Deel twee

Gistermiddag is het tweede deel van de paxkasten geleverd. De jongens kwamen zo rond half vier aan en ik had natuurlijk de gouden tip van een paar weken geleden: de noodtrap in plaats van de reguliere trap. Ook zij konden hun auto er vlakbij zetten en aan het werk. "O, twee trappen", was het eerste wat werd geconstateerd. Ik had aangegeven 'één hoog' omdat de pakketten naar de eerste etage in mijn woning moeten, maar de trap buiten telt ook mee, dus had ik 'twee hoog' moeten aangeven. Maar met wat humor gingen ze aan de slag. 

Ik dacht na mijn tip van de noodtrap ook van dienst te kunnen zijn door te vertellen hoe hun collega de pakketten een soort van op z'n rug nam en het zo naar boven tilde, maar zij deden het samen. "U was toen vast niet de laatste van de dag", zei één van hen. Dat klopte de vorige keer was ik de eerste klant, dan is de bezorger natuurlijk nog helemaal fris en fruitig. 

Ik voel me altijd een beetje ongemakkelijk in m'n eigen huis als bezorgers of andere vreemde werklui bezig zijn voor het één of ander, maar het ging allemaal prima. Alle pakketten kloppen, heb ik wel even nagecheckt toen ze weg waren, omdat ik vorige keer één ding extra had, wat helemaal niet bij mijn bestelling hoorde. Het zou zomaar kunnen zijn dat ik onbedoeld iets zou missen, maar nee, alles zat erbij. 

Vrienden Rick en Chris verwittigd dat de levering had plaatsgevonden en wanneer het hun schikt kunnen we weer een dagje IKEA inplannen. Geen druk, want het ligt prima in de logeerkamer opgestapeld, en het is niet zo'n gedoe als de vorige keer, toen was het kleding wat hing aan rekjes die allemaal naar andere kamers moesten. Nu enkel drie stellingen met vouwgoed wat ik zo leeg heb, en de stellingen haal ik dan uit elkaar, die gaan een mooi tweede leven krijgen in Frankrijk.