Proefschrift: Jongeren met beginnende dementie

Er lag een grote en ook dikke enveloppe in de brievenbus van een voor mij onbekende afzender. Ik denk dan altijd: Waar heb ik me onbewust voor opgegeven of wat heb ik onbedoeld aangeklikt?
Na opening bleek het het proefschrift (159 pagina's) en uitnodiging voor de verdediging ervan in april van vriend Christian te zijn.

Ik wist natuurlijk dat het er aan zat te komen, Chris is psycholoog en heeft voor dit proefschrift onderzoek gedaan naar dementie op jonge leeftijd en de zorgbehoeften die dat met zich meebrengt. Het proefschrift is getiteld "Young onset dementia. Care needs & Service provision", vanzelfsprekend geschreven in het Engels, wat ook de taal is bij de verdediging in april. Chris zal mij vergeven dat ik dit niet letter voor letter zal lezen, daarvoor is het té gespecialiseerd. Maar wat ben ik trots op hem! Ik weet hoe hard hij er voor gewerkt heeft en hoeveel tijd het heeft gekost. Gelukkig zijn er stellingen en een samenvatting in het Nederlands bijgevoegd.

Dementie wordt over het algemeen beschouwd als ouderdomsziekte, toch wordt er geschat dat 6 tot 9% van dementerenden jonger dan 65 jaar zijn. In Christian's proefschrift wordt o.a. stilgestaan bij de leeftijdsspecifieke zorgbehoefte waar veelal niet in wordt voorzien, de belasting van de mantelzorgers die naast verzorger ook ouder en kostwinner zijn. Als niet wordt voorzien in die specifieke zorgbehoeften voor deze jonge mensen heeft dat negatieve consequenties voor de ervaren kwaliteit van leven van hun mantelzorgers.

Dat dit proefschrift van belang is blijkt wel uit het feit dat Chris, nog voor zijn verdediging, is uitgenodigd om twee weken lang in Australië een soort 'tournee' langs verschillende steden te maken over dit onderwerp.

Het is toch geweldig als dierbare vrienden zo excelleren, ik kan er echt van genieten. Lezend door zijn dankwoord aan het eind van het boek zie ik alle lieve woorden die hij heeft voor de mensen die hun verhaal aan hem hebben toevertrouwd, de mensen die bij het onderzoek betrokken waren, zijn collega's, man Rick, hun beide ouders en:

Ilonka, Nadira, Jeroen, Aidan, dank jullie voor de  heerlijke etentjes, onze gesprekken, stedentrips en noodzakelijke steun. dat heeft de nodige verlichting geboden in de afgelopen jaren!

Softie als ik ben moest ik natuurlijk even een traantje wegpinken. Ik verheug me enorm op de verdediging van zijn proefschrift waarna hij Doctor zal zijn.