U kent ze toch ook nog wel, de 'Liefde is...'-cartoons, die vroeger in de krant stonden. Een vrouwtje en een mannetje met een oneliner onder het plaatje over wat liefde is. En liefde is veel want de stripjes worden al gemaakt sinds 5 januari 1970, toen werd het eerste stripje gepubliceerd in de Los Angeles Times.
Het begint allemaal eind jaren zestig als de Nieuw Zeelandse Kim Grove de Italiaanse Roberto Casali ontmoet in Los Angeles. Kim maakte kleine tekeningetjes voor Roberto en hij moedigt haar aan daar in door te gaan. Hij liet die aan familie en vrienden zien en ook aan de Los Angeles Times. Zo is het balletje gaan rollen en werden de cartoons opgepikt door 50 landen en vertaald in 25 talen
Na hun huwelijk in 1971 zijn ze verhuisd naar Groot Brittannië, het succes van de cartoons blijft toenemen en Roberto wordt haar businessmanager. De tekeningen worden op van alles en nog wat gedrukt, o.a. mokken, kalenders en t-shirts. Als Roberto in 1975 ziek wordt en overlijdt neemt cartoonist Bill Asprey het maken van de catoons en teksten over onder de naam van Kim. Kim overlijdt in 1997 en haar zoon Stefano neemt het bedrijf, genaamd Minikim, over. Het bedrijf waakt over het intellectuele eigendomsrecht van de figuurtjes.
De populariteit van 'Liefde is...' was het grootst in de jaren zeventig. In de jaren tachtig en negentig loopt de interesse wat terug, maar de cartoons zijn nooit weggeweest en worden in vele kranten nog steeds dagelijks geplaatst.
Naast de hoofdkaraktertjes, die niet geheel toevallig Kim en Roberto heten, komen er zo nu en dan ook andere in voor, hun kinderen, de wederzijdse ouders en ook dieren. Kim heeft vaak te horen gekregen dat het allemaal wat te ouderwets rolbevestigend was. Ik denk dat de tijd wel rijp is voor twee mannetjes of twee vrouwtjes zo nu dan, of misschien zijn die wel al eens gemaakt. Maar laat het wat gedateerd zijn, ze blijven lief en leuk die 'Liefde is...' cartoons.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten