Nu, 442 jaar later, zie ik op het journaal een in een oranje gewaad geklede Amerikaanse journalist, James Foley, hij zit geknield met naast hem een in het zwart geklede man met een bedekt gezicht, hij heeft een mes in zijn hand. James leest een voor hem opgestelde verklaring voor, ik zie een knappe stoere man die, hij is tenslotte journalist, iets ongelofelijk verschrikkelijks opleest met een prettige stem en de juiste intonaties, daarna leest de in het zwart geklede man ook iets op, door de gezichtsbedekking klinkt het wat mompelend en hij spuugt de woorden uit. James heeft zojuist opgelezen dat hij binnen enkele momenten onthoofd zal worden door de beul die naast hem staat. Ik heb deze journaalbeelden letterlijk vol ongeloof met open mond bekeken en krijg het beeld van die stoere journalist die al 2 jaar in gijzeling was niet uit mijn hoofd.
Een dag later zie ik dat leden van Hamas op straat openlijk mensen hebben geëxecuteerd in Gaza omdat zij er van werden verdacht informatie te hebben doorgespeeld aan Israël. In deze oorlog beschuldigen de Palestijnen en de Joden elkaar van het doden van 'onschuldige kinderen', iets wat schijnbaar het ergste is wat er kan gebeuren in een oorlog. Zo wordt het ook in het nieuws gebracht: 'Er waren 38 slachtoffers waaronder 14 vrouwen en kinderen'. Dat moet dan extra gewicht in de schaal leggen, terwijl ik de dood van de 24 mannen net zo erg vind.
In bepaalde contreien van de wereld is het nog steeds alsof het de 16e eeuw is, met onthoofdingen en openbare executies, want niet alleen James Foley heeft dit afschuwelijke lot ondergaan, om maar niet te spreken over alle andere verschrikkelijke manieren die de ISIS gebruikt om tegenstanders van hun kalifaat te doden. Let wel: uit naam van hun geloof, wat volgens mij liefde en verdraagzaamheid zou moeten prediken, maar wie ben ik? Ik ben een mens uit het jaar des Heeren 2014, die angstig is voor alles wat er nu in de wereld gaande is.
 |
| James Foley |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten