Wat voorheen ook zo fijn was, was dat je wist dat het op een bepaald moment klaar was. Als je gezond was en god het wilde was je op 65 jarige leeftijd klaar met werken. Dat is niet meer zo, die leeftijd waarop je niet meer hoeft verschuift bijna wekelijks. Enkele weken geleden ontving ik het jaarlijks pensioenoverzicht van mijn werkgever en daar werd al uitgegaan van de leeftijd van 67 jaar, 65 jaar kan nog wel, maar het pensioen wat je ontvangt als je tot 67 doorgaat is bijna het dubbele van als je op je 65e stopt. Iets om tegen die tijd over na te denken, mits gezond van lijf en leden.
Maar nu berichtte het journaal dat de pensioenleeftijd stapsgewijs wordt verhoogd en in 2023 op 67 jaar staat, daarna stijgt de pensioenleeftijd mee met de levensverwachting. Het CBS heeft vervolgens berekend hoe die levensverwachting zal stijgen. Op de site van NOS kun je dan kijken hoe het in jouw situatie is.
Daar kwam uit naar voren dat ik mag doorwerken tot 68,25 jaar!
Dat is toch voor niemand smakelijk en plezierig. Zo'n oud vel met artrose achter die toonbank, de plek bezet houdend van een jong mens die niet aan de bak kan komen. Ik hoop op een enorme opleving van de economie zodat het maatschappelijk niet verantwoord gevonden wordt dat ouden van dagen nog aan het arbeidsproces mee moeten doen.
Er zijn mensen die hun bestaansrecht aan hun werk ontlenen, dat heb ik niet, nogmaals ik vind het leuk, maar op een bepaald moment is het wel genoeg geweest, en dat is naar mijn idee (veel) eerder dan met 68,25 jaar, dan zou ik meer dan 50 jaar werken! Ik krijg al een inzinking bij de gedachte. Aan de andere kant zit het grootste gedeelte er nu al op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten