Aangekomen in het Amsterdamse hebben we pannenkoeken gegeten en daarna naar het theater voor wijn. Ik was er nog nooit geweest, maar het Nieuwe De La Mar theater is een schitterend theater, Joan Collins waardig. We hebben ons uitstekend vermaakt met het binnendruppelende publiek, want wat komt daar nou op af? Allereerst was daar tout bekend Nederland, als er een bom op was gevallen zou Dries Roelvink direct de grootste ster zijn in ons land, daarnaast veel gaysuelen en wannabe Joans, die met hun look de plank erg mis sloegen. Liep ook nog een verdwaald stel rond met Toppers-boa's en hoedjes, als enige twee, er is een tijd en een plaats voor alles, dit was geen van beide, en als je dan zo binnenkomt en je merkt dat merendeel zich voor de gelegenheid gekleed heeft, doe het dan af, maar goed, zij liepen voor lul niet ik.
Wie er echt heel prachtig uitzagen waren Marijke Helwegen en Conny Breukhoven, die laatste kon ik dat ook zeggen want we liepen gelijk op vanuit onze rijen na de voorstelling. Vroeg ook of ze het leuk had gehad,en ze vond het geweldig en was het met me eens dat mensen, zoals Joan die zichzelf niet te serieus nemen, leuke mensen zijn. Onverwacht liep ik letterlijk cabaretier Richard Groenendijk tegen het lijf, die ik op aanraden van mijn collega die met hem gewerkt heeft ben gaan bezoeken in het theater en heb daar ook even mee gebabbeld.
Maar goed, dat zijn dan leuke neven bijkomstigheden, het ging om Joan Collins, die ons heeft vermaakt met diverse anekdotes uit haar leven en werk. Haar jeugd, haar familie, haar huwelijken, haar ups en downs in haar carrière die pas echt goed ging lopen toen ze al boven de 50 was met "Dynasty".
De nu bijna 79 jarige Joan loopt over het toneel alsof ze jaren jonger is, niks geen stramme ledematen, doet zelfs nog een tapdansje, zingt een stukje, kortom een heel energieke vrouw.
Na de voorstelling kwam ook haar man op het toneel die de vragen aan haar voorlegde die het publiek had kunnen indienen. Hij maakte Joan aan het lachen zodat het slokje water wat ze nam over haar microfoon sijpelde. Ze vroeg om een Kleenex en vriend Ruud reikte direct zijn schone zakdoek aan wat Joan's man heel gentlemen like vond. Needless to say dat Ruud die zakdoek mét lipstickafdruk minstens zal gaan inlijsten, ik vermoed zelfs achter kogelvrij glas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten