Korting

Vandaag, 4 januari, is het Wereld Brailledag, maar dit ter leering ende vermaeck. 

Nu ik na vandaag voor een vooraf niet te bepalen tijd uitkeringsgerechtigde ben, zal ik richting armoedegrens zakken. Maar aangezien ik met weinig tevreden ben is het voor mij niet iets onoverkomelijks. Wel zal ik me wat meer bezighouden met aanbiedingen e.d., en dan komt Kruidvat al snel om de hoek kijken. 

Gisteren heb ik er inkopen gedaan omdat je er als werkloos medemens er niet zo uit hoeft te zien en er goede aanbiedingen waren voor items die ik toch altijd al gebruik, zodat ik nu een voorraadje heb aangelegd van spullen die niet aan houdbaarheid onderhevig zijn. De totale actiekorting bedroeg €71,21. 

Kijk, dat is voor een mens die op een naar beneden bijgesteld gefixeerd inkomen gaat leven natuurlijk geweldig. Ik weet nog van de vorige keer toen ik van overheidswege werd onderhouden dat ik het een sport vond om boodschappen te doen en goed en gezond te eten door verstandig in te kopen en op aanbiedingen te letten. Daar had ik destijds en straks weer dan ook alle tijd voor. Ik moet me nog wel aanmelden bij het UWV, dat doe ik ergens volgende week wel, het heeft niet zo'n haast, maar van hun kant willen ze graag dat het binnen een week nadat de werkloosheid is ingetreden gedaan hebben. 

Herinnert U zich deze nog? #244

DELL SHANNON

'THE SWISS MAID'

1962

Aantal weken: 12

Hoogste positie: 12

Mocht de video niet te zien zijn, klik hier.

Het was voorjaar 1972 toen André van Duin zijn eerste grote hit had, 'Angelique', over de lotgevallen van een boerenmeid in de bergen van Zwitserland. Het loopt niet zo goed met haar af, een lawine wordt haar fataal. Zoals later zoveel hits van André is ook dit lied een hertaling van een buitenlands nummer. In dit geval 'The Swiss Maid' van Del Shannon, die het weer had gekopieerd van Roger Miller die het in 1961 als 'Fair Swiss Maiden' had opgenomen. André heeft zich qua uitvoering meer laten leiden door Dels versie.

Ze had in de Engelstalige versies geen naam, die heeft André haar gegeven. Maar bij André gaat ze in die net iets meer dan twee minuten dat het liedje duurt dood, terwijl in de originele versie er nog hoop wordt gehouden dat ze haar grote liefde uiteindelijk dan tóch gevonden zou hebben. 

Del Shannon was het pseudoniem van Charles Weedon Westover en hij had in 1961 een wereldhit met 'Runaway'. Er volgden nog meer hits waaronder ook 'The Swiss Maid'. In de jaren zeventig ging het minder met zijn carrière wat gedeeltelijk ook te maken had met zijn alcoholisme. Met name in Engeland bleef zijn ster stralen en eind jaren tachtig nam hij werk op met Jeff Lynne van Electric Light Orchestra. Hij zou ook de overleden Roy Orbison vervangen bij de Traveling Wilburys. 

Maar voordat dat ging gebeuren heeft Del zelfmoord gepleegd op 8 februari 1990. Zijn weduwe verklaarde dat hij sinds twee weken antidepressiva en Prozac op voorschrift van de dokter innam en dat ze hem in die korte tijd zag veranderen. Del is 55 jaar geworden. 

 

Moe

Vandaag, 2 januari, is de internationale dag van de introvert. Maar dit geheel terzijde. 

Het is er langzaamaan heel ongemerkt ingeslopen, maar het voldongen feit is dat ik niet meer zo heel lang kan opblijven. Het heeft ongetwijfeld met het ouder worden te maken. Daar waar ik voorheen om half twaalf, twaalf uur pas te bedde ging, is dat nu al om tien uur, half elf. Ik lees dan altijd nog wel wat voor ik me in de foetusslaaphouding manoeuvreer, maar ik ben dan echt te moe om nog langer op te blijven. 

