Ben je thuis" gesteld door de bakelieten telefoon, met: "Nee, ik dacht ik pak de telefoon op en ik ga in de Spuistraat lopen".

Waar ik ook kinderlijk blij mee ben is de interactieve TV. Ik kijk vrij weinig, maar gericht en wat is het heerlijk om iets te kunnen opnemen zonder videobanden, of het gemak van uitzending gemist en voor mij het summum: Live kunnen pauzeren tijdens programma's, ik blijf het een wonder vinden, dat ik gewoon mijn eten kan maken en dat de TV wacht wanneer ík weer tijd heb.

Dus ondanks mijn waarschijnlijk veel te romantische kijk op de wereld in de jaren van mijn jeugd kan ik ook heel blij zijn met vele (niet álle!!) verworvenheden van nu.