zondag 5 januari 2025

C'était ça

Het voelde een beetje als oudjaarsavond, waarop je naar het moment toeleeft van twaalf uur. De hele dag staat er in het teken van. Zo was het gisteren ook op de laatste dag van mijn werk. Bij binnenkomst heb ik even met mijn direct leidinggevende gezeten en een babbeltje gemaakt en ze overhandigde mij een heel mooi pakket met allerhande noten en een fles wijn namens m'n naaste collega's. Van een collega uit de winkel kreeg ik een schattig plantje en gaandeweg de dag waren er ook klanten die even afscheid kwamen nemen. Ontroerend lief vond ik dat. 

Ik heb gewoon mijn dienst gedraaid, zoals altijd met lach en scherts, maar tegen de tijd dat het bijna klaar is blijf je toch steeds naar de klok kijken. Nog drie uur, nog twee, nog drie kwartier, half uurtje, kwartiertje, tijd om voor de laatste keer naar huis te gaan. Dat was het dan. Twee en een half jaar heb ik er met heel veel plezier gewerkt, en ik had nog wel even door willen gaan, maar het lot besliste anders. Het zij zo. 

Zoals u weet ben ik er vrij nuchter onder, maar ik ken mezelf en ik heb niet voor niets de maand januari ingeruimd om 'niets' te doen. Zo noem ik het, maar het is om mezelf de tijd te geven en ook te gunnen om het allemaal even een plaats te geven en zelf weer even te aarden in de nieuw ontstane situatie. Ik weet het al een maand, maar ik kan pas aan verwerking en acceptatie toekomen als het écht achter de rug is en ik er afstand van kan nemen. Zo rol ik nu eenmaal. 

Op het moment blijf ik functioneren en doe wat er gedaan met worden om pas als alles voorbij is tijd te nemen om er voor mezelf duiding aan te geven, alleen, in alle rust in mijn eigen omgeving. Zo heb ik destijds het faillissement van V&D ook beleefd en het verlies van dierbaren idem dito. Pas als alles gedaan is wat gedaan moet worden en iedereen alweer doorgaat met zijn/haar/hen leven komt voor mij de tijd om mijn plaats in het veranderde geheel weer vinden. En dat is prima zo, zo weet ik dat uiteindelijk alles ook weer goed komt, maar op mijn eigen manier en tempo.

Dus voor nu even rust, afstand nemen en natuurlijk genieten van al het lekkers wat ik van mijn collega's heb mogen ontvangen. Zoals u ziet is het nogal wat!





Geen opmerkingen:

Een reactie posten