Aidan's world: Cultuur & culinair

woensdag 4 september 2013

Cultuur & culinair

"Daar gaan we zeker heen als het weer open is" zeiden vriend Jeroen en ik tegen elkaar, we hadden het over het Rijksmuseum, en gisteren was het dan zover. Als de trein waar ik in zat in Leiden zou stoppen zou Jeroen instappen en zo geschiedde. Gezamenlijk reisden we naar Amsterdam en daar aangekomen wilden we eerst koffie. Ik wist een leuk zaakje aan de Prinsengracht, eindelijk aangekomen bij het etablissement bleek het wegens verbouwing gesloten....
Nu we toch al heel dicht bij het Rijksmuseum waren zijn we neergezegen bij het eerste zaakje wat we toen zagen, aangesterkt door de koffie betraden we het nieuwe Rijks en waren erstaunt.

*Goeie Tip: Koop thuis via de site al entreebewijzen (helft van de prijs als je ING klant bent). Kan je zo doorlopen zonder in de ellenlange rij te hoeven.

Allereerst zijn we naar de zalen gegaan met de naam 'eregalerij', waar vanzelfsprekend de Nederlandse meesters hangen als Vermeer, Hals, Steen en natuurlijk Rembrandt. Ook de wereldberoemde 'Nachtwacht' hangt er heel erg mooi, je ziet hem meteen al van verre en loopt er als het ware langzaam naar toe. Maar persoonlijk vind ik het niet het mooiste schilderij. Het museum is opgedeeld in periodes waarbij je naast schilderijen ook glas, keramiek en andere zaken ziet die bij die periode horen zodat het heel natuurlijk overkomt. Er is zoveel te zien dat we na een paar uur besloten het voor nu wel genoeg te vinden en de nazomermiddag zijn ingegaan.

In de buurt van het Leidse plein even geluncht waar we langs het terras plots Marc de Hond (zoon van) voorbij zagen rijden, nou ja zeg naar racen, in z'n rolstoel. Ik zei nog tegen Jeroen: "Dat was de BNer voor vandaag", refererend aan het feit dat je altijd minstens één BNer tegenkomt als je in Amsterdam bent, even later racete hij weer voorbij de andere kant op, en toen we aan het winkelen waren in de Leidsestraat stopte ie opeens voor ons en vroeg of wij Nederlands spraken, na ons bevestigend antwoord vroeg hij of we hem even wilde helpen om een bepaalde winkel met een wel heel hoge drempel in te komen, hetgeen we natuurlijk gedaan hebben. Nadien viel ons op dat bijna geen winkel in de Leidsestraat voor invaliden binnen te komen is.

"Koffie met gebak" riep Jeroen en hij vond dat we daarvoor naar het American Hotel moesten, daar aangekomen bleek dat de keus van het gebak was beperkt tot een appelpunt. Een appelpunt! Dat verwacht je in stationsrestauraties, maar niet bij het American, daar verwacht je een ruime keuze aan patisserie. Geen American dus, toen naar het oude vertrouwde Café Luxembourg aan het Spui waar we gezeten op het terras een heerlijk citroen/merengue gebakje kozen en naderhand nog wat wijntjes hebben gedronken.

Wel of niet in Amsterdam eten was het volgende dilemma, ik opperde dat we anders in de drukte tussen de forensen zouden zitten, dus was het dilemma gauw opgelost, nog even wat wandelen en toen namen we plaats in bar Taboo, waar het happy hour bleek te zijn wat zoveel inhield dat je 2 consumpties kreeg voor de prijs van één, dat bleek onder de senioren van de stad een welkom begrip zodat het aardig druk was met grijze koppies. Wij genoten van het mensen kijken en na verloop van tijd gingen we een deur verder naar het Caribische restaurant La Margarita waar we heerlijk Mexicaans hebben gedineerd.

Het was een geweldige dag met verrassend goed nazomerweer.