Ik merkte het oudjaarsavond ook. Ik mocht die dag werken wat veel prikkels geeft omdat het een drukke dag is in het metier, daarom had ik ook bedankt voor de uitnodiging om het bij vrienden te vieren. Thuisgekomen ben ik in iets comfortabels geslipt en heb wat dingen bekeken die ik had opgenomen, o.m. de documentaire over Josephine Baker, een aanrader, wat een bijzondere vrouw met een bijzonder leven. Vanzelfsprekend ook de geweldig leuke oudejaarsconference van Pieter Derks gezien. Ik heb een aantal van zijn shows bezocht en hij behoort tot mijn favorieten. Ook nu stelde hij niet teleur, een beetje terug naar Wim Kan, waar politici naar keken om te zien of ze werden genoemd. Nou, dit kabinet, dat er volgens Pieter zit voor het entertainment, is natuurlijk een bron van inspiratie en hij legde mooi de vinger op de zere plekken, plekken ja, want het zijn er best veel. Op dezelfde dag van uitzending maakte Geert Wilders collegaatje Dilan Yeşilgöz maar weer eens uit voor rotte vis op X, terwijl hij vast haar telefoonnummer en emailadres heeft. Het zal dit jaar dan eindelijk wel klappen, zo vermoed ik.

Zo tegen het einde van de voorstelling die hij magistraal afsloot, zat ik er helemaal doorheen qua energie. En terwijl champagnekurken knalden en de buurt veranderde in een oorlogsgebied heb ik mijn krulspelden ingedaan en ben naar bed gegaan. Terwijl ik bezig was met de naar bed gaan-rituelen bedacht ik me dat in mijn jonge jaren ik pas nu gepikt en gedreven me in het nachtgedruis ging storten. Ik moest er om glimlachen, ik moet er écht niet meer aan denken! 

Gelukkig maar, want niets is triester dan oude mensen die zich tussen de jeugd begeven om zich aan hun jongzijn te laven. Ze waren er toen ik jong was ook en het had iets sneus, we hebben toen met malkander afgesproken dat wij zo nooit wilden worden en zo wel dan mochten de anderen ons met vlakke hand in het gezicht slaan. Maar als het goed is heeft de natuur dat prima geregeld voor als mensen in hun schemerjaren geraken, in ieder geval bij mij wel. 

60 krijg je ongemakken

Als God het wil zal ik zo halverwege dit jaar de leeftijd van 60 jaar bereiken. Tien jaar geleden toen ik 50 werd, was ik daarvoor twintig jaar lang 29 geweest, en dat vond ik wel genoeg. Ik noemde het mijn 'jubeljaar' en heb toen ruim veertig jubeljaarblogjes geschreven over die vijftig jaar. Ik heb destijds ook vermeld dat ik het volbracht had; 50 jaar, het is goed zo, alles wat nu komt is extra. En zo zie ik het nog steeds. Tien jaar leef ik nu dus in extra tijd en ik moet zeggen ik ben nimmer zo senang geweest dan nu. Omdat ik veel heb losgelaten en vind dat ik na m'n vijftigste niet zoveel meer hoef, leef ik vrij relaxt. Ik vind dat voor mezelf, laat ik dat er duidelijk bij zeggen, voordat andere bejaarden overstuur raken omdat ze zichzelf nog jong en happening vinden, dat mag, ook daar is ruimte voor, maar ik verkies een leven dat zich enigszins in de kantlijn afspeelt. 

Tien jaar geleden ben ik met mijn verjaardag naar Londen gegaan en ook dit jaar zal ik het ongemerkt voorbij laten gaan. Voor mij geen groot feest met zang en dans, daar zou ik heel ongelukkig van worden, het idee om in het middelpunt der feestelijkheden te moeten staan staat voor mij gelijk aan de hel. U mag mij tegen die tijd gerust feliciteren, een kaartje sturen of iets van die strekking en als dat niet gebeurt is het ook prima. Ik ben daar heel nuchter in. Ik ken iemand die onderhand naar de zeventig loopt en alles wat maar lijkt op een felicitatie ervaart als een mes rechtstreeks in het hart, en ook iemand op leeftijd die juist weer minutieus bijhoudt wie wel en wie niet heeft gefeliciteerd om daar consequenties aan te verbinden. In beide gevallen lijkt het me heel vermoeiend, en als bijna 60 jarige moet je je niet onnodig vermoeien, je energie kun je beter positief inzetten.

Het is natuurlijk wel leuk om, zoals hieronder, even terug te kijken, wat je als ouder wordend mensch toch al wat vaker doet, en daarnaast heb ik van nature al een nostalgische inslag. Ik zal wellicht dit jaar nog wel terugkomen op die tien extra jaren die ik tot nog toe heb mogen beleven. Zoals ik me nu voel en zoals het nu gaat mag die extra tijd nog wel even voortduren, door het niet meer zoveel hoeven is er geen druk meer en voelt het als een tijd van oogsten. 

10 dat zijn je kinderjaren

20 ga je aan het sparen

30 moet je zijn getrouwd

40 ben je daarvoor te oud

50 ga je aan 't zakken